استان انبار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۸.۸): + رده:القاعده در عراق |
Sialkgraph (بحث | مشارکتها) اصلاح ارقام |
||
خط ۹۰:
انوشیروان نیز برای تقویت سد دفاعی ایران در مرزهای غربی و در مجاورت روم، به بازسازی پادگانهای «انبار» پرداخته بود.<ref>همان.</ref>
این شهر در ۶۲ کیلومتری [[بغداد]] کنونی، نزدیک قناتی که دجله و فرات را به هم متصل میکند و در کتب اسلامی نهر عیسی خواندهشده قرار داشت. این قنات که ظاهرا توسط [[شاهپور دوم]] حفر شده باعث گردید که انبار اهمیت تجارتی فراوان پیدا کند. تردید نیست که انبار قبل از دوران ساسانی بنا شده. تاریخدانان عرب ساختمان آنرا به بختالنصر نسبت میدهند. در دوران [[اشکانیان]] شهر تقریبا شهری عربی بود به این معنی که اکثریت اهالی آنرا قبایل عرب تشکیل میدادند. انبار با اینکه نیمه عرب بود، باز به سبب اهمیت تجاری و آبیاری و نیز به سبب آنکه در دروازه روم قرار داشت مورد توجه شاهپور اول قرار گرفت به طوری که آنرا از نو بساخت و برآن دو خط دفاعی نهاد و در داخل آن کوشکی بنا کرد و به این ترتیب شهر به صورت یکی از مراکز مهم سپاه درآمد. شاه ساسانی نام شهر را نیز به یاد شکستی که بر گوردین چهارم وارد کرده بود به [[پیروز شاپور]] تغییر داد.
واژه انبار همانطور که اغلب لغتنویسان عرب اشاره میکنند، همان کلمه معروف فارسی است. انبار از آن جهت انبار خوانده شد که کسری رزق اصحاب خود را در آن جای میداد.
در دوره ساسانیان، مسیحیان انبار قدرتی داشتند چنانکه یک اسقف بزرگ یعقوبی در آنجا مستقر شده بود، ضمنا یکی از مراکز بزرگ یهودیان نیز بود.
انبار در زمان خلافت [[ابوبکر]] به دست [[خالد بن ولید|خالدبن ولید]] فتح شد. مردمان انبار که در هنگام غارتهای خالد در شهرهای سواد کمکی از مرکز ایران دریافت نداشته بودند، خود از پشت باروهای شهر به دفاع پرداختند. اما شیرزاد امیر ساباط که در آنجا بود گریخت، مردم نیز که یارای دفاع نداشتند با خالد صلح کردند. <ref>''راههای نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی''، ص ۱۹۶ و ۱۹۷.</ref>
== جغرافیا ==
سطر ۱۲۵ ⟵ ۱۳۰:
== منابع ==
{{پانویس}}
*آذرنوش، آذرتاش، ''راههای نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی''، چاپ سوم. تهران: انتشارات توس، ۱۳۸۸. شابک ۳-۴۳۶-۳۱۵-۹۶۴-۹۷۸
{{شهرهای استان انبار}}
|