گاه‌شماری عبری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{یهودیان و یهودیت}}+املا+تمیز (۸.۸)
جز ویرایش و تصحیح (جزئی)
خط ۱:
{{ویکی‌سازی}}
'''گاهشماری عبری''' که در میان ایرانیانیان یهودی تبار به آن تقویم مختط یا مختلط نیز گفته می‌شود، آغاز آفرینش و خلقت [[آدم]] بر اساس [[کتاب پیدایش]] را مبدامبدأ خود می‌داند. بر اساس سالهایسال‌های خورشیدی و ماههایماه‌های قمری استوار است و به لحاظ کسری ده روزه سال قمری نسبت به شمسی، هر چهارسال یک سال سیزده (۱۳) ماهه محاسبه می‌شود تا تناسب سالها و ماههاماه‌ها برقرار بماند.<ref>سالنامه کشور ایران. محمدرضا میرزازمانی. ۱۳۲۹ خورشیدی</ref>
بر سه پایهسه‌پایه استوار است:
* [[سال]] خورشیدی
* [[ماه]] قمری
خط ۱۰:
هر سال قمری که دوازده ماه داشته باشد در نهایت ۳۵۴٫۳۶ روز خواهد بود.
 
یا این که هر سال (یک بار گردش کامل زمین به دور [[خورشید]]) ۳۶۵٫۲۵ روز خواهد بود.
 
== تحلیل بخش‌ها ==
اولین دستور خداوند به بنی‌اسرائیل، تعیین حلول ماه عبری نیسان به عنوان مبدامبدأ شمارش ماه‌های سال می‌باشد:
 
«خداوند به مُشه (حضرت موسی) و اَهَرون (هارون) در سرزمین مصر چنین فرمود:
خط ۱۹:
این ماه (نیسان) برای شما اول ماهها باشد، این ماه برای شما اولین ماه از ماههی سال خواهد بود»<ref>سفر شموت: ۲و ۱۲:۱</ref>
 
بر این اساس، تعیین شماره روزها، آغاز ماه‌ها و شمارش سال‌ها از مهمترین موضوعات مورد توجه علمی یهود بوده است. طبق فرمان خداوند، اعیاد سه گانهسه‌گانه یهود ([[پسح]]: سالگرد خروج بنی اسرائیل از مصر- [[شاووعوت|شاووعُوت]]: نزول تورات در کوه سینا- [[سوکوت|سوکُوت]]: جشن سیه بان‌ها) می‌بایست در موعد مقرر و با مراسم عبادی ویژه بر‌گزاربرگزار گردد.{{سخ}}
همچنین روزهای رُوش هَشانا (آغاز سال نو) و یوم کیپور (روزه بزرگ برای بخشش گناهان) که با آداب و احکام خاص همراه هستند، می‌بایست به دقت تعیین گردند، چرا که بنا بر اعتقاد یهودیان، در چنین ایامی است که خداوند سرنوشت یک سال گذشته را مورد بررسی قرار داده و چگونگی وضعیت و گذران زندگی را برای سال آینده، رقم می‌زند. علاوه بر این جدا کردن [[تروما|تِروما]] ( سهم کوهنها) و [[معسر|مَعَسِر]] (یک دهم) از محصول و بهائم و استفاده از میوه درختان غرس شده وابسته به تعیین دقیق روزها و ماه‌های سال بود.{{سخ}}
دانستن شماره سال‌ها نیز از این جهت حائز اهمیت بود که بنا به فرمان خداوند در تورات، در پایان هر دوره هفت ساله، سال [[شمیطا|شِمیطا]] فرا می‌رسید که در آن امور کشاورزی تعطیل می‌شد و گروهی از محکومین جرایم مالی آزاد می‌شدند.{{سخ}}
در پایان هفت دوره ۷ ساله نیز در سال پنجاهم، [[سال یوول|سال یووِل]] فرا می‌رسید که آن نیز شامل احکام خاص خود بود و از این جهت، شمردن سال‌ها نیز بسیار اهمیت داشت.{{سخ}}
طبق آیه ذکر شده در بالا، ماه‌های عبری، با حلول ماه آغاز می‌شود و با حلول ماه بعدی (یعنی یک دور گردش ماه به دور زمین) پایان می‌یابد. زمان دقیق شروع ماه، هنگامی است که کره ماه بین زمین و خورشید قرار دارد و در این حالت قابل رویت نمی‌باشد. این زمان به زبان عبری -مُولاد» به معنی «تولد» نام دارد. فاصله زمانی بین دو مولاد برابر ۲۹ روز و ۱۲ ساعت و ۴۴ دقیقه و ۳/۱۳ ثانیه است.{{سخ}}
بنابر این یک سال قمری ۳۵۴ روز و ۸ ساعت و ۴۸ دقیقه و ۶۶ ثانیه خواهد بود و از سال شمسی که حدود ۳۶۵ روز و ۶ ساعت است، ۱۰ روز و ۲۱ ساعت و ۱۱ دقیقه و ۱۸ ثانیه کوتاه‌تر است و این تفاوت موجب گردش ماه‌های قمری نسبت به سال شمسی می‌شود.{{سخ}}
از سوی دیگر، طبق فرمان تورات، سالگرد خروج بنی اسرائیل از مصر (عید پسح) همواره باید در اوایل بهار جشن گرفته شود و جشن سایه بان‌ها (سوکُوت) نیز باید در اوایل پاییز بر‌گزاربرگزار گردد. در صورتی که سال عبری طبق ماه‌های قمری شمرده شود، پس از گذشت ۹ سال، عید پسح از اول بهار به آخر پاییز منتقل خواهد شد.{{سخ}}
و این در حالی است که این اعیاد و جشنها علاوه بر یادبود مذهبی و تاریخی، جنبه کشاورزی نیز دارند. عید پسح هنگام برداشت محصول گندم، عید شاووعوت هنگام تقدیم نوبرانه برداشت محصول جو و جشن سوکوت زمان تقدیم نوبرانه محصولات شده تابستانی است. ایام خاص توبه (روش هشانا و کیپور) نیز می‌بایست در محدوده زمانی اوایل پاییز قرار گیرند.{{سخ}}
برای تطبیق این دو موضوع (قمری بودن ماه‌ها و تطابق اعیاد و مناسبت‌ها با سال شمسی) چنین مقرر شد که هر ۲ یا ۳ سال یک بار، سال کبیسه اعلام شده و یک ماه به آن اضافه شود (سال ۱۳ ماهه).{{سخ}}
به این ترتیب از چرخش ماه‌ها و مناسبت‌ها نسبت به سال شمسی جلوگیری می‌شود.{{سخ}}
اعلام سال کبیسه در ابتدا توسط مجمع عالی روحانیون یهود و به صورت مشورتی انجام می‌گرفت. همان گونه که شروع ماه‌هایی که اعیاد مهم در آنها قرار داشت، با رویت حلول ماه توسط همین مجمع و ارسال پیک به مناطق یهودی نشین اعلام می‌شد. علما و دانشمندان یهود برای تنظیم و تثبیت تقویم عبری تلاش بسیار نمودند و در حدود سال ۴۱۱۰ عبری (۱۶۵۰ سال پیش) شکل نهایی و امروزی تقویم عبری توسط دانشمندی به نام «[[هیلل دوم]]» تدوین شد.{{سخ}}
مبنای سر آغاز شمارش تقویم عبری، آفرینش حضرت آدم در نظر گرفته شده است. طبق گفتار تورات خداوند در شش مرحله (دوره) یا شبانه روز جهان را آفرید و در آخرین مرحله، بشر متعقّل را خلق کرد. پس از آن تورات به طور دقیق، عمر آدم اول را ذکر می‌کند و تاریخ جهان (یهود) را با ذکر طول عمر نسل‌های بعدی حضرت آدم تا حضرات نوح، ابراهیم، موسی و همچنین انبیاء بعدی بنی اسرائیل تا حدود اوایل آبادی معبد دوم [[بت همیقداش|بت هَمیقداش]] (بیت المقدس) شرح می‌دهد. با محاسبه این سال‌ها از مبدامبدأ مذکور، طول تاریخ تقویم عبری به ۵۷۶۰ سال (در ۱۳۷۸ - ۱۳۷۹ هجری شمسی) می‌رسد.{{سخ}}
این تقویم از دوره‌یدورهٔ ۱۹ ساله تشکیل شده است. علت انتخاب عدد ۱۹ آن است که هر دوره نوزده ساله که ۱۲ سال آن سال‌های معمولی و ۷ سال آن کبیسه باشد دقیقاً برابر با زمان ۱۹ سال شمسی خواهد بود (دوره نوزده ساله فقط یک ساعت و ۱۰۸۰/۴۸۵ ساعت از مجموع زمان ۱۹ سال شمسی بیشتر خواهد بود که به حساب نمی‌آید). در نتیجه در این دوره، ماهها قمری و همه سال‌ها شمسی خواهند بود.{{سخ}}
با دانستن زمان حلول هر دوره ۱۹ ساله و اضافه کردن زمان ۲ روز و ۱۶ ساعت و ۱۰۸۰/۵۹۵ میتوانمی‌توان به راحتی و با دقت زمان حلول دوره بعدی ۱۹ ساله را محاسبه نمود.{{سخ}}
سالهی کبیسه (۱۳ماهه) در هر دوره عبارتند از، سال سوم، ششم، هشتم، یازدهم، چهاردهم، هفدهم و نوزدهم.{{سخ}}
برای تعیین سالهیی که کبیسه هستند، آن سال را بر عدد ۱۹ تقسیم میکنیم،می‌کنیم، اگر عدد باقی‌مانده یکی از اعداد ۳، ۶، ۸،۱۱،۱۴،۱۷ یا ۱۹ باشد، آن سال کبیسه خواهد بود.{{سخ}}
به طور مثال در تقسیم سال ۵۷۶۰ بر عدد ۱۹، عدد ۳ باقی میماندمی‌ماند که جزء سالهی کبیسه است.{{سخ}}
ماههی عبری در ابتدا نام مشخص نداشتند و در تورات و سیر متون مذهبی و کهن یهود، ماهها با ذکر شماره (ماه اول، ماه دوم و....) نام برده شدهاند. بعدها در اثر حمله بخت النصر به سرزمین مقدس و به اسارت رفتن یهودیان به بابِل، با تاثیر گرفتن از فرهنگ بابلی، ماههی عبری نامهیی مخصوص به خود گرفتند.{{سخ}}
ترتیب ماههی عبری با توجه به ماههی ایرانی به شرح زیر هستند (لازم به ذکر است که این ماهها هر سال در محدوده یمحدودهٔ ۲۰ روزه نسبت به ماههی ایرانی در نوسان هستند):{{سخ}}
 
{| class="wikitable" border=1
خط ۹۶:
|۲۹
|}
* در برخی سالها، ماه حشوان ۲۹ روز و ماه کیسلو ۳۰ روز در برخی هر دو ۲۹ روز و در برخی دیگر از سالها،سال‌ها، هر دو ۳۰ روزه هستند.
** ماه ادار ۲۹ روزه است اما در سالهی کبیسه، ادار اول ۳۰ روزه خواهد بود.
 
چون دوران چرخش ماه به دور زمین سی روز کامل نیست بلکه ۲۹ روز و ۱۲ ساعت و ۴۴ دقیقه است و نمیتواننمی‌توان اعلام اول ماه را در بخشی از روز اعلام کرد، همان طور که در سفر بَمیدبار فصل ۱۱ و یه ۲۰ آمده است «تا روزهی یک ماه» و از این یه علما نتیجه گرفته‌اند که روزها را میتوانمی‌توان برای شروع ماه برشمرد ولی ساعتهاساعت‌ها را نه بدین خاطر برای کامل بودن روز، ماههی سال قمری را تقریباً بطور متناوب ۲۹ روزه و ۳۰ روز تعیین کرده‌اند.{{سخ}}
با دانستن زمان حلول ماه قبل (فعلی) و اضافه کردن زمان یک روز و دوازده ساعت و ۱۰۸۰/۷۹۳۱۰۸۰٫۷۹۳ ساعت میتوانمی‌توان زمان حلول ماه بعد را محاسبه نمود و با اضافه نمودن زمان ذکر شده به حلول ماه بعد و ماههی آتی حتی تا انتهی جهان میتوانمی‌توان حلول ماهها را محاسبه کرد.{{سخ}}
طبق یه ییهٔ که از تورات ذکر شد، خد. اوند ماه نیسان را که خروج بنی اسرائیل از مصر در آن واقع شده است، اول ماههی عبری قرار داد و سیر ماهها به نسبت این ماه شمرده میشوندمی‌شوند (طبق ترتیب فوق). اما مبداءمبدأ شمارش سال در تقویم عبری یا به عبارت دیگر آغاز سال نو (تقویمی) از ماه تیشری (هفتمین) محسوب میگرددمی‌گردد. نیز روشن است که در سالهی ۱۳ ماهه، ماه اَدار دوم به ترتیب ماهها افزوده میشودمی‌شود. در این صورت مناسبتهییمناسبت‌هایی که در ماه اَدار قرار دارند (مانند جشن پوریم) در دومین اَدار بر‌گزاربرگزار میگردندمی‌گردند.{{سخ}}
در تقویم عبری، سه نوع «سال» از نظر تعداد روزهی آن وجود دارد. با توجه به این که سال قمری معادل ۳۵۴ روز و ۸ ساعت و ۴۸ دقیقه میباشد،می‌باشد، برای سهولت در محاسبات، در هر دوره به ترتیب اولین سال (غیر کبیسه) را ۳۵۳ روز در نظر میگیرندمی‌گیرند و آن را سال «ناقص» مینامندمی‌نامند. دومین سال ۳۵۴ روز بوده و سال «عادی» نام دارد و سومین سال ۳۵۵ روز و با نام «کامل» شناخته میشودمی‌شود. هر یک از این سالها اگر کبیسه باشد به ترتیب ۳۸۳ روز (سال ناقص)، ۳۸۴ روز (سال عادی) و ۳۸۵ روز (سال کامل) خواهد بود.{{سخ}}
یکی از دلیل تنظیم تقویم به روش مذکور آن است که تا حد امکان سه روز تعطیل مذهبی به طور متوالی واقع نشود. زیرا در اکثر اعیاد مذهبی، انجام کار به مدت یک یا دو روز حرام اعلام شده است و قرارگیری این یام بلافاصله قبل یا پس از روز شنبه که در آن نیز کار کردن منع شرعی دارد، یجاد اشکال میکندمی‌کند. لذا مقرراتی به شرح زیر دربارة تقویم وضع شده‌اند:
# عید پسح هرگز از روز دوشنبه، چهارشنبه یا جمعه آغاز نمی‌شود.
# عید شاووعوت هرگز از روز سهشنبه، پنجشنبه یا شنبه آغاز نمی‌شود.
خط ۱۱۰:
 
جهت سهولت در تنظیم تقویم، دانشمندان یهود (مانند هارامبام- [[موسی بن میمون]]) جداول چند صد ساله یا حتی هزار ساله تقویم عبری را استخراج کرده‌اند که با اندک تجربه و دقت در قوانین، تقویم هر سال عبری قابل محاسبه است.{{سخ}}
به طور مثال، هم اکنون جداول تقویم عبری تا سال ۶۰۰۰ عبری ( ۲۴۰ سال ینده) تنظیم شده و آماده هستند.{{سخ}}
اول ماه نو عبری «رُوش حُودِش» نام دارد. در گذشته هی دور، در این روز مراسم ویژهی بر‌گزاربرگزار میشدمی‌شد اما امروزه تنها یک نوبت نماز اضافی به نام «موساف» به همراه متن ویژه «هَلِل» به معنی مدح خد. اوند خوانده شده و یاتی از تورات نیز قرائت میگرددمی‌گردد. هر چند که برگزاری مراسم سوگواری یا گرفتن روزه نیز در آن منع شده است. در مورد ماههیی که ۳۰ روزه هستند، مراسم سال نو- روش حودش- ۲ روز بر‌گزاربرگزار میشودمی‌شود (روز سی ام ماه قدیم و روز اول ماه جدید).{{سخ}}
در یکی از شبهی بین هفتم تا چهاردهم هر ماه نیز دعیی به نام - دعی ماه نو» خوانده میشودمی‌شود و قدرت خد. اوند در تنظیم مدارات و گردش اجرام آسمانی (مانند ماه) مورد ستیش قرار میگیردمی‌گیرد.{{سخ}}
همچنین بنابر عقیده علمی یهود، هر ۲۸ سال یک بار منظومه شمسی و در مرکز آن خورشید، به نقطه و مداری که در روز خلقت قرار داشته است داخل میشودمی‌شود و به همین جهت در هر ۲۸ سال یک بار، مراسم ویژه شکرگزاری تحت عنوان « دعی آفتاب » بر‌گزاربرگزار میشودمی‌شود. آخرین دعی آفتاب در روز چهارشنبه ۴ نیسان سال ۵۷۴۱ عبری (۱۹ فروردین ۱۳۶۰ شمسی) بود و مراسم بعدی در روز پنجشنبه ۵ نیسان سال ۵۷۶۹ عبری (فروردین ۱۳۸۸ شمسی) بر‌گزاربرگزار خواهد شد.{{سخ}}
لازم به ذکر است که تاریخ مراسم شرعی یهود (مانند بَرمیصوا و بَت میصوا- زمان به تکلیف رسیدن پسر و دختر- و سالگرد فوت) بر اساس تقویم عبری سنجیده میشوندمی‌شوند.{{سخ}}
برای تبدیل تاریخ عبری به هجری شمسی، از اول فروردین الی ۲۲ شهریور رقم ۴۳۸۱۴٬۳۸۱ و از ۲۳ شهریور الی آخر اسفند رقم ۴۳۸۲۴٬۳۸۲ از سال عبری کسر میشودمی‌شود. برای مثال اردیبهشت ۵۷۶۰ با کسر ۴۳۸۱۴٬۳۸۱ معادل ۱۳۷۹ شمسی خواهد شد. برای تبدیل تقریبی سال عبری به میلادی بیدباید ۳۷۶۰ سال را از تاریخ عبری کسر نمود.{{سخ}}
از مشهورترین مستخرجین تقویم عبری در ایران میتوانمی‌توان از مرحوم سلیمان کهن صدق یاد نمود و فرزند یشان آقی اسحق کهن صدق نیز ادامه دهندة این راه هستند. در اکثر کشورهی یهودی نشینیهودی‌نشین جهان، تقویمهی عبری مطابق با سال میلادی تنظیم و منتشر میشوندمی‌شوند و در ایران رسم بر این بوده است که تقویم طبق سال عبری (از مهرماه) منتشر میشودمی‌شود.<ref>[http://www.iranjewish.com/Essay/Essay85.htm وبگاه انجمن کلیمیان ایران - تقویم عبری]</ref>
 
{{ماه‌های عبری}}
 
== جدول سالهای عبری ==
{| class="wikitable" border="۱"
سطر ۲۰۸ ⟵ ۲۰۹:
 
== منابع ==
* انطباق لحظه ها،لحظه‌ها، یوسف ستاره شناس،ستاره‌شناس، انجمن کلیمیان تهران.
{{پانویس}}
{{گاه‌شماری‌ها}}