تاریخ انگلستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
رفع خطا
خط ۶:
با کشف تعدادی ابزار سنگی و ردپا در هَپیس‌برگ در نورفولک، معلوم شده است که از بیش از [[سیر زمانی فرگشت انسان|هشتصد هزار سال پیش]] [[انسان خردمند باستانی|انسان‌های باستانی]] در سرزمینی که اکنون به آن، [[انگلستان]] می‌گویند زندگی می‌کرده‌اند. قدیمی‌ترین مدرکی که از حضور [[انسان|انسان کنونی]] در شمال غرب [[اروپا]] در دست است، استخوان آرواره‌ای است که در سال ۱۹۲۷ در کِنتزکاورن در ناحیهٔ [[دوون (شهرستان)|دِوون]] کشف شد. عمر این استخوان آرواره را در سال ۲۰۱۱ دوباره تخمین زدند و سن آن را حدود ۴۱۰۰۰ تا ۴۴۰۰۰ سال برآورد کردند.
 
انسان‌ها تا حدود ۱۲۰۰۰ سال پیش، یعنی تا انتهای [[آخرین عصر یخبندان]]، به طور پیوسته در این سرزمین سکونت داشته‌اند. در این ناحیه بقایای متعددی از دوران [[میان‌سنگی]]، [[دوران نوسنگی|نوسنگی]]، و [[عصر برنز]] وجود دارد، از جمله [[استون‌هنج]] و اِیوبری. ساکنین انگلستان در [[عصر آهن]]، همچون دیگر نواحی [[بریتانیای کبیر|بریتانیا]] که در جنوب [[خور فورث]] هستند، [[سلت‌ها]] بودند. این سلت‌ها به نام بریتون مشهور هستند. البته در جنوب شرق انگلستان قبایل [[بلژها|بلژی]] نیز سکونت داشتند. در سال ۴۳ پیش از میلاد فتح بریتانیا به دست [[روم|رومیان]] آغاز شد. رومیان تا قرن پنجم پس از میلاد کنترل [[بریتانیای روم|ایالت بریتانیا]] را حفظ کردند.
 
با پایان دوران حکمرانی رومیان بر بریتانیا، [[آنگلوساکسون]]‌ها توانستند در آن جا اسکان بیابند. معمولاً اسکان آنگلوساکسون‌ها را سرآغاز کشور انگلستان و نژاد انگلیسی می‌دانند. آنگلوساکسون‌ها که مجموعه‌ای از مردم [[زرمن‌ها|ژرمن]] بودند، پادشاهی‌های متعددی را بنا گذشتند. این پادشاهی‌ها نخستین قدرت‌های انگلستان و بخش‌هایی از جنوب [[اسکاتلند]] بودند. آن‌ها با خود [[زبان انگلیسی باستان]] را آوردند. این زبان جایگزین زبان قبلی که [[زبان بریتانیایی]] بود شد. آنگلوساکسون‌ها با اخلاف دولت‌های بریتانیایی در [[ولز]]، [[کورن‌وال]]، و هن‌اوگ‌لد (شمال قدیم؛ بخش [[زبان‌های بریتونی|بریتونی‌زبان]] شمال انگلستان و جنوب اسکاتلند) و همچنین با یکدیگر می‌جنگیدند.