ارد دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

اُرد دوم پس از آگاهی یافتن از این خبر، برای کراسوس پیام فرستاد که آیا این نبرد به خواست دولت روم است یا خود او. کراسوس در پاسخ گفت که جواب او را در [[سلوکیهتیسفون]] خواهد داد. پادشاهپیغام اردرسان دربا جوابشنیدن نوشتاین جمله لبخندی زد و گفت: «اگر موی بر کف دست من بروید، شما هم سلوکیهتیسفون را خواهید دید.»

[[اَرتاوازد]] به کراسوس چونهشدار داد که بهتر است از کوه های شمال سوریه به ایران وارد خبردارشود شدچرا که سپاهسواره نظام اشکانی در مشرقمناطق فراتبسته است،همچون تصمیمکوهستانها بهناتوان تعقیباست ایرانیانولی گرفتکراسوس با کوته بینی و دراز بیابان‌هایروی شمالتکبر بین‌النهرینراه بهبیابان دنبالهای دشمنکارهه وهمیرا ودر فراریپیش باگرفت شتابچرا بهکه سویمسیر مشرقکوتاه تاختتری آوردبود واو با تعقیب ایرانیان به حران رسید. سپاه روم در طول این پیشروی با مقاومت چندانی روبرو نشد، ولی بر اثر پیاده‌روی در بیابان‌های خشک فرسوده و گرسنه بود. افسران از کراسوس درخواست استراحت کردند، ولی او فرمان تعقیب داد. پس از استراحتی کوتاه و خوردن غذایی مختصر، رومیان به پیشروی ادامه دادند و به گروه کوچکی از سپاه اشکانی که دارای ساز و برگ نظامی کمی بود، برخورد کردند. آنان به خیال شکست دادن این سپاه بر سرعت خود افزودند. پس از زدوخوردی کوچک ناگهان نگهبانان فریاد برآوردند که اشکانیان آنها را در محاصره گرفته‌اند. شاهان محلی آسیایی که به اجبار و بیم در کنار رومیان بودند، با شنیدن این خبر با سواران خود گریختند. سواران پارتی وارد میدان کارزار شدند. نخست سواران سنگین اسلحهٔ اشکانی بر رومیان سبک اسلحه تاختند و آنان را به عقب راندند. سپس سواران سبک اسلحهٔ کماندار به صورت دورانی رومیان را به تیرباران گرفتند. تیرهای رومیان بر آنان کارگر نبود، زیرا [[کمان (سلاح)|کمان‌های]] اشکانی برد بیشتری نسبت به کمان‌های رومی داشتند و اشکانیان نیز دزدر تیراندازی سرآمد بودند. رومیان تلفات زیادی دادند و پس از اینکه پسر کراسوس به دست اشکانیان کشته شد، عقب نشینی کردند.