'''اینیتinit''' {{انگلیسی|init}} کوتاه‌شده‌ی اینیتیالیزیشن،initیالیزیشن، نام برنامه یا پروسه‌ای در [[سیستم عامل|سیستم عامل‌های]] [[کامپیوتر|کامپیوتری]] مبتنی بر [[یونیکس]] است که تمام پروسه‌های دیگر را ایجاد می‌کند و بالا می‌آورد. این برنامه به صورت یک دمون (سرویس) و معمولاً با PID 1 اجرا می‌شود. بارگذار بوت، هسته را شروع می‌کند و هسته init را شروع می‌کند. اگر init را بدون جایگزین کردنش حذف کنید، سیستم در ریبوت بعدی با «هشدار هسته» مواجه می‌شود. اینیتinit است که تعیین می‌کند کامپیوتر چگونه کار می‌کند و آن را هدایت می‌کند، پس بدون چنین برنامه‌ریزی‌ای توسط اینیت،init، سیستم نمی‌داند چه‌کار کند.
کارکرد اینیتinit در سیستم‌های یونیکس مثل System III و System V از کارکرد. کاربرد اینیتinit در بیشتر توزیع‌های [[گنو]]، [[لینوکس]] با سیستم V سازگار است، ولی بعضی توزیع‌ها، مثل Arch از سبک BSD استفاده می‌کنند و بعضی دیگر مانند جنتو، کارکرد آغازش سفارشی‌سازی‌شده‌ی خودشان را دارند.
چندین جایگزین برای init نوشته شده‌اند که سعی دارند محدودیت‌های طراحی را برطرف کنند، مانند systemd و یا Upstart که توسط اوبونتو و چند توزیع گنو/لینوکس دیگر استفاده می‌شوند.
سطر ۶۳ ⟵ ۶۴:
|}
== اینیتinit به شیوه بی‌اس‌دی ==
در سیستم‌عامل‌های [[بی‌اس‌دی]]، کارکرد اینیتinit کمی متفاوت است. اینیتinit در این سیستم‌ها، اسکریپت آغازینی که در مسیر /etc/rc قرار دارد را اجرا می‌کند. سپس برنامه [[getty]] را در ترمینالهای متنی، و یا یک [[سیستم پنجره‌ای]] مانند [[سامانه پنجره اکس|اکس]] را در ترمینالهای گرافیکی اجرا می‌کند. در شیوه بی‌اس‌دی، هیچ سطح اجرایی وجود ندارد. فایل /etc/rc تعیین می‌کند که چه برنامه‌هایی باید توسط اینیتinit به اجرا درآورده شوند. مزیت این سیستم نسبت به حالت sysV این است که این سیستم ساده است و ویرایش آن به صورت دستی آسانتر است. با این حال اگر برنامه جدیدی به سیستم اضافه شود که احتیاج به ایجاد تغییراتی در فایل‌های موجود داشته باشد، ممکن است ایجاد این تغییرات باعث شود سیستم غیر قابل بوت شود. برای حل این مشکل، در سیستم‌عامل‌های بی‌اس‌دی فایلی در مسیر /etc/rc.local وجود دارد که این فایل تنها در اواخر فرایند بوت خوانده می‌شود و کاربران برنامه‌های خود را باید از طریق این فایل اجرا کنند.
