احمد سهراب: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{بیانی}}+املا+تمیز (۸.۸)
خط ۳:
== زندگینامه ==
=== طفولیت ===
او سال ۱۲۷۲ در شهرستان سده یا [[خمینی‌شهر]] واقع در [[استان اصفهان]] به دنیا آمد. پدر او عبدالباقی حاکم اصفهان بود و خود را از نسل [[محمد]] [[پیامبر اسلام]] می‌دانست. در زمانی که چند ماهگی مادر خود را مه دختر نوجوانی بود از دست داد و توسط مادربزرگش در شهر [[اصفهان|اصفهاننگهداری]]نگهداری شد. پدر و مادر او خود را از نسل امام حسین، نوه پیامبر اسلام می‌دانستند.
 
=== جامعه تاریخ جدید ===
خط ۲۰:
 
=== شکایت قضائی ===
در سال ۱۳۲۰، آلن مک دانیل به همراه چند نفر دیگر از اعضا محفل ملی بهائیت آمریکا یک شکایت قضائی بر علیه سهراب با هدف متوقف کردن او از استفاده کردن از نام بهائی تنظیم کردند. محفل ملی گمان کرده بود که این استفاده از نام بهائیت باعث شده است که افراد گمان کنند که او نماینده رسمی بهائیت بوده و با آن مرتبط است.
 
این شکایت در دادگاه اعلای منطفه نیویورک تنظیم شد. قاضی سهراب را تبرئه کرد و بیان کرد که " شاکی حق انحصاری استفاده از نام یک اعتقاد را ندارد و متهم که خود را یکی از معتقدین به همان دین می‌داند به همان اندازه حق استفاده از نام آن دیم را دارد …"
خط ۲۷:
=== همکاری با دیگرمخالفان شوقی افندی ===
پس از طرد، سهراب با دیگر مخالفان شوقی افندی متحد شدند. یکی از نتایج این اتحاد یک شکایت قضائی توسط قمر بهائی، جلال نوبه میرزا موسی و چندی دیگر در حدود سال ۱۳۲۹ و ۱۳۳۰ در رابطه با ایجاد شک در حقوق شوقی افندی برای انجام تغییرات عمرانی عمده در اطراف قبر بهاء الله بود. یکی از شاهدهای اصلی آنها، نیر افنان بود که کمی قبل از بررسی شکایت فوت کرد و شکایت بی نتیجه ماند. یکی از مهمترین اتقافات مربوط به این موضوع، همایشی در اواخر [[دهه ۱۹۵۰ (میلادی)]] بود که در [[فاماگوستا]] تشکیل شد.
نمایندگان سه نسل اصلی افرادی که بهائیان حیفا آن را ناقضان عهد و میثاق می‌نامند شامل این افراد هستند: جلال ازل نماینده پیروان میرزا یحیی نوری، عصمت و دیگران نماینده میرزا محمدعلی، و احمد سهراب نماینده مخالفان هرگونه تشکیلات بهائی. یکی از اهداف این همایش ساختن آرامگاه بر روی قبر میرزا یحیی بود. برای این هدف مقداری پول جمع‌آوری شد ولی بعدابعداً ناپدید شد و چیزی در این پروژه خرج صرف نشد.<ref>[http://bahai-library.com/momen_cyprus_exiles Bahai Library "Exiles"]</ref>
موژان مومن بیان می‌کند که:
:"در تئوری، نسل دوم که بهاءالله را قبول کردند نباید هیچ مشکلی با نسل اول پیروان ازل، دشمن بهاءالله، داشته باشند. به صورت مشابه، نسل سوم که خود را پیروان راستین بهاءالله می‌انگاشتند، نباید هیچ مشکلی با نسل دوم که مخالفان تند عبدالبهاء بودند، داشته باشند و حتی باید نسل اول را به نسبت کمتر تایید کنند. ولی در واقعیت، یک ارتباط بسیار مستحکم بین این نسل‌ها تشکیل شد".<ref>[http://bahai-library.com/momen_encyclopedia_covenant Bahai Library "Momen"]</ref>
خط ۴۵:
پس از زمامداری شوقی افندی چند نفر از مبلغین معروف بهائی که خیال می‌کردند پس از عباس افندی در بیت العدل دارای سمتی خواهند بود از در مخالفت در آمدند و کتاب‌های متعددی بر رد بهائیان نوشتند (مانند کشف الحیل، فلسفه نیکو و ...) میرزا احمد سهراب - که از مبلغین بنام بهایی و مامور نشر امراله در آمریکا بود- به صورت دیگری عَلَم مخالفت برافراشت و الواح وصایا را که به نفع شوقی افندی بود مجعول شمرد و اینطور اظهار عقیده کرد که پس از فوت عباس افندی باید بیت العدل اعظم به نص کتاب اقدس تشکیل شود و کسی حق ندارد بر خلاف نص بهاءالله خود را پس از عبدالبهاء ولی امر بشمارد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = ترابیان فردوسی| نام =محمد | پیوند نویسنده =محمد ترابیان فردوسی | عنوان = حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی| سال =1383| ناشر = صحیفه خرد| مکان =ایران | زبان = پارسی| شابک =5-5-95414-946| صفحه = 434| صفحات =505}}</ref>
 
== آثار ==
در سال [[2004 (میلادی)]] [[ پروژه اچ‌نت]] نوشته های میرزا احمد سهراب را که بیش از هشت سال به عنوان منشی و مترجم در خاور میانه و در سفرهای اروپایی و آمریکایی عبدالبهاء در خدمت او بود، به شکل دیجیتالی درآورد. در چند کتاب سهراب مخصوصاً در "سکوت شکسته": تاریخ تلاش امروز برای آزادی ادیان (1942) و الواح وصایای عبدالبهاء : یک بررسی (1944)، سهراب مطرح می کند که طی دهه 1920 و 1930 (میلادی) آیین بهایی کاملاکاملاً در مسیراستحاله به یک تشکیلات سرکوبگر، برای بهره برداری از افراد افتاده بود وبا گذشت هر سال ازاعتدال و عمدتاعمدتاً آزادیخواهی دموکراتیک بهاءالله و عبدالبهاء دورتر میشد. سهراب منبع پیدایش مشکلات وجدان و آزادی مذهب را در میل برخی از بهاییان آمریکایی قدیمی برای کنترل مطلق میدانست، که از کلیسای کاتولیک رومی و دیگر اشکال سازمان های دینی استبدادی تقلید شده، که برداشت شدیداشدیداً تعصب آمیز شوقی افندی رااز الواح وصایای عبدالبهاء هدایت و تشویق می کند.
 
{{چپ‌چین}}
خط ۶۵:
*[http://bahai-library.com/sohrab_ferm ''Living Schools of Religion'']. Vergilius Ferm, ed. Ames, Iowa: Littlefield, Adams & Co., 1956. Chapter 19, "The Bahá'í Cause," by Mirza Ahmad Sohrab (pages 309-14)
*[http://www.h-net.org/~bahai/diglib/books/P-T/S/sohrab/MBP.htm ''My Bahá'í Pilgrimage. Autobiography from Childhood to Middle Age'']. New York: New History Foundation, 1959. Reprinted. H-Bahai: Lansing, Michigan, 2004.
 
 
{{پایان چپ‌چین}}
سطر ۸۰ ⟵ ۷۹:
 
== منابع ==
{{پانویس}}
 
{{یادکرد-ویکی
|پیوند=http://en.wikipedia.org/wiki/Ahmad_Sohrab
سطر ۸۸ ⟵ ۸۶:
|بازیابی=۲۸ آوریل ۲۰۱۰
}}
{{نقد بهائیت}}
{{بیانی}}
 
{{افراد-خرد}}
{{نقد بهائیت}}
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:سهراب، احمد}}