کسایی مروزی: تفاوت میان نسخه‌ها

دیوان کسایی که تا قرن ششم موجود بوده، بعدها از میان رفته است. در بارهٔ شعر او، مؤلف کتاب النقض که دیوانش را در دست داشته می‌گوید : « همهٔ دیوان او مدایح و مناقب حضرت مصطفی و آل اوست». [[عوفی]] هم می‌گوید : « اکثر اشعار او در زهد و وعظ است، و در مناقب اهل بیت نبوت ». اشعار مذهبی او بیش از جنبهٔ شعری، از نظر تاریخ اجتماعی ایران و پیشینهٔ انتشار شیوه‌های گونه‌گون فکری در خراسان اهمیت دارد، اما جلوهٔ اصلی شاعری او که در طول قرنها مایهٔ اشتهار شاعر گردیده از آنجاست که کسایی نقاش چیره‌دست طبیعت است و وصفهای روشن و جاندار با تشبیهات ساده و لطیف و دلنشین او را در شعر کهن فارسی بلند آوازه ساخته است.<ref>کسایی مروزی، زندگی، اندیشه و شعر او، ص ۳۱</ref>

 

{{شعر}}

{{ب|رودکی استاد شاعران جهان بود|صد یک از وی تویی کسایی؟ پرگست}}

[[بدیع‌الزمان فروزانفر]] دربارهٔ شعر او نوشته است : «کسایی از شعرای بزرگ ایران است و به همین مایهٔ اندک که از اشعارش باقی است اندازهٔ وسعت فکر و دقت خیال و حسن بلاغت و براعت طبع او را می‌توان دانست. اشعار کسایی به لطافت و دقت تشبیه ممتاز است و در این فن عدهٔ کمی به پایهٔ او می‌رسند. [[ناصرخسرو]] در موارد متعدد از کسایی اسم می‌برد و با او در نظم اظهار معارضه می‌کند»<ref>سخن و سخنوران، ص ۳۸</ref>

 

 

== نمونه‌هایی از شعر کسایی مروزی ==

[[رده:زادگان ۹۵۳ (میلادی)]]

[[رده:شاعران اهل ایران]]

[[رده:شاعران فارسی‌زبان]]

[[رده:شاعران فارسی‌زبان سده چهارم (قمری)]]