مردم بختیاری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
این مقاله درباره بختیاری است نه لرستان و بخش ابتدای مقاله باید به موضوع بپردازد.
Pedrram (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۵:
[[رومن گیرشمن]]، [[باستان شناس]] [[فرانسوی]]، در کتاب ''ایران از آغاز تا اسلام'' می‌نویسد: من جای جای این سرزمین (بختیاری) پا نگذاشته‌ام، مگر اینکه عیلامی را یافته‌ام.
 
اما بختیاری‌ها دراین منطقه، تبدیل به قوم غالبی شدند که فرهنگ و زبان خود را غالب کرده و رواج دادند. محکم ترین دلیل، [[گویش بختیاری]] هاست که امتداد زبان [[زبانپارسی پهلویمیانه]] رایج، در بین پارسیان قبل از اسلام است. آداب، رسوم و سنن فراوان دیگری نیز، پیوستگی بختیاری‌ها را، با پارسیان روایت می‌کند. تا جایی که برخی از منابع عقیده دارند که لرها و بختیاری‌ها بازماندگان قبیله‌های ''مارافیان'' و ''ماسپیان'' پارسی هستند که نخستین قبیله‌هایی بودند که به [[کوروش]] پیوستند. شاید هم، بازماندگان قبیله ''اسه گرته'' (اسه = سنگ، گرته = غار) باشند، که در کوهستان‌های [[زاگرس]] و درون غارها زندگی می‌کردند.<ref>ویلسون، آرنولد: ''بختیاری ها''، ترجمه محمد میرزایی، نامه علوم اجتماعی، دوره جدید، شماره ۱، ۱۳۶۹.</ref>
 
با به قدرت رسیدن [[کورش بزرگ]] در [[پارسوماش]] و [[انشان]]، از پارسوماش تا [[استان فارس]] کنونی به نام [[پارس]] نامبردار شد و در دوره [[اشکانیان]] به ''الیمایید'' تغییر کرد. دوباره در زمان [[ساسانیان]] به [[پارسه]] تغییر یافت و پس از زوال ساسانیان، در سده‌های نخستین اسلام، مورخین تازی همة [[زاگرس]] نشینان را [[کرد]] نامیدند و منطقه آنها را ''جبال'' خواندند... !<ref>بنه وار من، ایل من: علی بهرامی آسترکی</ref>از سال سیصد هجری قمری به بعد، به [[لر بزرگ]] مشهور شد و از زمان [[صفویه]] به بعد نیز، [[کهگیلویه و بویراحمد]]، از آن جدا شد و مانده آن به نام [[بختیاری]] در جغرافیای ایران نمایان گردید.