| binomial = ''Streptococcus pneumoniae''
| binomial_authority = Klein 1884, Chester 1901}}
'''استرپتوکوک (استرپتوکوکوس) پنومونیه''' یا '''پنوموکوک'''{{انگلیسی|pneumococcus}}، دیپلوکوک گرم مثبت به قطر ۵/۰ تا ۲/۱ میکرومتر، آلفا همولیتیک و تحمل کننده اکسیژن از جنس [[استرپتوکوکوس]] است. اغلب شکل لانست دارند یا زنجیرهای هستند. '''پنوموکوک'''ها یک کپسول پلی ساکاریدی دارند که تعیین نوع را با [[آنتیبادی|آنتیبادهای]] اختصاصی سرمی امکانپذیر میسازد. بیشتر انرژی این [[باکتری|باکتریها]] از تخمیر گلوکوز حاصل میشود. '''پنوموکوک''' انواع کربوهیدراتها را تخمیر کرده و اسید لاکتیک را به عنوان فراورده نهایی تولید میکند. تحت شرایط هوازی مقادیر زیادی پراکسید هیدروژن به همراه اسید استیک شکل میگیرد.با توجه به این که [[باکتری]] قادر به تولید کاتالاز و پراکسیداز نیست، تجمع پراکسید هیدروژن باعث کشتن [[باکتری]] میشود مگر آنکه کاتالاز به وسیله [[گلبولهای قرمز خون]] که به محیط کشت اضافه شده، تامین شود. '''پنوموکوک''' [[باکتری]] پرنیاز بوده و برای رشد نیاز به محیط غنی شده دارد. محدوده دمایی رشد بین ۲۵ تا ۴۲ [[درجه سانتیگراد]] بوده و بهینه دمای رشد ۳۷ درجه سانتیگراد است. در روی محیط آگار خوندار کلنیهای [[استرپتوکوک پنومونیه]] دکمهای شکل، کروی، مرطوب و نیمه شفاف است.<ref>Topley and Wilson's Microbiology and Microbial Infections 1998</ref>
'''پنوموکوک''' یکی از مهمترین [[باکتری|باکتریهای]] بیماریزا در انسان است. این [[باکتری]] عامل اصلی بیماری [[پنومونی]] (سینه پهلو) میباشد. این [[باکتری]] میتواند عفونتهای دیگری مانند [[سینوزیت]]، [[اوتیت]] (عفونت گوش میانی)، باکتریمی، سپسیس، [[مننژیت]]، [[استئومیلیت]]، [[آرتریت|آرتریت سپتیک]]، [[اندوکاردیت]]، [[پریتونیت]]، [[پریکاردیت]]، [[سلولیت]] و آبسههای مغزی را نیز ایجاد کند.<ref>Winslow, C. , and J. Broadhurst (1920). "The Families and Genera of the Bacteria: Final Report of the Committee of the Society of American Bacteriologists on Characterization and Classification of Bacterial Types". J Bacteriol 5 (3): 191–229. PMC 378870. PMID 16558872.</ref> به [[ذات الریه]] ایجاد شده به وسیله '''پنوموکوک''' ذات الریه لوبار هم گفته میشود.<ref>Baron S, editor.
Source
این [[باکتری]] اولین بار در سال ۱۸۸۱ همزمان توسط جورج استنبرگ<ref>Sternberg, George Miller (30 April 1881). "A fatal form of septicaemia in the rabbit produced by the subcutaneous injection of human saliva. An experimental research". Bulletin of the National Board of Health (Baltimore, Maryland).</ref>در امریکا و [[لویی پاستور]]<ref>Pasteur, Louis (1881). "Sur une maladie nouvelle provoquée par la salive d'un enfant mort de rage". Acad. D. Sc. De Paris (Paris, France) 92: 159.</ref>در فرانسه به عنوان عامل سینه پهلو کشف شد. این [[باکتری]] در سال ۱۹۲۰، دیپلوکوک پنومونیه نامیده شد<ref>Winslow, C. , and J. Broadhurst (1920). "The Families and Genera of the Bacteria: Final Report of the Committee of the Society of American Bacteriologists on Characterization and Classification of Bacterial Types". J Bacteriol 5 (3): 191–229. PMC 378870. PMID 16558872.</ref> و در سال ۱۹۷۴ به دلیل رشد به صورت زنجیره ای در محیط مایع، به '''استرپتوکوک پنومونیه''' تغییر نام داد.
در سال ۱۹۲۸، فردریک گریفیت نشان داد که در صورت تلقیح همزمان پنوموکوکهای زنده بدون کپسول (غیر بیماریزا) همراه با با پنوموکوکهای کشته شده کپسول دار (بیماریزا) به موش، پنوموکهای بدون کپسول نیز کپسول دار شده و بیماریزا خواهند شد. در سال ۱۹۴۴، ۳ دانشمند به نامهای آوری، مک لود و مک مارتی نشان دادند عاملی که موجب کپسول دار شدن پنوموکهای بدون کپسول شدهاست، DNA بودهاست که از طریق ترانسفورماسیون طبیعی به درون [[باکتری]] راه یافتهاست. با این پژوهش، عصر مولکولی [[ژنتیک|ژنتیکی]] آغاز شد.<ref>Avery OT, MacLeod CM, and McCarty M (1944). "Studies on the chemical nature of the substance inducing transformation of pneumococcal types: induction of transformation by a desoxyribonucleic acid fraction isolated from pneumococcus type III". J Exp Med 79 (2): 137–158. doi:10.1084/jem.79.2.137. PMC 2135445. PMID 19871359.</ref>
== ساختار آنتیژنی ==
دیواره سلولی '''پنوموکوک'''، همانند سایر [[استرپتوکوک|استرپتوکوکها]]، دارای پپتیدوگلیکان و اسید تیکوئیک میباشد. پلیساکارید کپسولی با پیوند کووالان به پپتیدوگلیکان و پلیساکارید [[دیوارهٔ سلولی]] متصل شده است. [[پلی ساکارید]] کپسولی متشکل از واحدهاای قندی گلوکز و گلوکورونیک اسید میباشد.<ref>Medical Microbiology.
Editors
Source
4th edition. Galveston (TX): University of Texas Medical Branch at Galveston; 1996.PMID 21413248 </ref> پلیساکارید کپسولی، از لحاظ ایمونولوژیک در بیش از ۹۰ نوع '''پنوموکوک'''، مشخص و متمایز است. تیپ 3 '''پنوموکوک''' بیماریزا ترین سروتیپ '''پنوموکوک''' بوده که بیشترین میزان ماده کپسولی را نیز تولید میکند. کپسول [[پنوموکوک|پنوموکوکی]] ایمونوژن بوده و علیه آن آنتی بادی حفاظتی تولید میشود. <ref>Jawetz, Melnick & Adelberg's. MEDICAL. MICROBIOLOGY</ref> ترکیب مهم ساختمانی تیکوئیک اسید، آمینو الکل کولین است که فقط در پنوکوکوک ها یافت شده و در دیواره سایر [[باکتری|باکتریها]] مشاهده نمیشود.<ref>Topley and Wilson's Microbiology and Microbial Infections 1998</ref>
== آسیب شناسی ==
عفونت پنوموکوکی موجب نشت مایع فیبرینی ادم به داخل آلوئول و در نتیجه، ورود [[گلبولهای قرمز]] و لکوسیت به آن میگردد. به همین دلیل، قسمتهایی از ریه متراکم میشوند. پنوموکوکهای زیادی در این اگزودا (چرک) یافت میشوند که میتوانند از طریق تخلیه لنفاوی ریه به جریان خون برسند. دیوارههای آلوئولی در طی عفونت، به طور طبیعی بدون تغییر میمانند. به مرور، سلولهای تک هستهای فعالانه بقایای سلولی را فاگوسیت میکنند و این مایع به تدریج باز جذب میشود. پنوموکوکها توسط فاگوسیت کنندهها برداشته شده، به صورت داخل سلولی هضم میشوند.<ref>Jawetz, Melnick & Adelberg's. MEDICAL. MICROBIOLOGY</ref>
== یافتههای بالینی ==
[[رده:استرپتوکوکاسیه]]
[[رده:باکتری گرم-مثبت]]
[[رده:باکتریهای بیماریزا]]
[[رده:سینهپهلو]]
[[رده:فیرمیکوتها]]
|