'''سید محمدِ محیط طباطبائی''' در ۲۶ خرداد ۱۲۸۱ هجری شمسیخورشیدی در شهر [[زواره]] در شمال شرقی [[اصفهان]] متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه در زادگاه خود گذراند و سپس تحصیلات خود را در مدرسهٔ کاسه‌گران اصفهان ادامه داد، و زبان فرانسوی را آموخت. سپس به زواره بازگشت و در سال ۱۳۰۱ محيط نزد مدير مدرسه نوبنياد زواره مرحوم اسدالله کاوه زاده مشغول کار شد و ضمن آن که در امور مدرسه به وي کمک مي نمود، برخي درس ها را تدريس مي کرد، و خود نزد کاوه زاده زبان انگليسي مي آموخت. در سال ۱۳۰۲ به تهران رفت و از مدرسهٔ [[دارالفنون]] دیپلم ادبی دریافت کرد و به مدرسه حقوق وارد شد. سه سال بعد به خدمت [[وزارت معارف]] درآمد، و برای تدریس و مدیریت دبیرستان به خوزستان رفت. پس از سه سال خدمت در خوزستان به تهران بازگشت و به تدریس تاریخ و جغرافیا در [[دارالفنون]] و نیز در [[دانشکده افسری|دانشکدهٔ افسری]] پرداخت. مدتی نیز ریاست دبیرستان‌های شرف و معرفت را به عهده داشت.
مقاله‌های تاریخی و ادبی به قلم محیط طباطبایی از سال ۱۳۰۶ در نشریات معروفی چون [[شفق سرخ]] و روزنامهٔ ایران منتشر می‌شد. سلسله مقالات او در بارهٔ [[محمد زکریای رازی]] و اعزام محصل به اروپا، موجب شهرت او به‌عنوان پژوهشگری دقیق شد، در همان حال که به‌عنوان مدرس تاریخ و جغرافیا و معلم زبان‌دان شناخته شده بود.
