نیروانا (گروه موسیقی): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←اعضا: ابرابزار |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴:
کوبین و ناواسلیک همدیگر را در دبیرستان ابردین ملاقات کردند، هرچند که بر طبق گفته کوبین، آنها هیچوقت با هم در ارتباط نبودند. هر دو آنها به طور مکرر به محل تمرین گروه [[ملوینز]] میرفتند و همین زمینه دوستی انها را فراهم کرد. کوبین قصد داشت تا یک گروه موسیقی به همراه ناواسلیک افتتاح کند، اما ناواسلیک به درخواستهای کوبین که حتی به او یک نوار دمو از گروه [[فیکال متر]] هم داده بود، او پاسخ نمیداد . سه سال پس از اینکه آن دو برای اولین بار با هم ملاقات کردند، ناواسلیک به کوبین خبر داد که او بالاخره به نوار دمو فیکال متر که کوبین به او داده بود، گوش کرده و پیشنهاد داد که یک گروه موسیقی ایجاد کنند. آن دو Bob McFadden را به عنوان نوازنده درامز به خدمت گرفتند، اما پس از تنها یک ماه پروژه از هم پاشید. در اواخر سال ۱۹۸۷، کوبین و ناواسلیک Aaron Burckhard را به عنوان درامر به خدمت گرفتند. آن سه آهنگهایی از نوار دموی فیکال متر را با هم تمرین میکردند، اما کمی پس از تشکیل شدن گروه، شروع به نوشتن آثار جدید کردند.
گروه در ماههای اولیه، اسامی مختلف و جورواجوری را بر روی خود میگذاشت که اولین انها Skid Row بود و از جمله دیگر نامهایی که گروه برای خود انتخاب کرده بود، میتوان به Pen Cap Chew, Bliss, و Ted Ed Fred اشاره کرد. گروه در نهایت نام نیروانا را برای خود برگزید که کوبین درباره دلیل انتخاب این نام گفته است که «من نامی میخواستم که تا حدی زیبا یا خوب و قشنگ باشد تا یک نام پانکی خبیثانه و وقیحانه همچون Angry Samoans. ناواسلیک و کوبین که به ترتیب به شهرهای Tacoma و Olympia, Washington مهاجرت کرده بودند، به طور موقت رابطهشان با Burckhard قطع شد. آن دو در عوض با
=== نخستین آثار ===
نیروانا اولین تکآهنگ خود تحت عنوان
بدنبال انتشار آلبوم ضدعفونی در ژوئن ۱۹۸۹، نیروانا عازم اولین تور خود شد و خود آلبوم هم در بین ایستگاههای رادیویی دانشگاهی پرطرفدار شد. به خاطر افزایش نارضایتی با اورمن در جریان برگذاری تور، نیروانا آخرین قرارهای خود را لغو کرد و به واشینگتون برگشت. هیچ کس در ان موقع به اورمن نگفت که او اخراج شده است، اورمن بعدها گفت که او آن موقع عملاً گروه را ترک کرد. هرچند که ساب پاپ آلبوم ضدعفونی را به اندازه دیگر آثار انتشار خود تبلیغ نکرد، این آلبوم فروش مداومی داشت و فروش اولیه آن ۴۰٫۰۰۰ نسخه بود. با این حال، کوبین به خاظر عدم تبلیغ از طرف ناشر، دلخور بود. در اواخر ۱۹۸۹، گروه یک EP به نام Blew به تهیهکنندگی Steve Fisk ضبط کردند.
کوبین در مصاحبهای در اواخر ۱۹۸۹، اظهار داشت که گروه از نظر موسیقیایی در حال تغییر است. او گفت که «ترانههای ابتدایی بسیار پرخاشگرانه بودند ... اما همانطور که زمان میگذرد ترانهها هم عامهپسندتر و عامهپسندتر میشوند و من هم خوشحال و خوشحالتر میشوم. هماکنون ترانهها رایج به اختلافات در رابطهها، مسائل احساسی با دیگر ادمها است». در آوریل ۱۹۹۰، گروه در Smart Studios در Madison, Wisconsin با تهیهکننده
=== موفقیت ناگهانی ===
نیروانا که از ساب پاپ سرخورده شده بود و جلسات ضبط Smart Studios هم علاقهای در دل آنها ایجاد نکرده بود، تصمیم گرفت به دنبال امضای قرارداد با یک ناشر عمده باشد، چرا که هیچ ناشر مستقلی این توانایی را نداشت تا نیروانا را ورای قراردادش با ساب پاپ بخرد. به دنبال توصیههای مکرر [[کیم گوردون]] از گروه
دیجیسی رکوردز در ابتدا امیدوار بود که ۲۵۰ هزار نسخه از آلبوم به فروش برسد که میزان فروش آلبوم Goo اثر Sonic Youth هم همین قدر بود. با این حال، اولین تکآهنگ آلبوم،
نیروانا با بهانه قرار دادن خستگی، تصمیم گرفت که یک تور دیگر در آمریکا برای تبلیغ آلبوم بیخیال برگذار نکند و در عوض ترجیح داد تا بعداً در همان سال، تنها تعدادی کنسرت بسنده کند. در مارس ۱۹۹۲، کوبین که ترانهنویس اصلی گروه بود، دنبال این بود که حق تألیف ترانههای گروه را سازماندهی مجدد بکند (که تا این لحظه این حق تألیف بین کل اعضا به طور مساوی تقسیم شده بود) تا این حقیقت که که بیشتر آهنگها توسط کوبین نوشته شدهاند، نمود بیشتری پیدا کند. گرول و ناواسلیک مخالفتی با درخواست کوبین نکردند، اما وقتیکه کوبین درخواست کرد که حق تألیف آهنگهای آلبوم بیخیال هم به نام او ثبت شود، تنش بین دو طرف آن قدر بالا گرفت که تا مرز منحل شدن گرول پیش رفت. پس از یک هفته تنش، کوبین در نهایت ۷۵ درصد حق تآلیف آهنگهای قدیمی را به نام خودش زد و این جور نارضایتیها و احساسات بد همچنان پس از این واقعه بین اعضای گروه باقی ماند.
دیجیسی امیدوار بود که در اواخر ۱۹۹۲ آلبوم جدیدی توسط نیروانا آماده شود، از آنجا که کار بر روی انی آلبوم به آهستگی پیش میرفت، این شرکت انتشاراتی در عوض آلبوم Incesticide را در دسامبر ۱۹۹۲ منتشر کرد. آلبوم Incesticide با همکاری مشترک ساب پاپ و دیجیسی از تعدادی از آثار نایاب نیروانا تشکیل شده بود و قرار بود با انتشار این آلبوم، برخی از ترانههای نایاب نیروانا که پیش از آن تنها به صورت قاچاقی در دسترس بودند، با قیمت و کیفیتی بهتر در دسترس علاقهمندان قرار گیرند. از آنجا بیخیال که ۱۵ ماه پیش عرضه شده بود و در ان موقع چهارمین تکآهنگ،
=== در رحم، ماههای پایانی و مرگ کوبین ===
خط ۴۸:
چند هفته پس از تمام شدن جلسات ضبط، در نشریات Chicago Tribune و Newsweek خبرهایی منتشر شد که دیجیسی گفته است این آلبوم «غیرقابل انتشار» است. در نتیجه، طرفداران گروه این طور پنداشتند که دیدگاه خلاقانه گروه ممکن است توسط ناشر به خطر افتاده باشد و ناشر در آثار گروه دخالت کرده باشد. در حالی که خبرهای مربوط به اینکه دیجیسی آلبوم را پس زده حقیقت نداشتند، گروه از برخی جهات از میکس آلبینی ناراضی بودند، خصوصاً آنها فکر میکردند که صطوح بیس خیلی پایین است و کوبین احساس میکرد که Heart-Shaped Box و All Apologies «بینظیر» از آب درنیامدهاند. Scott Litt که مدت زیادی تهیهکننده گروه R.E.M. بود، فراخوانده شد تا در کار رمیکس کردن آن دو ترانه کمک کند و کوبین هم کمی آهنگ و آواز بیشتر به انها اضافه کرد.
آلبوم در رحم در سپتامبر ۱۹۹۳ در جدول [[بیلبورد ۲۰۰]] به جایگاه اول دست یافت. Christopher John Farley از Time در نقد و بررسی این آلبوم نوشت که «با وجود ترسهایی که طرفداران موسیقی آلترنیتیو داشتند، نیروانا هنوز از گروههای باب روز موسیقی محسوب میشود، چه بسا که این آلبوم جدید ممکن است یک بار دیگر کاری کند که دیگر هنرمندان هم راه نیروانا را بروند» در رحم ۳٫۵ میلیون نسخه تنها در ایالات متحده فروخت. در ماه اکتبر، توری را در ایالات متحده آغاز کرد. برای این تور، نیروانا
در اوایل سال ۱۹۹۴، گروه یک تور اروپایی را آغاز کرد. آخرین کنسرت نیروانا در ۱ مارس در مونیخ آلمان صورت پذیرفت. در صبح روز ۴ مارس در رم، همسر کوبین، [[کورتنی لاو]]، کوبین را در اتاق هتلشان به صورت بیهوش پیدا کرد که با شتاب به بیمارستان رسانده شد. یک دکتر از همان بیماریستان در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که کوبین تحت تأثیر ترکیبی از Rohypnol طبی و الکل قرار داشته است. مابقی آن تور کنسل شد. در هفتههای متعاقب، کوبین مجداً به هروئین اعتیاد پیدا کرد. مداخلهای انجام شد و کوبین قانع شد که برای بازپروری مواد اعتیادش به مواد مخر بستری شود. کوبین که هنوز یک هفته نشده بود که در مرکز بازپروری بود، از دیوار ساختمان بالا رفت و با هواپیما به سیاتل برگشت. یک هفته بعد از آن، در روز جمه ۸ آوریل ۱۹۹۴، کوبین در خانهاش به صورت مرده یافت شد. به نظر میرسید که کوبین با استفاده از یک شاتگان به سر خود شلیک کرده و خودکشی کرده باشد.
خط ۵۷:
در سال ۱۹۹۷، گرول، ناواسلیک و کورتنی لاو [[شرکت با مسئولیت محدود]] Nirvana LLC را تشکیل دادند تا بر روی تمام پروژههای مرتبط با نیروانا نظارت کنند. یک مجموعه جعبهای ۴۵-آهنگه از آثار نایاب نیروانا هم برای انتشار در اکتبر ۲۰۰۱ برنامهریزی شد. با این حال، کمی پیش از تاریخ انتشار، لاو یک دادخواست برای منحل کردن Nirvana LLC پر کرد و یک دستور کتبی از طرف دادگاه اعلام شد که انتشار هر گونه آثار جدید از نیروانا را تا وقتی که وضعیت پرونده مشخص نشده، قدغن میکرد. لاو معتقد بود که کل گروه، کوبین بود و گرول و ناواسلیک نقش حاشیهای داشتند و همچین معتقد بود که او موافقتنامه شراکت را از همان ابتدا بر اساس توصیه بد امضا کرده است. گرول و ناواسلیک در تلاش برای دفاع از خود، از دادگاه خواستند تا لاو را از مشارکت خارج کند و او با یک وکیل دیگر از طرف کوبین جایگزین شود.
در اکتبر ۲۰۰۲، روز قبل از آنکه پرونده به دادگاه برود، لاو، ناواسلیک و گروه اعلام کردهاند که به توافق رسیدهاند. این توافق راه را برای انتشار آلبوم گردآوریشدهای به نام Nirvana همراه میکرد که حاوی ترانهای بود که قبلاً هرگز منتشر نشده بود و You Know You're Right نام داشت. این ترانه آخرین ترانهای بود که گروه نیروانا پیش از مرگ کوبین ضبط کرده بود. آلبوم
در آوریل ۲۰۰۶، لاو اعلام کرد که او ترتیبی داده تا ۲۵ درصد از سهمش در ترانههای نیروانا را در معاملهای با قیمت تقریبی ۵۰ میلیون دلار بفروشد. سهم انتشار نیروانا توسط Primary Wave Music خریده شد که این شرکت توسط Larry Mestel بنیان نهاده شده بود و سابقاً مدیر عامل Virgin Records بود. لاو در بیانیهای به طرفداران نیروانا اطمینان داد که ترانهها تنها به بالاترین پیشنهاد فروخته نخواهند شد، او اظهار داشت که «ما میخواهیم بسیار خوشذوق و به ذات نیروانا وفادار بمانیم و ترانهها را جایی ببریم که قبلاً هرگز در آنجا نبودهاند. از آن موقع تا کنون آثار دیگری هم از گروه منتشر شده است. از جمله این آثار میتوان به یک دیویدی به نام Live! Tonight! Sold Out!! در سال ۲۰۰۶، نسخه کامل و بدون سانسور MTV Unplugged in New York در سال ۲۰۰۷ اشاره کرد. در ماه نوامبر ۲۰۰۹، اجرای گروه در فستیوال Reading در سال ۱۹۹۲ هم بر روی سیدی و هم بر روی DVD تحت عنوان Live at Reading منتشر شد. همان ماه، ساب پاپ یک نسخه «به مناسبت بیستیمن سالگرد» از آلبوم ضد عفونی را منتشر کرد و دیجیسی هم یکسری بسته «به مناسبت بیستمین سالگرد» از آلبومهای بیخیال (سپتامبر ۲۰۱۱) و در رحم (سپتامبر ۲۰۱۳) را منتشر کرد.
در سال ۲۰۱۲، گرول، ناواسلیک و Smear کنسرتی به نام 12-12-12: The Concert for Sandy Relief را به همراه
در سال ۲۰۱۴، نیروانا به [[تالار مشاهیر راک اند رول]] وارد شد، اعضایی که به این تالار وارد شدند، کوبین، ناواسلیک و گرول بودند. در مراسم وارد شدن گروه به تالار، ناواسلیک و گرول و اسمیر چهار ترانه به همراه خوانندگان مهمان Joan Jett, Kim Gordon, St. Vincent, و Lorde اجرا کردند. ناواسلیک، گرول سپس به همراه Jett, Gordon, St. Vincent, J Mascis, و John McCauley کنسرت کاملی را در Brooklyn's St. Vitus Bar اجرا کردند.
خط ۶۸:
از زمان منحل شدن نیروانا تا کنون، این گروه جوایز و افتخارات بسیاری کسب کرده و مکررا از این گروه به عنوان یکی از بزرگترین هنرمندان موسیقی در همهٔ زمانها یاد میشود. در سال ۲۰۰۳، نیروانا به Mojo Hall of Fame 100 وارد شد. گروه همچنین در سال ۲۰۰۴ نامزد ورود به UK Music Hall of Fame به عنوان «برترین هنرمند دهه ۱۹۹۰» بود.نشریه رولینگ استون در سال ۲۰۰۴ نیروانا را در فهرست «۱۰۰ هنرمند برتر همه اعصار» در جایگاه ۲۷ قرار داد و بعدها در سال ۲۰۱۱ که لیست را بروز کرد، نیروانا را در جایگاه ۳۰ قرار داد. در سال ۲۰۰۳، نویسنده این نشریه، David Fricke، کورت کوبین را در جایگاه ۱۲ برترین نوازندگان گیتار همهٔ اعصار قرار داد. رولینگ استون بعدها در سال ۲۰۰۸، کوبین را ۴۵امین خواننده بزرگ و بعد در سال ۲۰۱۱، او را ۷۳ومین گیتاریست همه اعصار نام نهاد. VH1 در سال ۱۹۹۸، نیروانا را ۴۲ومین هنرمند برتر راک اند رول معرفی کرد و سپس در سال ۲۰۰۰، این گروه را هفتمین هنرمند هارد راک و در نهایت در سال ۲۰۱۰، این گروه را چهاردهمین هنرمند برتر همه اعصار نام نهاد.
همچنین نیروانا به عنوان یک گروه تأثیرگذار در عرصه موسیقی هم شناخته میشود. از آلبوم بیخیال و آهنگ بوی روح نوجوانی میدهد مکرراً به عنوان یکی برترین آلبومها و برترین ترانههای همه اعصار یاد میشود. تالار مشاهیر راک اند رول هم دو تا از آثار نیروانا،
نیروانا یکی از پرفروشترین گروههای موسیقی همهٔ اعصار است و تاکنون ۷۵ میلیون نسخه از آثار این گروه در سرتاسر دنیا به فروش رفته است. بیش از ۲۵ میلون نسخه از این آثار از RIAA گواهی دریافت کردهاند. این گروه، هشتادمین هنرمند موسیقی پرفروش در ایالات متحده است. دو تا از آلبومهای استودیویی گروه و دو تا از آلبومهای زنده گروه به جایگاه اول در جدول [[بیلبورد ۲۰۰]] دست یافتهاند. آلبومهای نیروانا تا کنون یک گواهی الماس، سه گواهی چندپلاتینی، هفت گواهی پلاتین و یک گواهی طلا از طرف RIAA دریافت کردهاند. همچنین از طرف BPI در بریتانیا هم، چهار گواهی چند پلاتینی، چهار گواهی پلاتین، دو گواهی طلا و یک گواهی نقره دریافت کرده است. آلبوم بیخیال موفقترین آلبوم گروه بود که بیش از ۳۰ میلون نسخه از آن در سرتاسر دنیا به فروش رسید و یکی از پرفروشترین آلبومهای موسیقی است که تا کنون عرضه شده است. موفقترین ترانهٔ آنها،
== اعضای گروه ==
|