هواگرد شناساگریز: تفاوت میان نسخه‌ها

{{منبع}}

'''هواپیمای پنهان‌کار''' [[هواپیما]]یی است که برای جلوگیری از کشف و رهگیری از فناورهای پیشرفته‌ای برای کاهش بازتاب [[رادار]]ی، [[فروسرخ]] (حرارتی)، نور مرئی، دامنه [[امواج رادیویی|بسامد رادیویی]] و امواج صوتی استفاده می‌کند. مجموعه این تکنولوژی‌ها به فناوری پنهان‌کاری معروف هستند.

 

البته هنوز هیچ هواپیمایی وجود ندارد که به طور کامل برای تمام دستگاه‌های راداری نامرئی باشد اما فناوری‌های پنهان‌کاری به‌کار رفته در این نوع هواپیماها تشخیص یا ردگیری آنها را بسیار دشوار می‌کنند و به این ترتیب احتمال تشخیص هواپیما توسط رادار دشمن کاهش یافته و در نتیجه احتمال اصابت موشک‌های هدایت راداری به آن نیز کاهش پیدا می‌کند. آمریکایی‌ها نخستین نمونه از هواپیمای پنهان‌کار واقعی خود یعنی اف-۱۱۷ را در سال ۱۹۷۷ به پرواز درآوردند. ایالات متحده تاکنون سه هواپیمای پنهان‌کار [[نایت هاوک اف-۱۱۷]]، [[اف-۲۲ رپتور]] و [[بی-۲ اسپیریت]] را به خدمت گرفته و در حال آماده‌سازی [[اف-۳۵ لایتنینگ]] برای ورود به فعالیت رسمی نظامی است. روسیه در سال ۲۰۱۰ با [[سوخو پک‌فا]] و چینی‌ها در سال ۲۰۱۱ با [[جی-۲۰]] نخستین جنگنده بمب‌افکن‌های پنهان‌کار خود را به پرواز درآوردند که هنوز وارد فعالیت رسمی نشده‌اند.

 

 

== مزیت‌ها ==