سید مرتضی علم‌الهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

گویند [[شیخ مفید]] در رویا دید که [[فاطمه زهرا]] حسنین را پیش او آورده است و می‌فرماید: «یا شَیخ عَلِّمهُما الفقه» (به ایشان فقه آموز). فرداصبحِ همان شب، فاطمه مادر سید مرتضی و [[سید رضی]]، دو پسر خود را که در آن موقع خردسال بوده‌اند پیش شیخ آورده. فاطمه مادر کودکان، همان عبارت مذکور در رویا را به زبان آورده گفت:

«ای شیخ ایشان پسران من اند، این‌ها را پیش تو آورده‌ام که فقه تعلیمشان دهی.»<ref>ریحانة الادب، ج 4، ص 185.</ref>.

[[ابوسعید محمد بن حسین]] وزیر [[القادر بالله]] (خلافت ۳۸۱-۴۲۲) در سال ۴۲۰ بیمار شد. شبی در خواب دید که [[امیرالمومنینامیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب (علیه السلام)]] به او می‌فرماید:«به علم‌الهدی بگو برای تو دعا کند تا از بیماری بهبود یابی.» وزیر گفت:«ای امیرالمؤمنین، علم‌الهدیٰ کیست؟» فرمود: «علی بن حسین موسوی است.» چون از خواب برخاست، نامه‌ای به سید مرتضیٰ نوشت که برای او دعا کند و در آن نامه او را علم‌الهدیٰ خواند.