توده‌های کروی شکلکروی‌شکل که در لایه دولایهٔ طبقهدوطبقه چربی شناورند، اینها پروتئین‌های غشاءپوسته هستند که قسمتبخش اعظم آنهاراآنها را [[گلیکو پروتئین|گلیکو پروتئین‌ها]] تشکلتشکیل می‌دهند. دو نوعگونه پروتئین در غشاءپوسته وجود دارد: [[پروتئین‌هایپروتئین پوسته‌ای انتگرالدرونی]] یا سرتاسری که در تمامهمهٔ ضخامتقطر غشاءپوسته نفوذ می‌کنند و پروتئین‌های محیطیپیرامونی که فقط به یک سطحسمت غشاءپوسته می‌چسبند و در آن نفوذ نمی‌کنند.{{سخ}}
تعدادشمار زیادیبسیاری از پروتئین‌های[[پروتئین انتگرالپوسته‌ای کانال ها(یادرونی]] منافذ)مجراهای ساختاری ایجاد می‌کنند که از طریقراه آنها مولکول‌های آب و مواد محلول درآب به ویژهبویژه [[یون|یون‌ها]] می‌توانند بین مایع خارج سلولیبیرون‌یاخته‌ای و داخل سلولیدرون‌یاخته‌ای انتشار یابند. این کانال‌هایمجراهای پروتئینی دارای خواصویژگی‌های انتخابی نیز هستند که [[دیفوزیون]] ترجیحی برخی مواد به میزان بیشتر از مواد دیگر را امکانپذیر می‌سازند. تعدادی دیگر از پروتئین‌های انتگرال به عنوان پروتئین‌های حامل برای انتقال دادن موادی عمل می‌کنند که در غیر این صورت نمی‌توانستند از لایه دو طبقه چربی نفوذ کنند. گاهی نیز این پروتئین‌های حامل مواد را در جهتی خلاف جهت انتشار طبیعی انها انتقال می‌دهند که « انتقال فعال» نامیده می‌شوند. تعداد دیگری از پروتئین‌ها انتگرال به صورت آنزیم‌ها عمل می‌کنند.{{سخ}}
پروتئین‌های محیطی به طور عمده روی سطح داخلی غشاء وجود دارند و غالباً به یکی از پروتئین‌های انتگرال چسبیده‌اند. این پروتئین‌های محیطی تقریباً به طور کامل به صورت آنزیم‌ها یا سایر انواع کنترل کننده‌ها عمل داخلی سلولی عمل می‌کنند.
