زمین (برق): تفاوت میان نسخه‌ها

سالهای قبل از ذغال و نمک برای چاه ارت استفاده می‌شد ولی پس از مدتی در اثر تماس نمک با مس صفحه مسی سولفاته می‌شد و عملاً چاه ارت از کار می‌افتاد ولی در حال حاضر یک حلقه چاه به عمق بین ۳5 ال ۸10 متر حفر می‌گردد که بستگی به جنس خاک و رطوبت زمین داردو یک صفحه مسی به ابعاد ۷۰*۷۰ سانتیمتر و با ضخامت ۵ میلیمتر که به یک سیم مسی معمولاً نمننننرهنمره ۹۰70 از طریق جوش و بست اتصال می‌یابد و از ماده‌ای بنام بنتونیت یا سوپر اکتیو بنتونیت استفاده می‌گردد این ماده را بهمراه ۱۰۰۰ لیتر آب بصورت دوغاب در آورده و درون چاه می‌ریزیم در بین کار صفحه مسی را بصورت عمودی و در وسط چاه قرار می‌دهیم و الباقی دوغاب را می‌ریزیم سپس خاک را سرند کرده داخل چاه می‌ریزیم .
یک تابلو تست برای ارت بالای چاه ارت قرار می دهیم و سیم ارت به شین ارت داخل تابلو وصل می گردد و از طریق سیم کلیه بدنه دستگاهها شامل الکتروموتور بدنه لوازم آشپزخانه هر آنچه را که به برق وصل شده و قابلیت تماس با انسان را دارد به این سیمشمش وصلمسی می‌کنیم و حتی در بلندترین نقطه ساختمان یک میله فلزی نصبوصل می‌کنیم و آنرا نیز به این سیم وصل می‌کنیم.

''' نتیجه''': اگر صاعقه به ساختمان بزند از طریق این میله به زمین منتقل می‌شود .
اگر سیم لخت شده و به بدنه فریزر [[ماشین لباسشویی]] و غیره وصل شود قبل از اینکه برای انسان خطری ایجاد کند به زمین منتقل می‌شود و خلاصه با ایجاد سیستم زمینی کردن خطر برق گرفتگی از بین می‌رود ضمناً در دو شاخه‌های جدید و پریزها جدید بجز سیم نول و فاز یک سیم دیگر وجود دارد و آن همین سیم ارت است.