معماری صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶:
 
== زمینه سیاسی ==
زمینه—زمینه سیاسی این روزگار در نظر اول حاکی از اوضاع مطلوب برای برنامه‌ریزی‌های عظیم معماری است. هر کدام از شاهان صفوی سلطنت‌های بیست و پنج ساله و یا بیشتر داشتند. این سلطنت‌های طولانی شرایط مطلوبی را برای عملیات مطمئن معماری پدید می‌آورد. اما این عملیات و اقدام‌ها بطور پراکنده صورت گرفت چون تعدادی از این شاهان یعنی [[شاه اسماعیل اول]] و [[شاه تهماسب اول]] نتوانستند محرکه لازم را از بالا تزریق کنند. به همین دلیل در فاصله بین سالهای ۹۰-۱۵۰۰م کارهای معماری عظیمی در ایران صورت نپذیرد، یعنی قرنی که از زمان ورود [[آل بویه]] به صحنه سیاسی در ایران بی‌سابقه بود.
 
این اوضاع با جلوس [[شاه عباس]] با پویائی تمام تغییر یافت، و دلیل آن هم بی تردید در اشتیاق خود شاه و درباریان او به بناسازی و عمارت‌پردازی بود. بعید نیست که رقبای قبیله‌ای و گروهی دربار صفوی بهانه رقابت خویشتن را در برنامه ریزی‌های معماری یافته باشند. چنین می‌نماید که زنان در امر بناسازی چندان دست نداشته‌اند و زنانی که از برنامه‌های معماری حمایت کرده‌اند فقط به امر مدرسه‌سازی پرداخته‌اند. در خارج از محدوده دربار، احتمالاً طبقه تجار هم با حمایت مالی خود تعداد زیادی بازار و حمام‌هایی را (در [[قزوین]]، [[کرمان]]، [[کاشان]]، [[قم]]، [[آمل]] به غیر از خود اصفهان) بر پا کرده‌اند.<ref>استیونس، ص ۴۳۰</ref>