آئروسپاسیال غزال: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
اصلاح ارقام |
||
خط ۲۱:
'''آئروسپاسیال گازل (غزال)''' {{به فرانسوی|Aérospatiale Gazelle}} یک [[بالگرد]] سبک ِ تک‌موتوره و پنج سرنشینه است که برای مقاصد [[عملیات شناسایی|شناسایی]] و دیده‌بانی و [[هواگرد ترابری نظامی|ترابری سبک]] و همچنین در نقش ِ [[بالگرد جنگنده]] برای مأموریت‌های ضدتانک و [[پشتیبانی نزدیک هوایی]] از آن استفاده می‌شود.
غزال را شرکت هوانوردی ِ فرانسوی ِ سود در اواخر دهه ۱۹۶۰ طراحی کرد. شرکتی که بعدها به ''آئروسپاسیال'' تغییر نام داده و اکنون [[یوروکوپتر]] نام دارد. این پرنده در اصل به سفارش [[ارتش فرانسه]] برای رفع نیاز [[نیروی هوایی فرانسه|نیروی هوایی]] و هوانیروز این کشور به یک هلیکوپتر سبک وزن ِچندمنظورهٔ کارآمد طراحی و ساخته شد ولی در ادامه نظر [[ارتش بریتانیا]] را چنان به خود جلب کرد که شرکت [[وستلند]] در این کشور اقدام به تاسیس خط تولید این هواگرد نمود. این بالگرد در یوگسلاوی و مصر نیز تحت لیسانس فرانسوی‌ها تولید شده و کشورهای متعدد دیگری از جمله عراق، سوریه، لبنان، مراکش، اکوادور، چین، قطر، کویت و آرژانتین نیز به خریداری آن اقدام کرده‌اند. هرچند مدل غیرنظامی غزال هم به بازار عرضه شده اما نوع نظامی غزال بسیار موفق‌تر بوده و در جنگ‌های متعددی از جمله [[جنگ ایران و عراق]]، [[جنگ فالکلند]]، [[جنگ داخلی لبنان|جنگ ۱۹۸۲ سوریه و اسرائیل]] مورد استفاده قرار گرفت. غزال با ارتقا و بهینه‌سازی طرح کلی [[آئروسپاسیال آلوئت ۳|بالگرد
از کاربردهای اصلی بالگرد غزال در هوانیروز فرانسه و برخی کشورهای دیگر استفاده در نقش [[هلیکوپتر جنگنده]] است. مدل ضدتانک این بالگرد یعنی ''سا ۳۴۲ام'' به [[موشک ضدتانک|موشک‌های ضدتانک]] هدایت سیمی [[هات (موشک)|هات]] (حداکثر ۴ عدد) مجهز شده و مدل پشتیبانی سبک هوایی آن با نام ''سا ۳۴۱اف'' هم به [[تیربار]] ۲۰ میلی‌متری مسلح شده‌است. در ماموریت‌های تهاجمی از سلاح‌های دیگری مثل [[راکت|راکت‌های]] هوا به زمین و مسلسل‌ها و نارنجک‌اندازهای مختلف هم برای تسلیح غزال استفاده می‌شود. برخی از غزال‌ها حتی به [[موشک ضد هوایی|موشک‌های ضدهوایی]] هم مجهز شده‌اند. در هوانیروز فرانسه از [[موشک میسترال]]، که در اصل یک موشک ضدهوایی [[دوش‌پرتاب]] ِ گرمایاب است، به عنوان یک سلاح ضدهوایی برای استفاده علیه بال‌گردها و هواپیماهای دشمن استفاده شده و عراقی‌ها هم در [[جنگ ایران و عراق]] اقدام به نصب موشک‌های روسی [[سام-۷]] بر روی غزال‌های خود کردند تا این بالگرد در نبرد با [[هلیکوپتر کبرا|کبراهای]] ایرانی شانس موفقیت بیشتری داشته باشد. همچنین مدل‌هایی از این بالگرد که برای مقاصد شناسایی استفاده می‌شوند با یک سامانه [[تصویربرداری فروسرخ]] تجهیز شده‌اند. این هلیکوپتر دیگر در خط مقدم ارتش فرانسه به عنوان بالگرد جنگنده استفاده نمی‌شود و [[هلیکوپتر تایگر]]، دیگر محصول شرکت یوروکوپتر، جای آن را در این نقش گرفته اما کماکان در نقش ترابری سبک به کار گرفته می‌شود.
خط ۲۹:
نخستین پرواز اولین مدل غزال که ''سا-۳۴۰'' نام داشت در ۷ آوریل ۱۹۶۷ اتفاق افتاد و در همین سال قرارداد مهمی بین بریتانیا و فرانسه برای تولید مشترک چند نوع بالگرد در دو کشور انجام شد. بر اساس این قرارداد مقرر شد که انگلیسی‌ها بال‌گردهای فرانسوی غزال (۲۹۲ فروند) و [[پوما (بالگرد)|پوما]] (۴۸ فروند) و فرانسوی‌ها بالگرد انگلیسی [[لینکس (بالگرد)|لینکس]] (۴۰ فروند) را در کشور خود تولید کنند. در ۱۹۷۱ مدل سا۳۴۱ غزال اولین پرواز خود را انجام داد و در همین سال شرکت سود در شرکت آئرواسپیشیال ادغام شد. دو سال بعد در ۱۹۷۳ این بالگرد به خدمت رسمی در ارتش فرانسه پذیرفته شده و در همین سال مدل پرقدرت‌تر سا-۳۴۲ هم ساخته شد. مدل سا-۳۴۱ از موتوری به قدرت ۶۵۰ اسب بخار و مدل سا-۳۴۲ از موتوری به قدرت ۶۴۹ کیلوات (۸۷۰ اسب بخار) استفاده می‌کند.
مدل سا-۳۴۲ غزال می‌تواند با حداکثر سرعت مستمر ۲۷۰ کیلومتر در ساعت پرواز کند و [[کروز (پرواز)|سرعت کروز]] آن ۳۲۸ ک‌م است. برد عملیاتی این بالگرد سبک با حداقل بار و در سطح دریا ۷۸۵ کیلومتر است و با بار ۵۰۰ کیلوگرمی به ۳۶۰ کیلومتر کاهش پیدا می‌کند. وزن سا-۳۴۲ خالی ۹۷۵ کیلوگرم است و با حداکثر وزن ۱۹۰۰ کیلوگرم قادر به برخاستن از زمین است. [[پروانه هلیکوپتر|پروانهٔ اصلی]] غزال ۳ پره دارد و قطر آن ۱۰ و نیم متر است. طول بدنه این هواگرد فرانسوی
==غزال در عراق==
| |||