جرج اسموت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{برندگان جایزه نوبل فیزیک}}+تمیز (۹.۱)+اصلاح ارجاع لاتین |
|||
خط ۳۱:
اسموت و [[جان ماتر]] در سال ۲۰۰۶ برای کارشان بر روی [[کاوشگر زمینه کیهان|کاوشگر زمینهٔ کیهان]] یا COBE جایزهٔ نوبل را برنده شدند. در ادامه این کار باعث سنجش [[جسم سیاه]] از روی [[ناهمسانگردی|ناهمسانی]] [[تابش زمینه کیهانی|تابش زمینهٔ کیهانی]] شد.
این پروژه کمک موثری به کاملتر شدن نظریهٔ [[انفجار بزرگ|انفجار مهیب]] کرد.<ref>Horgan, J. (۱۹۹۲) ''Profile: George F. Smoot – COBE's Cosmic Cartographer'', [[ساینتیفیک آمریکن|Scientific American]] '''۲۶۷'''(۱), ۳۴-۴۱.</ref> با توجه به نظر داوران جایزهٔ نوبل، پروژهٔ COBE را میتوان به عنوان نقطهٔ شروعی برای [[کیهان شناسی]] به عنوان ''دانشی دقیق'' دانست.<ref>{{cite press release| url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/2006/info.html | title=The Nobel Prize in Physics ۲۰۰۶ | publisher=The Royal Swedish Academy of Sciences | format=.PDF | date=3 October ۲۰۰۶ | accessdate=2006-10-05}}</ref> اسموت جایزهٔ نوبل خود را به یک بنیاد خیریه هدیه کرد.<ref>{{cite news | url=http://ebcf.org/press/07/Smoot_AP_3-07.pdf | title=Berkeley Nobel laureates donate prize money to charity | publisher= Associated Press | date=22 March ۲۰۰۷}}</ref>
هم اکنون اسموت استاد [[دانشگاه کالیفرنیا، برکلی]] است و به عنوان محقق در [[آزمایشگاه ملی لارنس برکلی]] نیز فعالیت میکند. وی از سال ۲۰۱۰ در [[دانشگاه پاریس دیدرو]] یا پاریس ۷ به آموزش میپردازد.
خط ۶۴:
{{برندگان جایزه نوبل فیزیک در ۲۰۰۱–۲۰۲۵}}
{{برندگان جایزه نوبل فیزیک}}
{{ترتیبپیشفرض:اسموت، جرج}}
|