مسعود سعد سلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب: نیازمند بازبینی
برچسب: نیازمند بازبینی
خط ۱۳:
مسعود سعد سلمان یکی از قصیده‌سرایان اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم بوده و سبک شعر او [[سبک خراسانی|خراسانی]](سبک ادبی خراسانی، سبک و شیوهٔ شاعران خراسان و ماوراءالنهر است(آثار این سبک بر قیدها و سنّت‌های لفظی و صوری تکیه دارد.(مضمون بیشتر اشعار این سبک، وصف طبیعت و مدیحه و شرح فتوحات پادشاهان و گاه پندو اندرز بوده است.
 
(
(مرا بسود و فروریخت هرچه دندان بود نبود دندان، لا، بل چراغ تابان بود
 
سپید سیم رده بود و درو مرجان بود ستارهٔ سحری بود و قطرهٔ باران بود)))) است. دیوان فارسی وی قریب به هجده‌هزار بیت دانسته شده‌است و غیر از [[قصیده|قصاید]]، [[غزل|غزلیات]] و [[رباعی|رباعیات]]، [[مثنوی|مثنویات]]، [[قطعه|قطعات]] و [[چیستان]] نیز دارد. [[فروزانفر]] مثنویاتش را متوسط شمرده و گفته «اگر نمی‌ساخت بهتر بود».<ref>{{پک|سدارنگانی|۱۳۴۵|ک=پارسی‌گویان هند و سند|ص=}}</ref>
دلم خزانهٔ پر گنج بود، گنج سخن نشان نامهٔ ما مهر و شعر عنوان بود
همیشه شاد و ندانستمی که غم چه بود دلم نشاط و طرب را فراخ میدان بود
(رودکی)
سپید سیم رده بود و درو مرجان بود ستارهٔ سحری بود و قطرهٔ باران بود)))) است. دیوان فارسی وی قریب به هجده‌هزار بیت دانسته شده‌است و غیر از [[قصیده|قصاید]]، [[غزل|غزلیات]] و [[رباعی|رباعیات]]، [[مثنوی|مثنویات]]، [[قطعه|قطعات]] و [[چیستان]] نیز دارد. [[فروزانفر]] مثنویاتش را متوسط شمرده و گفته «اگر نمی‌ساخت بهتر بود».<ref>{{پک|سدارنگانی|۱۳۴۵|ک=پارسی‌گویان هند و سند|ص=}}</ref>
 
== نمونه شعر ==