بنگاه‌های کوچک و متوسط: تفاوت میان نسخه‌ها

- بنگاه‌های صنعتی کوچک و متوسط

 

 

تعریف صنایع کوچک و متوسط در کشورهای مختلف با یکدیگر تفاوت دارد و تابع شرایط اقتصادی و صنعتی حاکم است. برخی از معیارهایی که برای تعیین نوع صنایع (کوچک، متوسط و بزرگ) به‌کار می‌روند عبارتند از: تعداد کارکنان، سرمایه، دارایی کل، حجم فروش و ظرفیت تولید. در این میان رایج‌ترین معیار، تعداد کارکنان است که این نیز از کشوری به کشور دیگر متفاوت تعیین می‌شود. به‌طور مثال در زیر تعاریفی که چند کشور عضو [[سازمان همکاری‌های اقتصادی آسیا–اقیانوسیه]] (اپک) از صنایع کوچک و متوسط دارند، آمده است:

 

== استرالیا ==

صنایع کوچک: کمتر از ۱۰۰ نفر کارکن

 

 

== کانادا ==

صنایع کوچک: کمتر از ۱۰۰ نفر کارکن و با فروش کمتر از ۵ میلیون دلار کانادا

 

 

== چین ==

صنایع کوچک: بین ۵۰ تا ۱۰۰ نفر کارکن

 

 

== اندونزی ==

صنایع کوچک و متوسط: کمتر از ۱۰۰ نفر کارکن

 

== ژاپن ==

صنایع کوچک: کمتر از ۲۰ نفر کارکن

 

 

== کره جنوبی ==

صنایع کوچک و متوسط: کمتر از ۳۰۰ نفر کارکن و سرمایه بین ۲۰ تا ۸۰ میلیارد وون کره

 

== مالزی ==

صنایع کوچک و متوسط: کمتر از ۱۵۰ نفر کارکن و گردش فروش سالانه کمتر از ۲۵ میلیون [[رینگیت]]

 

== نیوزیلند ==

صنایع کوچک و متوسط: تا ۵۰ نفر کارکن

 

== فیلیپین ==

صنایع کوچک: بین ۱۰ تا ۹۹ کارکن و دارایی بین ۱/۵ تا ۱۵ میلیون [[پزو]]

 

 

== سنگاپور ==

صنایع کوچک و متوسط: دارایی ثابت کمتر از ۱۵ میلیون دلار سنگاپور

 

== تایوان ==

صنایع کوچک و متوسط: کمتر از ۲۰۰ نفر کارکن و سرمایه کمتر از ۶۰ میلیون دلار تایوان

 

== آمریکا ==

صنایع کوچک و متوسط: کمتر از ۵۰۰ کارکن

 

== بنگاه‌های کوچک و متوسط در ایران ==

 

برخی از اقداماتی که دولت می‌تواند در ارتباط با بنگاه‌های کوچک و متوسط پیش بگیرد عبارتند از:

* برقراری ارتباطات پیمانکاری فرعی

* راه‌اندازی مراکز یک مرحله‌ای {{به انگلیسی| one-stop-shop}}

* مساعدت با بنگاه‌ها برای انجام فعالیت‌های تحقیق و توسعه و انتقال فناوری