هواگرد شناساگریز: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴:
[[پرونده:Sukhoi T-50 Maksimov.jpg|بندانگشتی|220px|[[سوخو پک فا]] در سال ۲۰۱۰ به پرواز آزمایش خود را انجام داد و قرار است در سال ۲۰۱۶ وارد ارتش روسیه شود]]
[[پرونده:J20_impside_art.JPG|بندانگشتی|220px|[[چنگدو جی-۲۰]] نخستین جنگنده نسل پنجم چین که قرار است بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ عملیاتی شود]]
'''هواپیمای پنهان‌کار''' [[هواپیما]]یی است که برای جلوگیری از کشف و رهگیری از فناورهای پیشرفته‌ای برای کاهش بازتاب [[رادار]]ی، [[فروسرخ]] (حرارتی)، نور مرئی، دامنه [[امواج رادیویی|بسامد رادیویی]] و امواج صوتی خود استفاده می‌کند. مجموعه این تکنولوژی‌ها به '''فناوری پنهان‌کاری''' معروفنامیده هستندمی‌شوند.
 
گاهی از اصطلاح [[هواپیمای رادارگریز]] نیز در اشاره به این نوع هواپیماها استفاده می شود اما باید توجه داشت که هرچند رادارگریزی (به معنی کاهش انتشار و انعکاس امواج راداری) یکی از ویژگی‌هایمهمترین مهمویژگی‌های هواپیماهای پنهان‌کار هستاست اما برای کاهش احتمال کشف هواپیما توسط دشمن کاهش بازتاب حرارتی، صوتی و بصری نیز لازم است. البته باید توجه داشت که هنوز هیچ هواپیمایی وجود ندارد که به طور کامل برای تمام دستگاه‌های راداری نامرئی باشدباشد، اما فناوری‌های پنهان‌کاری به‌کار رفته در این نوع هواپیماها تشخیص یا ردگیری آنها را بسیار دشوار می‌کنند و به این ترتیب احتمال تشخیص هواپیما توسط رادار دشمن کاهش یافته و در نتیجه احتمال اصابت موشک‌های هدایت راداری به آن نیز کاهش پیدا می‌کند.
 
مهمترین چالش در طراحی هواپیماهای پنهان‌کار این است که پنهان‌کاری و [[آئرودینامیک]] دو قطب مخالف در طراحی هواپیماها هستند. یعنی تمهیداتی که برای برای پنهان‌کار شدن هواپیما اندیشیده می‌شود، ویژگی‌های آئرودینامیکی هواپیما مثل سرعت، [[مانورپذیری]] و بهره‌وری در مصرف سوخت را تضعیف کرده و با گرانتر و پیچیده‌تر شدن هواپیما صرفه اقتصادی و قابلیت‌های رزمی آن را کاهش می‌دهد.
 
==تاریخچه==
احتمالاُ آلمانی‌ها در [[جنگ جهانی دوم]] برای نخستین بار به فکر ساخت چنین هواپیمایی افتادند و طرحی برای ساخت چنین هواپیمایی با نام ''هورتون هو ۲۲۹'' داشتند.
 
آمریکایی‌ها نخستین نمونه از هواپیمای پنهان‌کار واقعی خود یعنی [[اف-۱۱۷]] را در سال ۱۹۷۷ به پرواز درآوردند. ایالات متحده تاکنون سه هواپیمای پنهان‌کار [[نایت هاوک اف-۱۱۷]]،۱۱۷، [[اف-۲۲ رپتور]] و [[بی-۲ اسپیریت]] را به خدمت گرفته و در حال آماده‌سازی [[اف-۳۵ لایتنینگ]] برای ورود به فعالیت رسمی نظامی است. روسیه در سال ۲۰۱۰ با [[سوخو پک‌فا]] و چینی‌ها در سال ۲۰۱۱ با [[جی-۲۰]] نخستین جنگنده بمب‌افکن‌های پنهان‌کار خود را به پرواز درآوردند که هنوز وارد فعالیت رسمی نشده‌اند. هوپیماهای[[هواپیمای تهاجمی]] اف-۱۱۷ و [[بمب‌افکن راهبردی]] بی-۲ تنها هواپیماهای پنهان‌کاری هستند که در جنگ حضور داشته‌اند.
 
هنوز موردی از جنگ هوایی با یک هواپیمای پنهان‌کار گزارش نشده‌است اما یک فروند اف-۱۱۷ در ۱۷ مارس ۱۹۹۹ در جنگ یوگسلاوی توسط یک موشک هوابه‌زمین [[سام-۳]] سرنگون شده که تنها مورد انهدام یک هواپیمای پنهان‌کار توسط دشمن است.
سطر ۲۴ ⟵ ۲۵:
 
=== بدنه ===
طراحی بدنه هواپیما نیز خود تاثیر بسیاری در منحرف کردن امواج رادار دارد. بطوری که برخی از انوع خاص هواپیماها، مانند [[اف-۱۱۷]] به دلیل شکل ظاهری که داشتند، سیگنالهای [[رادار]] را به طور عمودی از منبع منحرف می‌کردند و مانع رسیدن آنها به مرکز هواپیما می‌شدند. همچنین در هواپیماهای پیشرفته مانند اف-۲۲ رپتور، این کار با جایگزینی فلزات با [[کامپوزیت]] انجام می‌شود.
 
=== پوشش خارجی ===
پوشش بدنه این نوع [[هواپیمای جنگنده]]هواپیماها غالباً بواسطه استفاده از ترکیب‌هایی است که جذب‌کننده بسیار قوی [[امواج الکترومغناطیس]] هستند. ماده رنگ‌آمیزی و لایه‌های بدنه از طریق تداخل و ضعیف کردن امواج این کار را انجام می‌دهند. لازم به ذکر است که استفاده از این ماده هزینهٔ نگهداری هواپیما را چندین برابر می‌کند. همچنین غالب رنگ بکار رفته در بدنه این هواپیماها را رنگ‌های تیره تشکیل می‌دهند.
 
=== حمل سلاح ===
هواپیماهای پنهان‌کار سلاحهای خود را در داخل بدنه هواپیما نگهداری می‌کنند چرا که بازتاب راداری موشک‌ها و بمب‌ها موجب کشف هواپیما خواهد شد. و این باعث می‌شود تا دارای ظرفیت حمل سلاح محدودی باشند. البته وقتی هواپیما درهای محفظه سلاح را باز کند دیگر از چشم رادارها پنهان نخواهد بود به همین دلیل مدت زمان بین باز شدن در محفظه سلاح و شلیک آنها بسیار کوتاه است. البته در صورت نیاز می‌توان سلاح‌ها را بر روی جایگاه‌های خارجی نیز حمل کرد اما در این صورت پنهان‌کاری هواپیما به شدت کاهش خواهد یافت.
 
==منابع==