۳٬۱۱۶
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
کتاب فتوح البلدان، آخرین کتابی عمدهای است که دربارع فتوحات مسلمانان به دست ما رسیده است. برخی این کتاب را از همه کتابهایی که در اطراف این موضوع نوشته شده است، برتر میدانند. چنانکه [[مسعودی]] در [[مروجالذهب]] میگوید:
{{نقل قول|در باب فتوح، کتابی بهتر از کتاب بلاذری نمیشناسیم.}}
بلاذری از بیشتر کتابهایی که قبل از او نوشته شده بودند و نیز از گروه بیشماری از بزرگان، دانشمندان و راویان یاری گرفته است. مهمترین مراجع او [[حسین بن اسود کوفی]]، [[قاسم بن سلام]]، [[محمد بن سعد کاتب واقدی]]، [[علی بن محمد مدائنی]]، [[عمرو بن محمد ناقد]] و [[عباس بن هشام کلبی]] بودهاند.<ref name="فتوح"/>
اساس نوشتن کتابهایی مانند فتوح البلدان و اصولاً از نوع فتوح در تاریخ نویسی [[مسلمانان]] به ویژه در [[سده ۲ (قمری)|سده ۲]]ق، خود گونهای نیاز اداری و مالیاتی بود. در چارچوب قوانین اسلامی بسیار مهم بود که دانسته شود کدام سرزمین با زور و یا با صلح در زمره متصرفات مسلمانان درآمده است، زیرا بنابر چگونگی تصرف آن، اقوام تابع میبایست، خراج، [[جزیه]] و یا [[عشر]] میپرداختند. بدینسان نوعی تاریخنویسی که مربوط به تاریخ فتوحات مسلمین بود، بوجود آمد که از نامیترین آنها فتوح البلدان است.<ref>{{یادکرد|کتاب=منابع تاریخ ایران در دوران اسلامی |نویسنده=ورهرام، غلامرضا |ناشر =امیر کبیر |چاپ=اوّل |شهر=تهران |سال=۱۳۷۱|صفحه=ص ۱۵-۱۶
==
<small><references/></small>
▲*{{یادکرد|کتاب=فتوحالبلدان بخش مربوط به ایران|نویسنده=البلاذری، احمد بن یحیی |ترجمه=محمد فروزان |ناشر=سروش |چاپ=دوّم |شهر=تهران |سال=۱۳۶۴ |شابک=}}
[[رده:کتابهای تاریخی]]
|