سیاست خارجی کانادا: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۹۹۰، کانادا به سازمان ایالتهای (دولتهای ) امریکایی پیوست و میزبان انجمن عمومی OAS در ویندسور، در ژوئن 2000۲۰۰۰ شد. کانادا به دنبال گسترده تر کردن روابط اقتصادی با کشورهای حاشیه یحاشیهٔ اقیانوس آرام، ازطریق عضو شدن در بازار مشارکت اقتصادی کشورهای حاشیه یحاشیهٔ اقیانوس آرام – آسیا (APEC )، است.

طی ۶۰ سال گذشته، کانادا طرفدار سیاست چند جانبه بوده و تلاشهای بسیاری را برای حل مسائل جهانی در مشارکت با دیگر کشورها داشته استداشته‌است.<ref>http://www.dfait-maeci.gc.ca/cip-pic/IPS/IPS-Overview.pdf </ref><ref>http://books.google.com/books?id=Hw3laaTpOiIC&pg=PP1&lpg=PP1&vq=reaching+out&dq=Canada+middle+power&psp=s&sig=0009fdoEDuy42hFgXuCmmymun6c</ref> این مسأله به وضوح در بحران سوئز سال ۱۹۵۶، زمانی که لستر پییرسون، تنشهای بوجود آمده را با پیشنهاد تلاش برای ادامه یادامهٔ صلح وورود نیروهای حافظ صلح سازمان ملل، آرام کرد، به چشم می خوردمی‌خورد.<ref>http://www.cbc.ca/greatest/top_ten/nominee/pearson-lester.html</ref>

بااین روح همکاری، کانادا سعی کرد نقش راهبر خود را در سازمان ملل در ادامه یادامهٔ تلاشهای مربوط به برقراری صلح سازمان ملل ایفا کند ؛ که تا سال 1989،۱۹۸۹، 50۵۰ هیأت اعزامی برای تلاش در مورد استقرار صلح با همکاری نیروهای حافظ صلح un، به دیگر کشورها فرستاده استفرستاده‌است.<ref>دیسموند، مورتون. تاریخ نظامی کانادا. مک کلند & استوارت. تورنتو. ۱۹۹۹. ISBN 0۰-7710۷۷۱۰-6514۶۵۱۴-0۰ ص۲۵۸</ref>

مشارکت این کشور بانیروهای حافظ صلح UN، درسالهای اولیه یاولیهٔ آغاز قرن 21۲۱ تاحدی کاهش یافت. اگر چه سیاست خارجه یخارجهٔ این کشور تا حدی شبیه به آمریکاست اما همواره در تلاش است تا حتی الامکان از سیاستهای خارجی ایالات متحده در زمینه هاییزمینه‌هایی مثل ارتباطات تجاری و دیپلماتیک با کوبا مستقل باشد.