|
==منابع==
''' ''' تاريخچه قايق هاي دراگون بت (مدل چيني)''''''
<references/>
{{commons|Dragon boat|قایق اژدها}}
دركشورچين اژدها يك سمبل است. قايق هاي اوليه براي اينكه نشان بدهند آنها سمبل قدرت و استقامت هستند و مي توانند حتي در ابر و مه و باران حركت كنند با خود كله گاو ماده- شاخ گوزن- يال اسب- بدنه افعي- پنجه عقاب- دم وباله ماهي حمل ميكردند.
[[رده:قایق‌ها]]
اكنون به جاي نماد هاي فوق كله اژدها قرارگرفته است كه سمبل تمام قدرت هاي فوق مي باشد بدنه اين قايق ها رنگ آميزي مي گردند. پاروها نيز نشانه پنجه عقاب مي باشند. خدمه اين قايق داراي 18 الي20 قايقران يك طبال و يك سكاندارمي باشد .مسابقات دراگون بت تماشاچيان زيادي را به پيست ها كشانده است. در اين رشته حداقل دو قايق در مسافت هاي مختلف به رقابت مي پردازند.نه تنها استقامت،قدرت ، شجاعت، و مهارت در اين رشته بسيار مهم مي باشد بلكه روح تيم بودن ، ريتم پارو زدن نيز از اهميت زيادي برخوردار است و اين عوامل زماني مورد توجه قرار مي گيرند كه پارو زنان هماهنگ با طبال اقدام به پارو زدن نمايند.
[[رده:اژدها]]
[[cs:Dračí loď]]
دركشور چين كهن ، قايق هاي دراگون براي مقاصد مذهبي بكار مي رفتند. زماني كه شاعر ميهن پرست چيني به نام
[[de:Drachenboot]]
[[en:Dragon boat]]
Later qu Yuan در رودخانه Milo خود كشي نمود.
[[es:Barco-dragón]]
[[fr:Bateau-dragon]]
براي بزرگداشت ياد او مسابقات دراگون برگزار گرديد.
[[hu:Sárkányhajó]]
[[it:Barca drago]]
در كشور چين اين مسابقات الگوي ميهن پرستي و وفاداري به اخلاق مي باشد.
[[ja:ドラゴンボート]]
[[ms:Perahu Naga]]
[[nl:Drakenboot]]
[[pt:Barco Dragão]]
مسابقات قايق هاي دراگون امروزه
[[sk:Dračia loď]]
[[zh:龍舟]]
دراواسط دهه 1970، مركزاطلاعات وجلب توريست كشورهنگ كنگ ايده برگزاري فستيوال دراگون بت را براي جلب سياحان ارائه نمود. از اوايل سال 1976 مسابقات دراگون به صورت امروزي شكل و گسترش يافت، برگزاري اين فستيوال ها توانست توريست هاي بسياري را به بنادر هنگ كنگ بكشاند و موفقيت چشمگيري داشت به طوري كه اين مسابقات را در سراسر دنيا گسترش يافت.
25 سال بعد يعني در سال2000 تعداد اين مسابقات نمايانگر رشد فزاينده اين ورزش بود به طوري كه 20 ميليون ورزشكار چيني به ورزش دراگون مشغول شدند وهمچنين اين ورزش به ديگر قاره ها سرايت نمود. ظاهراً 1500 تيم در اين رشته در نروژو سوئد ، 1000 تيم در بريتانياي كبير فعال هستند.
آلمان افتخار داشتن 2000 تيم با 50000 ورزشكار فعال در اين رشته را دارد. اكنون ورزش دراگون به سمت شرق اروپا يعني لهستان،مجارستان و روسيه نفوذ پيدا كرده است.
مسابقات دراگون بت
قوانين اين مسابقه بسيار كار آمد و اجرايي هستند و تيم هايي كه به صورت تفريحي شكل ميگيرند پس از مدت كوتاهي به رده هاي قهرماني سوق داده مي شوند.
مسابقات جهاني ، مسابقات جام اروپا و ديگر مسابقات قاره اي در اين رشته برگزار ميگردد.در قايقراني رشته هاي مختلفي شكل گرفته اند اما هيچ ورزش ديگري نيست كه به صورت تيمي ، 22 ورزشكاربتوانند همزمان به كار گروهي بپردازند.براي دستيابي به يك هماهنگي دقيق بين قايقرانان به اردوها و تمرينات بسياري نياز مي باشد.
دراگون بت يك ورزش جمعي
رشته هاي ورزشي زيادي به علت جذابيت و سرگرمي موفق بوده اند.اما دراگون داراي اين امتياز است كه علاوه بر سرگرمي،تلاش قايقرانان منجر به حركت موزون و سرعت بالاي قايق ميگردد. به دليل اجتماعي،تفريحي بودن اين رشته ورزشي،كمپاني هاي بسياري تمايل به فعاليت و برگزاري مسابقه در اين رشته ورزشي را دارند. براي مثال كمپاني هاي بسياري در سوئد وجود دارند كه ساليانه درآمد بسياري از برگزاري اين فستيوال ورزشي كسب كرده اند مانند شركت Malmo كه بيش از 600 تيم از كمپاني ها و باشگاههاي مختلف را در مسابقات اخير خود به پيست هاي قايقراني كشانده است.
اگر چه اين ورزش هنوز وارد المپيك نشده است اما يك ورزش تيمي، اجتماعي، تفريحي و تجاري است كه در دنياي امروز جذابيت بسياري به وجود آورده است. دراگون ورزشي است كه هركس در هر سطحي مي تواند آن را انجام دهد، آيا اين گوياي عظمت اين ورزش نيست؟
نوشته شده توسط عباس محمد علی -نقل از www.persiandragon.blogfa.com
--[[ویژه:Contributions/91.186.198.27|91.186.198.27]] ۲۸ اوت ۲۰۰۸، ساعت ۱۱:۲۷ (UTC)
'''واژه نامه ورزش قايقراني"'''
بخش هوازي (Aerobic)
جزئي از سيستم تنفسي و تامين انرژي است كه با استفاده از سوخت گليكوژن توسط اكسيژن توليد انرژي مي نمايد.
ظرفيت هوازي (Aerobic Capacity)
عبارت است از ماگزيمم انرژي توليد شده در بدن در زمان مشخص در برابر انرژي مصرفي .
استقامت هوازي (Aerobic endurance)
هدف از اين استقامت، افزايش ظرفيت هوازي بدن مي باشد و تمام اكسيژن مورد نياز سوخت و ساز بدن از طريق تنفس تامين مي گردد.
انرژي هوازي يا سيستم اكسيژن (Aerobic energy)
در اين سيستم انرژي در اثر سوختن گليكولز ذخيره شده در بدن توسط اكسيژن تامين مي گردد به همين جهت به آن سيستم گليكولز هوازي نيز مي گويند. گليكولز ذخيره شده در بدن مي تواند به صورت گليكوژن – چربي و پروتئين باشد.
غير هوازي (Anaerobic)
جزئي از سيستم تنفسي و تامين انرژي است كه بدون استفاده از اكسيژن توليد انرژي مي گردد.
مقاومت غير هوازي (Anaerobic endurance)
در صورت تمرينات ورزشي با شدت زياد، بدن با كمبود اكسيژن مواجه مي گردد كه اين امر باعث تجمع اسيد لاكتيك در عضله مي گردد و حاصل آن ايجاد خستگي است و هدف از مقاومت غير هوازي بالا بردن استقامت بدن در برابر تشكيل اسيد لاكتيك در ماهيچه مي باشد. ابتدا بايد بخش هوازي ورزشكار را تقويت نمود سپس به سراغ بخش غير هوازي رفت. منحني تغييرات بخش هوازي يك ورزشكار در اثر تمرين مدام قابل ملاحظه است اما اين منحني در بخش غير هوازي رشد آنچناني ندارد. با بالا بردن بخش هوازي ورزشكار بطور غير مستقيم مقاومت بخش غير هوازي وي نيز رشد مي يابد.
انرژي غير هوازي (Anaerobic energy)
سيستم تامين انرژي غير هوازي كه به دو دسته زير تامين مي گردد:
1- تامين انرژي اسيد لاكتيك (گليكوژن غير هوازي)
2- سيتم فسفاژن : كه منبع اين انرژي ئيدروكربوراتهاي ذخيره شده در بدن مي باشد.
برنامه ريزي تمرينات (Arrangement of the exercise)
برنامه ريزي تمرينات براي مبتدي حدود 70% برنامه هاي كلي و حدود 30% شامل برنامه هاي تخصصي است و اين برنامه براي ورزشكاران تا سطح پيشرفته 40% شامل برنامه هاي كلي و حدود 60% برنامه هاي تخصصي است و براي ورزشكاران رده بالا 20% شامل برنامه هاي كلي و 80% برنامه هاي تخصصي است.
سيستم آدنوزين تري فسفات يا در فسفات (ATTP-CP or ADP-Cp)
يكي از روش هاي تامين انرژي در بدن مي باشد كه به سيستم فسفاژن يا سيستم آدنوزين تري فسفات يا دي فسفات معروف است. در اين روش نيازي به اكسيژن براي فعاليت هاي ماهيچه نمي باشد كه منبع اصلي اين انرژي، آدنوزين تري فسفات (ATP) ذخيره شده در ماهيچه است كه در اثر فعاليت هاي شديد ورزشي در عرض چند ثانيه تجزيه مي گردد. ATP براي 5 تا 8 ثانيه مي تواند تامين انرژي نمايد و ADP_CP مي تواند براي18-15 ثانيه تامين انرژي نمايد. پس در سيستم تامين انرژي فسفاژن بدن مي تواند براي 19 تا 23 ثانيه تامين انرژي نمايد.
(Back stroke)
در اين حركت پارو از عقب اقدام به آبگيري مي كند و كشش به سمت جلو است و عكس العمل آن باعث رفتن قايق به سمت عقب مي شود.
(عكس)
تعادل (Balance)
يكي از مهارت هاي لازمه براي راندن قايقهاي كانو كانادائي و كاياك حفظ تعادل است. كه اينكار با زاويه دادن به پارو بطوريكه تمام سطح پشت پارو موازي سطح آب باشد و با ضربه زدن پشت پارو بر سطح آب ايجاد تعادل مي گردد و به اينكار اصطلاحاً Brace نيز مي گويند.
(عكس)
(Basic stroke)
در اين حركت پارو به جلو پرتاب شده و آب را به عقب مي راند و عكس العمل آن باعث رفتن قايق به سمت جلو است همراه با كمي انحراف قايق در خلاف جهت پارو زدن.
(عكس)
ستون (Beam)
اصطلاحاً به عريضي ترين نقطه قايق گفته مي شود.
حالت هاي پارو (Blade statement)
(عكس)
( Bow)
فضاي جلوي قايق كه محل قرار گرفتن پائي در قايق كاياك است يا به دهانه جلوي قايق كانو كانادائي گفته مي شود.
تنفس (Breathing)
به مجموعه دم و بازدم گفته مي شود كه هماهنگي آن با اجراي سيكل پارو از ضروريات آموزش قايقراني است.
سيستم قلب و عروق (Cardiovascular system)
جزئي از بخش Physiology (شناخت بدن) است كه خود زير مجموعه اي از سيستم گردش خون يا سيستم Circulatory است.
مركز ثقل (Center of gravity = C.G)
نقطه اي است در قايق كه حول آن قايق به حالت تعادل مي ايستد و در بيشتر قايقها اين نقطه در محل نشيمنگاه قايقران مي باشد، بدن قايقران (مركز ثقل قايقران) همواره بايد منطبق بر مركز ثقل قايق باشد، حركات جانبي و جلو و عقب شدن قايقران باعث تغيير اين نقطه در قايق مي گردد و باعث بهم خوردن بالانس قايق مي گردد.
سيستم گردش خون (Circulatory system)
بخشي از Physiology (شناخت بدن) است كه خود به دو بخش دستگاه تنفسي و دستگاه قلب و عروق تقسيم مي گردد.
تقويت سيستم گردش خون (Circulatory system improvement)
1- با تقويت اين سيستم در بدن تعداد ضربات قلب در دقيقه پائين مي آيد.
2- زمان مورد نياز براي برگشت به حالت اوليه يا زمان بازيافت كم مي گردد، به عبارت ديگر پس از يك ورزش سنگين قلب جهت آمادگي مجدد زمان كمتري نياز دارد.
3- مقاومت بدن در مقابل تشكيل اسيد لاكتيك در عضلات بالا مي رود.
تست كوپر (Cooper test)
اين تست در ارتباط با چگونگي دويدن ورزشكار صورت مي گيرد. بدين ترتيب كه مسافت دويدن او را در يك زمان مشخص حساب مي كنند. بيشتر اين دويدن در پيست انجام مي گردد و يا زمان دويدن او را در يك مسافت مشخص مثل 3000 متر اندازه گيري مي نمايد.
سيكل پارو (Cycle of paddle)
از دو stroke قرينه تشكيل شده است كه اجراي صحيح آن ريتم و سرعت خوبي به قايق مي دهد.
(Douglas bag)
كيسه مخصوصي است براي اندازه گيري اكسيژن مصرفي (V02) كه در حين فعاليت ورزشي جلوي دهان ورزشكار قرار مي دهند. او با بازدم قوي در آن مي دمد و در آزمايشگاه درصد اكسيژن و Co2 موجود در كيسه اندازه گيري مي شود. حداكثر اكسيژن مصرفي براي يك پاروزن قايق كاياك يا كانو در بالاترين ميزان حدود5/5 الي 5/6 ليتر در دقيقه مي باشد و در همين شرايط براي بانوان اكسيژن مصرفي حدود 5/4 – 3 ليتر در دقيقه يا 60- 45 ميلي ليتر در كيلو گرم در دقيقه است.
مسافت (Distance)
فاصله بين شروع و پايان يك مسابقه را گويند. در قايقراني مسافتهاي مسابقات رسمي عبارتند از : 200- 500- 1000 متر براي آقايان و مسافت هاي 200 – 500 متر رشته كاياك بانوان و مسافتهاي 200 – 500 – 1000 متر براي رشته كاياك آقايان.
كشش پارو (Draw)
جزئي از مرحله انتقال قدرت است. پس از آبگيري مرحله كشش آغاز مي گردد كه اين كشش با دستان شكسته صورت نمي گيرد بلكه با چرخش بدن انجام مي شود و پارو در نقطه مرگ آن يعني مركز ثقل قايق و به عبارت ديگر تا نشيمنگاه قايقران از آب بيرون مي آيد و كشش با پاروهاي وينگ مورب است مانند يالهاي ذوذنقه است كه قاعده كوچك آن در بالا باشد اما كشش با پاروهاي سنتي موازي با يالهاي قايق است.
(عكس)
(Draw stroke)
در اين حركت پارو به منتهي عليه سمت راست يا چپ قايقران پرتاب شده (از پهلو) و اقدام به آبگيري مي كند وكشش به سمت قايق است و عكس العمل آن باعث رفتن قايق به جهتي است كه پارو شروع به آبگيري كرده است.
افت سرعت (Drop off speed)
افت سرعت برابر است با سرعت متوسط قايقران در طول يك مسابقه تقسيم بر حداكثر سرعت لحظه اي قايق، كه قايقران در طول مسابقه توانسته است بدان دست يابد كه هر چه حاصل اين عدد به عدد يك نزديكتر باشد نشان دهنده اين است كه قايقران افت سرعت كمي داشته است.
ديناميك، پويايي (Dynamic)
اجراي يك نيم سيكل پارو يا Stroke كه حركتي جنبشي و پوياست، و اين پويائي حركت پارو جزئي از تكنيك و سرعت قايق مي باشد.
راندمان (Efficiency)
نسبت بين نيروي تلف شده قايقران در اجراي سيكل پارو به سرعت ايجاد شده در قايق را راندمان گويند.
استقامت (endurance)
در قايقراني استقامت به سه مقوله استقامت در بخش هوازي – غير هوازي و استقامت در سرعت تقسيم مي شود كه با متدهاي تمريني فارتلك – اينتروال – هرمي – نيمه هرمي – تكرار قابل دست يافتني است.
تامين كننده هاي انرژي (Energy Supply)
براي انجام هر فعاليتي بايد انرژي مصرف نمود كه بدن انسان انرژي مورد نياز خود را در برابر انجام فعاليت هاي مختلف از سه طريق بدست مي آورد.
1- انرژي هوازي يا سيستم اكسيژن مراجعه شود به aerobic energy
2- انرژي غير هوازي يا سيستم اسيد لاكتيك (مراجعه شود به (anaerobic energy) )
3- سيستم فسفاژن (مراجعه شود به ATP-CP)
بازدم (Exhalation)
جزئي از بخش تنفس است كه تنظيم آن با هر Stroke يا سيكل پارو يا مضربي از آنها براي قايقران بسيار مهم است.
خروج (Exit)
به خروج پارو از آب اتلاق مي شود كه اولين اقدام از مرحله بازيافت يا Recovery مي باشد.
متد تمريني فار تلك (Fartlek training)
در شروع فصل مناسب قايقراني، اين تمرينات براي بهبود عروق قلبي و سيستم تنفسي است. در واقع يك نوع تمرين اينتروال است بدون احتساب مسافت و يا زمان استراحت. در اين متد برنامه خاصي وجود ندارد. به پاروزن برنامه 6 تا 20 كيلومتر پاروزني داده مي شود بدون در نظر گرفتن زمان استراحت كه شدت كار پائين است و ضربان قلب بين 120 الي 170 ضربه در دقيقه مي باشد. ازدياد تدريجي شدت كار، بالا بردن ضربات پارو براي 5 تا 15 ثانيه، سپس پائين آوردن شدت كار از روش اين متد تمريني است. اين تمرين توان ورزشكار را براي ازدياد سرعت قايق افزايش مي دهد.
خستگي (Fatigue)
يكي از اهداف تقويت استقامت در ورزشكار، بالا بردن مقاومت وي در مقابل خستگي است.
آمادگي يا مسلح شدن (Firming)
براي زدن پاروي بعدي كه جزئي از مرحله بازيافت است.
خم شدن به جلو (Forward lean)
در قايقهاي كانو كا نادائي و كاياك بدن قايقران(بالا تنه وي) عمود است بر باسن و مي تواند جهت آبگيري بيشتر بين 5 تا 10 درجه به سمت جلو خم شود.
مقاومت اصطكاك جلوي قايق (Frontal Resistance)
اصطكاك اين قسمت از قايق با سطح آب حدود 2% كل نيروي هاي مقاوم بر قايق است.
نيمه هرمي (Half Pyramid)
يك متد تمريني است كه در اين تعداد ست هاي تمرين از كم شروع مي شود تا به حداكثر مي رسد و يا بر عكس از حداكثر شروع مي شود و به حداقل مي رسد زمان استراحت بين 20 ثانيه تا دو دقيقه است كه بستگي به شدت كار دارد.
10-12-14-16-18 يا 18-16-14-12-10
تعداد ضربان قلب (Heart Rate)
ضربان قلب يك ورزشكار در حال استراحت بين 32 تا 60 بار در دقيقه است و ضربان قلب يك فرد عادي در همين شرايط برابر 80-60 است و اين بدين معناست كه ضربان قلب يك آدم ورزشكار حدود سي هزار بار در روز كمتر از يك فرد عادي است. با 6 ماه تمرين مي توان بين 8 تا 10 ضربه ضربان قلب را پائين آورد.
گودي كف قايق (Hull)
به قسمت گودي داخلي كف قايق گفته مي شود كه در كانو كانادائي با گذراندن Floor Board اين گودي به يك سطح صاف تبديل مي گردد و در قايقهاي كاياك با گذراندن صندلي در Hull محل نشستن قايقران فراهم مي آيد.
هيدروديناميك (Hydrodynamic)
علم حركت هر جسم را در آب هيدروديناميك گويند. بطور مثال بايد عامل حركت در قايق و نيروهاي مقاوم بر قايق شناخته و بررسي شوند.
شدت (Intensity)
منظور استفاده از درصدي از ماگزيمم قدرت است در تمرينات ورزشي.
فدراسيون جهاني قايقراني (International canoe federation(I.C.F))
اين فدراسيون متولّي مسابقات قايقراني المپيك در رشته هاي كانو و كاياك، مسابقات ماراتن قايقراني، آبهاي خروشان، كانوپولو، تورينگ و دريانوردي با قايقهاي كانوي بادباني مي باشد.
مسابقات بين المللي (International Competition)
مسابقات رسمي بين المللي در رشته قايقراني عبارتند از :
1- مسابقات المپيك كه هر چهار سال يكبار برگزار مي گردد.
2- مسابقات ساليانه جهاني به جز سالي كه مسابقات المپيك برگزار مي گردد.
3- مسابقات جهاني جوانان كه هر دو سال يكبار برگزار مي شود.
4- مسابقات قاره اي كه در دو سال يا چهار يكبار برگزار مي شود.
متد تمريني اينتروال (Interval Training)
در اين متد تمريني زمان كار و زمان استراحت به ورزشكار داده مي شود و زمان استراحت بستگي به هدف از برنامه تمريني دارد. اگر هدف از آموزش تقويت بخش هوازي بدن باشد، زمان استراحت نيمي از زمان كار است كه زمان تمرين بين 4 تا 20 دقيقه است در حاليكه ضربان قلب به 140-130 مي رسد و در نتيجه زمان استراحت بين هر تمرين بين 2 تا10 دقيقه است.
اگر هدف بهبود بخش هوازي و اسيد لاكتيك باشد زمان استراحت برابر با زمان كار مي باشد. در اين حالت زمان كار برابر يك تا چهار دقيقه است و شدت كار، ضربان قلب را بين 160-150 ضربه در دقيقه مي رساند. اگر در اين متد تمريني هدف تقويت بخش غير هوازي باشد زمان كار برابر 5 تا 60 ثانيه و زمان استراحت 2 تا 3 برابر زمان كار و شدت كار ضربان قلب را بين 200-170 ضربه در دقيقه مي رساند و هدف از برنامه آموزشي اينتروال تقويت استقامت هوازي و غير هوازي، سرعت و استقامت در سرعت مي باشد.
(Isometric Training)
يك نوع حركات تمريني است كه مستلزم كشش در تارهاي ماهيچه اي بدن بدون افزايش طول است. در اين حركات فشار بيشتري روي تارهاي ماهيچه اي اعمال مي گردد بطوريكه افزايش طولي دائمي روي تارهاي ماهيچه اي صورت نپذيرد.
(Isokintic training)
استفاده از ماشين ابزار و وسائل مكانيكي است كه همسو با حركات قايقراني است.
(Isotonic training)
تمرين هائي كه مستلزم حركات جنبشي است. عضلات در اين حركات بلند و كوتاه مي شوند كه در قايقراني بيشتر از اين حركت استفاده مي شود.
كاياك (Kayak)
در زبان اسكيموها از دو سيلاب ki به معناي قايق و ak به معناي مرد تشكيل شده است و يك نوع قايق خاص اسكيموها بوده است كه در اين زبان به آن قايق مردانه اتلاق مي شد.
كيلو كالري (Kilo Calorie)
مقدار انرژي است كه جهت بالا بردن يك درجه سانتي گراد دماي يك ليتر آب لازم است كه برابر است با 18/4 كيلو ژول. يك آدم عادي در روز حدوداً به 4/2 كيلو كالري انرژي نياز دارد كه صرف فعاليت هاي روزانه خود نمايد، در حاليكه يك ورزشكار با توجه به نوع فعاليت ورزشي و شدت آن به 4 تا 6 كيلو انرژي نيازمند است.
اسيد لاكتيك (Lactic acid)
اسيدي است كه در ماهيچه هاي ورزشكار توليد مي گردد و ايجاد خستگي و درد شديد در عضله مي نمايد و واحد آن بر حسب ميلي مول است و تا 12 ميلي مول در بدن يك فرد عادي قابل تحمل است و يك فرد ورزشكار تا 20 ميلي مول اسيد لاكتيك را مي تواند تحمل نمايد. بطور كلي زمانيكه ورزشكار در سيستم هوازي فعاليت مي نمايد اما فقدان اكسيژن كه لازمه اين فعاليت است عامل تشكيل اسيد لاكتيك در عضله مي باشد.
ظرفيت شُش (Lung Capacity)
حجم شش ها براي مردان حدود 5 تا 8 ليتر و براي زنان 5-3 ليتر مي باشد.
حجم مفيد ريه (Lung vital capacity)
به 75% ماگزيمم حجم شش ها اتلاق مي شود، زيرا همواره 25% از هواي تنفسي در شش ها باقي مي ماند.
(Macro cycle)
برنامه هاي ورزشي ساليانه به چندين برنامه مكروسايكل تقسيم مي گردد كه هر كدام بين 3 تا 5 هفته طول مي كشد كه هر يك از Macro Cycle هدف خاصي از برنامه آموزشي را تعقيب مي نمايد.
مانور چرخشي (Maneuver and turn)
در قايقراني با انجام Stroke هاي مختلف مي توان در ابعاد مختلف به قايق جهت داد و باعث مانور آن گرديد.
(Maraton)
ماراتن به مسابقات بالاي Km15 اتلاق مي گردد.
ميكرو سايكل (Micro cycle)
زمان بندي برنامه هاي آموزشي Macro cycle به چهار ميكرو سايكل تقسيم مي گردد كه زمان آن به حداكثر تا يك هفته است.
قدرت عضلاني (Muscular Strength)
اين قدرت شامل قدرت در استقامت، ماكزيمم قدرت و قدرت انفجاري است كه نام ديگر آن Power است.
تقويت سيستم عضلاني(Muscular System Improvement)
اين تقويت زماني حاصل مي شود كه تعداد تارهاي عضلاني بيشتر و قطر آنها ضخيم تر شوند و همچنين تعداد مويرگها در بافت عضلاني نيز بيشتر گردند.
روش بهبود وضعيت تنفسي از راه بيني (Nose inhalation method)
در اين روش ابتدا ورزشكار در طول 5 تا 7 گام فقط نفس عميق مي كشد بدون بازدم و براي چند قدم نفس را در سينه حبس مي نمايد سپس سريع هوا را تخليه مي كند. در مرحله دوم همين كار را با شدت بيشتري انجام مي دهد بهتر است اين عمل را در مسيري سر بالائي انجام گردد. در مرحله سوم همين كار را در حال دو انجام مي دهد ابتدا دو بصورت آهسته سپس دوي سريع در مرحله چهارم : ورزشكاران در حال دو فقط از راه بيني تنفس مي كنند.
تغذيه (Nutrition)
بطور متوسط يك برنامه غذايي مناسب بايد تامين كننده %60-50 كربوهيدرات، %30-28 چربي و %15-12 پروتئين باشد. يك گرم كربوهيدرات برابر 2/4 كالري انرژي تامين مي نمايد در حاليكه يك گرم چربي 4/9 كالري و يك گرم پروتئين 3/4 كالري انرژي تامين مي نمايد.
(Over distance)
يك متد تمريني است با مسافتهاي طولاني تر از مسافتهاي مسابقات رسمي در واقع بخشي از سيستم تمريني Repletion است منتها با شدت كار كمتر از 100%. اين مسافتها عبارتند از 600-550 متر و 1200-1050 متر در زمانهاي 2 تا 3 دقيقه يا 4 تا 5 دقيقه كه تكرار بين 20-30 بار مي باشد.
(Over train)
تمرينات سنگين خارج از توان كه باعث افت سريع وزن مي شود و براي ورزشكار بسيار مضر است.
كمبود اكسيژن (Oxygen debt)
زمانيكه شدت عمليات ورزشي بالا مي رود كمبود اكسيژن صورت مي گيرد كه بدن از سيستم اسيد لاكتيك براي تامين انرژي مورد نياز خود استفاده مي نمايد.
اكسيژن مصرفي (Oxygen up take)
به بالاترين حدي كه ورزشكار مي تواند در حين تمرينات ورزشي اكسيژن جذب كند گفته مي شود. به عبارت ديگر اختلاف اكسيژن هواي دم و بازدم يك ورزشكار نشان دهنده اكسيژن مصرفي (Vo2) وزن ورزشكار را در نظر مي گيرند mL/ Kg/ minute است ( ميلي ليتر در كيلو گرم در دقيقه). يك ورزشكار مي تواند تا 80 ميلي ليتر بر كيلو گرم در دقيقه اكسيژن مصرف نمايد اما يك فرد عادي فقط مي تواند تا 40 ميلي ليتر بر كيلو گرم در دقيقه اكسيژن مصرف نمايد.
شناخت (peacing)
بطور كلي شناخت قايقران از شرايط فيزيكي خود كه شامل چگونگي استقامت وي در سرعت، استقامت هوازي و ... و نوع و شرايط جوي حاكم بر مسابقه را گويند كه مطابق با اين شرايط بايد نيروي خود را در طول مسابقه تقسيم نمايد بطوريكه در طول مسابقه افت سرعت چشمگيري نداشته باشد مضاف بر اينكه از تمام قدرت خود استفاده نمايد.
انتقال قدرت (Power transmission)
بخشي از Stroke است كه شامل آبگيري و كشش در قايقهاي كاياك و آبگيري و كشش و هدايت در قايقهاي كانو كانادائي مي باشد.
روان شناسي (Psychology)
يكي از موارد بسيار مهم در كليه ورزشهاست كه بايد يك روانپزشك در اختيار تيم باشد و بطور كلي در مورد روح ورزش، آموزش و مسابقات براي ورزشكار صحبت نمايد تا ورزشكار را از تنشهاي حاصله از مسابقات رهائي نمايد.
(Push Over Stroke)
در اين حركت قايقران از بغل قايق اقدام به آبگيري مي نمايد و كشش به سمت خارج از قايق است، يعني از قايق دور مي گردد و عكس العمل آن حركت قايق خلاف جهت كشش است.
(عكس)
روش هرمي (Pyramid regiment)
يك سبك تمريني است كه ابتدا تعداد ست هاي تمريني اضافه مي گردد، سپس كم مي شوند تا به تعداد ست شروع برسند مثل برنامه ذيل 10-12-14-16-14-12-10 كه زمان استراحت بين 20 ثانيه تا 2 دقيقه است.
مكث، استراحت (Relaxation)
سكته يا توقف كوتاه بين دو Stroke پارو را گويند كه بايد حدود ¼ زمان كشش پارو باشد و براي اجراي تكنيك صحيح در حين آموزش قايقران، اين زمان تا 2 برابر زمان كشش مي تواند طول بكشد.
تكرار (Repetition)
به تكرار يك حركت ورزشي در هر ست اتلاق مي شود.
(Repetition training)
يك متد تمريني است كه قايقران مسافت هاي مشخصي را پارو مي زند و زماني را استراحت مي كند و تعداد مسافت ها بستگي به شدت كار دارد. ضربان قلب پاروزن به 180-160 ضربه در دقيقه مي رسد. اين برنامه تمريني، سيستم عضلاني را تقويت مي بخشد و به سرعت استقامت بخش هوازي و غير هوازي كمك مي كند كه بستگي به شدت كار و زمان استراحت دارد.
مسافت هاي انتخابي براي اين سيستم عبارتند از 50 الي 250 متر براي مسافتهاي كوتاه و مسافتهاي 300-1000 متر براي مسافتهاي متوسط و 1000-3000 متر براي مسافتهاي طولاني.
(Revers sweep stroke)
در اين حركت پارو از عقب به سمت جلو كشيده مي شود منتهي با زاويه زياد و عكس العمل اين كشش، حركت قايق به سمت عقب و تغيير جهت سريع قايق است.
(عكس)
ريتم (Rhythm)
به اجراي صحيح يك سيكل پارو اتلاق مي شود كه بين دو ضربه پارو كسري از زمان مكث مي گردد.
در قايقراني اجراي پاروزني درست و خوب را ريتم گويند. در واقع چگونگي اجراي يك Stroke را كه از يك آبگيري پارو شروع مي گردد تا آبگيري مجدد را اصطلاحاً ريتم گويند. در واقع براي ايجاد يك ريتم صحيح پارو زن بايد يك كسري از زمان را مكث داشته باشد.
(Rolling)
1- چرخش طول محور طولي قايق را گويند كه در اثر تغيير دادن مركز ثقل قايق توسط قايقران ايجاد مي گردد اين امر توليد حركت هاي جانبي قايق حول محور طولي آن مي گردد و در نتيجه اصطكاك زيرين قايق با آب را افزايش مي دهد.
2- در كانوپولو يا آبهاي خروشان قايقران همراه قايق خود، چرخش حول محور طولي قايق انجام مي دهد و در واقع غلت مي زند.
3-
سكان (Rudder)
وسيله اي است كه در انتهاي قايق هاي كاياك قرار مي گيرد و جزء طول قايق نيز محسوب نمي گردد و به همين خاطر طول آن از 12 سانتي متر نبايد تجاوز كند و جنس آن مي تواند از فلز آلومينيوم يا فايبرگلاس، پلاستيك و ... باشد و كار آن كنترل مسير قايق است با رفتن سكان به سمت چپ قايق نيز به سمت چپ و با رفتن آن به سمت راست قايق به سمت راست مي رود. كه توسط پاي قايقران كنترل مي گردد.
دويدن (Running)
يك تمرين ساده و بدن نياز به وسايل پيچيده است كه جهت بالا بردن بخش تنفس ورزشكار مفيد است. در قايقراني تمرينات دو همزمان با تمرينات پاروزني است و هر چه شدت پاروزدن براي قايقران افزايش مي يابد همزمان تمرينات دو نيز شدت مي يابد. در فصل زمستان اين ورزش براي قايقران 2 تا 3 جلسه در هفته تاكيد مي گردد و مي تواند تا5 الي 6 جلسه در هفته نيز افزايش يابد. در فصل پاروزدن تمرينات دو همزمان با تمرينات پاروزني صورت مي گيرد.
نجات شخصي (Self rescue)
بطور كلي قايقران بايد با فن شنا آشنا باشد- براي مبتديان استفاده از جليقه نجات ضروري است زيرا به وي اعتماد به نفس مي بخشد – بايد قايقران با آب رفيق باشد – در روز اقدام به پاروزدن نمايد – در سرما و گرماي بيش از حد اقدام به پاروزدن ننمايد – در صورت واژگون شدن قايق، پاروزن بايد سريعاًَ از قايق خارج گشته و قايق را قبل از اينكه كاملاً در آب غوطه ور گردد به حالت اوليه برگرداند. سپس پاروي خود را در قايق قرار داده و انتهاي قايق را گرفته و به سمت اسكله شنا نمايد و هيچگاه از قايق خود دور نشود چون قايق شناور در آب يك نقطه اتكاء براي قايقران است.
سرعت (Speed)
سرعت برابر است با مسافت طي شده در واحد زمان. استقامت در سرعت يكي از فرايندهاي مهم در ورزش قايقراني است، زماني قايق سرعت خود را حفظ خواهد نمود كه همواره سرعت پارو برابر يا بيشتر از سرعت قايق باشد. عوامل موثر در سرعت قايق عبارتند از :
1- طول كشش پارو 2- تعداد ضربات پارو در دقيقه 3- سطح اصطكاك آب با قايق.
مقاومت در سرعت (Speed endurance)
بالا بردن مقاومت در سرعت يكي از مهمترين عوامل گسترش مهارت قايقران در يك مسابقه است هر چه سرعت قايق بيشتر مي شود اصطكاك سطح زيرين قايق بيشتر مي شود و به عبارت ديگر اصطكاك متناسب است با مجذور سرعت. پس مقاومت در سرعت يعني حفظ سرعت قايق از مهارت هاي لازمه قايقران است. همچنين انرژي مصرفي براي ايجاد شتاب بيشتر در قايق 3 برابر انرژي مورد نياز در حالت حركت يكنواخت قايق است. پس پاروزن با توجه به مسافت مسابقه بايد سرعت مورد نياز قايق خود را با توجه به استقامتي كه در سرعت كسب نموده است تنظيم نمايد.
بهبود سرعت (Speed development)
بهبود سرعت به عوامل زير بستگي دارد:
1- بهبود تكنيك 2- بهبود راندمان پاروزني 3- بهبود تقويت عضلاني 4- بالابردن ضربات پارو در دقيقه 5- بالابردن مقاومت در سرعت 6- آشنائي با توان خود و شرايط مسابقه 7- زدن استارت هاي بيشتر 8- بكار بردن روش هاي آستانه سرعت در قايق.
آستانه سرعت (Speed threshold)
يكي از ترفندهاي افزايش بهبود سرعت است كه شامل پاروزدن در موج يك قايق سريعتر- پاروزدن در يك قايق تيمي، پاروزدن با پاروي كوتاه اما با تعداد ضربات بيشتر – كشيدن قايقران با قايقش توسط طناب با يك قايق موتوري.
تعادل (Stability)
در قايقهاي نامتعادل مثل كاياك و كانو كادائي يكي از مهارت هاي لازمه براي قايقران هستند كه پس از دست يافتن قايقران به اين مهارت، تمرينات تكنيكي خود را آغاز مي نمايد.
(عكس)
استقامت (Stamina)
مقاومت قسمتهاي مختلف بدن در برابر تمرينات با شدت عمل بسيار زياد و به عبارت ديگر كم نياوردن نفس در تمرينات با شدت زياد است و هدف بالا بردن توان ورزشكار در برابر خستگي است. از آنجائيكه مسابقه كاياك يا كانو ممكن است از چهل ثانيه تا چهل دقيقه (در مسافت هاي بلند) طول بكشد. استقامت ورزشكار نقش اساسي ايفاد مي كند.
هدايت (Steer)
1- هدايت در قايق كاياك توسط سكان تامين مي گردد بدين ترتيب كه قايقران با فشار پا، ميله T شكل كنترل سكان را به حركت در مي آورد و باعث تغيير جهت سكان مي شود و در نتيجه تغيير مسير قايق حاصل مي گردد.
2- در قايق كانو كانادائي جزئي از مرحله كشش پارو است. بدين ترتيب كه قايقران با دادن شكلJ به پاروي خود در انتهاي كشش، تغيير مسير ايجاد شده را از بين مي برد و در نتيجه مسيري مستقيم را مي پيمايد.
3-
(Stern)
فضاي عقب قايق كه در قايق كاياك محل نصب سكان نيز هست.
تقويت قدرت (Strength Development)
براي حركت هر جسمي نياز به نيرو مي باشد براي سرعت دادن به يك متحرك يا بايد عوامل اصطكاك را كم نمود يا قدرت وارده بر جسم وارده بر جسم را افزايش داد. پس براي سرعت دادن بيشتر به قايق يا بايد اصطكاك زير قايق را كم نمود يا قدرت پاروزن را بالا برد. قدرت عضلاني در ورزش قايقراني حرف اول را مي زند كه ارتباط مستقيم با سرعت قايق دارد. قدرت به توانائي وارد كردن نيرو به يك جسم مقاوم تلقي مي گردد. قدرت به 3 دسته تقسيم مي شود : 1- حداكثر قدرت 2- استقامت در قدرت 3- قدرت انفجاري كه رشد و بهبود هر يك از اين عوامل باعث تقويت قدرت در بدن مي شوند.
استقامت در قدرت (Strength endurance)
به بالا بردن توانائي ورزشكار در برابر خستگي اتلاق مي گردد.
حداكثر قدرت (Strength endurance)
به بالاترين نيروئي كه ورزشكار مي تواند بر يك جسم ساكن وارد كند گويند. حداكثر قدرت نقش بسيار مهمي در مرحله استارت قايقراني دارد. زمانيكه قايق مي خواهد از مرحله سكون به مرحله حداكثر سرعت در كوتاهترين زمان برسد از اين قدرت استفاده مي نمايد. تجربه نشان مي دهد كه پاروزن قويتر از نظر فيزيكي استارت بهتري نسبت به يك ورزشكار ضعيف تر اما با تكنيك برابر دارد.
قدرت انفجاري (Strength explosive)
اين قدرت براي افزايش شتاب قايق اعمال مي گردد كه با بالا بردن ضربات پارو در واحد زمان حاصل مي شود و در اواخر خط پايان نقش عمده ا ي را ايفا مي كند.
(Stroke)
به نيمي از سيكل پارو گويند كه داراي 2 مرحله است.
1- انتقال قدرت 2- بازيافت
انتقال قدرت خود به زير مجموعه هاي آبگيري و كشش در قايق كاياك يا آبگيري و كشش و هدايت در كانو كانادائي است و بازيافت شامل خروج پارو- مكث آمادگي جهت آبگيري بعدي است.
ضربات پارو در دقيقه (Stroke rate)
يكي از عوامل موثر در سرعت قايق مي باشد.
(Stroke timing)
زماني را گويند كه براي كشيدن يك Stroke تلف مي گردد كه در قايقهاي كاياك، قايقران حدود 30% از اين زمان را صرف آبگيري45% آنرا صرف كشش و 25% آنرا صرف بازيافت مي كند.
(Sweep stroke)
در اين حركت قايقران پس از آبگيري يك كشش دوراني انجام مي دهد و عكس العمل اين كشش باعث انحراف قايق به سمت مخالف جهت كشش است.
(عكس)
تكنيك (technique)
عبارت است از اجراي يك سيكل پاروزني صحيح كه بيشترين سرعت را براي قايق تامين نمايد.
گرم كردن (Warm up)
گرم كردن يكي از اقدامات موثر قبل از شروع حركات سنگين ورزشي است هيچگاه نبايد شروع حركات با تمريني يا وزنه اي سخت و سنگين باشد. اگر ورزشكار مي خواهد از حداكثر قدرت خود استفاده نمايد بايد زمان گرم كردن بيشتري داشته باشد. گرم كردن و كشيدن عضلات نه تنها در شروع حركات ورزشي بلكه در پايان حركات نيز از اهميت ويژه اي برخوردار است.
تعادل آب در بدن (Water Balance)
حدود 60% بدن و 70% عضلات را آب فرا گرفته است و متابوليسم بدن تحت تاثير اين تعادل آب در بدن صورت مي گيرد و در صورتيكه حدود 3% حجم آب در بدن كم شود كارائي بخش هوازي بدن شديداً افت پيدا مي كند. افت 5% حجم آب در بدن توان و استقامت را شديداً كاهش مي دهد و افت 10% آب بدن باعث غش و بيهوشي است و اگر اين افت به 15% برسد ايجاد مرگ مي نمايد.
آبگيري ( Water catching)
بخشي از مرحله انتقال قدرت است. زاويه فرود پارو در حين آبگيري براي قايقهاي كاياك بين 45ْ – 40 و براي قايقهاي كانو كانادائي بين 55ْ-50 مي باشد.
(Water resistance)
خطوط طولي قايق كه بطور عمودي روي قايق مدرج مي شوند و به عبارت عاميانه خط طولي از قايق كه در آب فرود مي رود گويند.
مقاومت آب ( Water resistance)
اين مقاومت 832 برابر مقاومت هواست. يعني اگر جسمي در هوا حركت كند به 1 نيروئي نياز دارد كه مي خواهد در آب حركت كند. 832
(Wave making resistance )
مقاومت ايجاد شده در قايق بر اثر امواج ثانويه وارد بر قايق است كه حدود 18% كل نيروي مقاوم بر قايق است.
(Yawing)
حركت حول محور افقي قايق است كه در قايقهاي كاياك توسط سكان تامين مي گردد و قايق هاي كانو كانادائي حركت J در انتهاي بخش كشش به پارو حركتي مستقيم را براي قايقران تامين مي نمايد.
نوشته شده توسط :عباس محمد علی. نقل از www.persiandragon.blogfa.com
| 