[[پرونده:Armenian house plundered.jpg|بندانگشتی|190px|چپ|خانهای متعلق به یک ارمنی، توسط تاتارها تخریب شده است در روستای تامبات در نخجوان<ref>Villari. Fire and Sword, p. 290</ref>]]
دستههای تاتار که به وسیله مقاومت دولتی روس مسلح شده بودند در ماه فوریه سال ۱۹۰۵ به جان ارمنیهای [[قفقاز جنوبی]] افتادند. کشتارها و غارتهای بسیار شدیدی در نیمههای ماه فوریه در [[باکو]] روی داد. چند نفر از روشنفکران تاتار، از جمله ''[[:w:en:Ahmet Ağaoğlu|احمد آغایف'']] مشهور که بعدها در [[ترکیه]] نقش مهمی در نهضت ([[پان تورانیسم]]) بازی کرد، تبدیل به آلت بیارادهای در دست مقامات روسی شدند و از طرف آنان ماموریت یافتند که این کشتارها را راه بیندازند.<ref>Russian Azerbaijan, 1905-1920. The Shaping of National Identity in a Muslim Community. By Tadeusz Swietochowski</ref>
همینکه تاتارها کار جنایت بار خودکشتارها را آغاز کردند عمال حاکم روس که همدست آدمکشانتاتارها بودند از مداخله در این ماجرا خودداری کردند و نیروهای انتظامی و لشکری را در پستها و پادگانهای خود نگاه داشتند تا میدان را برای کشتار ارمنیها توسط تاتارها باز بگذارند.
هدف اوباشاندولتمردان تزاری این بود که مقاومت ارمنیان را دربرابردر برابر سیاست روسی کردن آنان درهم بشکنند و به آنان یاداور شوند که در میان تودههای [[مسلمان]] متعصبی قرار گرفتهاند و تنها روسیه میتواند امنیت جانی و مالی آنان را تضمین کند مشروط براینکه از این پس در برابر دولت رفتار رعایای فقیر و مطیع را داشته باشند.