نقد عقل محض: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Venus210 (بحث | مشارکت‌ها)
جز /اصلاح پیوند
برچسب: نیازمند بازبینی
Venus210 (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏ترجمه فارسی: افزایش محتوا
برچسب: نیازمند بازبینی
خط ۴۲:
 
== ترجمه فارسی ==
برگردان فارسی این کتاب رانخست یک باربدست [[میرشمس‌الدین ادیب‌سلطانی]] از آلمانی به فارسی در سال ۱۳۶۲ با عنوان «سنجش خرد ناب» (انتشارات امیرکبیر) از آلمانیمنتشر بهشده فارسیاست. این ترجمه ودر سالهای اخیر، دو بار ویرایش و مجدداً چاپ نموده‌استشده‌است. مترجم در کنار متن اصلی آلمانی، از ترجمه‌های انگلیسی، فرانسوی، روسی، عربی و عبری نیز استفاده نموده است.<ref>ر.ک: مقدمه مترجم بر سنجش خرد ناب، چاپ 1362، صص LIV-LV.</ref>
 
در سال ۱۳۹۰ [[بهروز نظری]] این کتاب را تحت عنوان «نقد عقل محض» (نشر باغ نی) ترجمه کرده‌است و در همان سال با ویرایش مجدد به چاپ دوم رسید. نویسندهٔ نشریهٔ تخصصی «کتاب ماه فلسفه»، به ترجمهٔ «بهروز نظری» خوش آمد گفته و می‌نویسد: "مترجم تلاش کرده‌است ضمن وفادار ماندن به ریزبینی‌های علمی اثر متنی روان‌تر نسبت به ترجمهٔ قبلی ارایه کند."<ref> کتاب ماه فلسفه- سال پنجم- شماره ۵۹ -مرداد ۱۳۹۱ ص ۱۳۰</ref>
 
دکتر [[جواد طباطبایی]] به طور ریشه‌ای با سره‌نویسی [[میرشمس‌الدین ادیب‌سلطانی]] مخالفت دارند.
 
طبق نظر ایشانوی:
 
"لغت بازی، در قلمرو اندیشه، چیزی از سنخ بازی‌ها و متعلقات آن است، یعنی مندرج در تحت تفنن است. تاریخ اندیشه ناحیه‌ای مهم در فرهنگ بشری است و نمی‌توان در آن از سر بازیچه وارد شد. آن چه در قلمرو تاریخ اندیشه لغت بازی خوانده می‌شود، ربطی به دیگر شاخه‌هایی از فرهنگ، که به طور عمده با زبان سر و کار دارند، مانند ادبیات، ندارد و بدیهی است که نباید این را از آن قیاس گرفت... بدون ورود در تفصیل این بحث، می‌توان ترجمهٔ ادیب سلطانی از نقد عقل محض کانت را به عنولن شاهد مثال ذکر کرد... باید گفت که ادیب سلطانی با لغت سازی‌های بیرویه همهٔ زحمت‌های خود را بر باد داده‌است. اگرچه به ظاهر ادیب سلطانی کوشش کرده‌است متن آلمانی را به زبان سره برگرداند، اما با کنار نهادن گنجینهٔ مفاهیمی که بیش از یک هزاره مورد استفاده بود، فارسی فلسفی را به زبانی نامفهوم تبدیل کرده‌است بی آن که چیزی بر فارسی افزوده باشد... زبان ادیب سلطانی، به رغم سره بودن ظاهری آن، سره نیست و مخلّ به انتقال اندیشه نیز هست. تأکید بر این سره بودن زبان فارسی کنونی از این حیث مهم است که لغت سازی بیرویه، که می‌تواند با میلی که ایرانی، بویژه اگر اهل تتبعات ادبی باشد، به واژه‌ها و بازی با آن‌ها دارد، به آسانی، به لغت بازی تبدیل شود و توهم دانشی دروغین ایجاد کند."<ref>مهرنامه – شماره ۲۳- ص ۲۸۶ و سایت جدال قدیم و جدید</ref>