گورکن عسل‌خوار: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش و تصحیح (جزئی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰:
}}
'''رودک (گورکن
این حیوان تنها عضو از زیرخانواادهٔ Mellivorinae در خانوادهٔ [[راسوسانان]] است و با اینکه [[گورکن]] نامیده می‌شود اما به [[راسو]]ها و [[سمور]]ها بیشتر شباهت دارد تا به گورکن‌ها. غذای مورد علاقه آنها [[عسل]] است و نام آنها هم به همین دلیل انتخاب شده‌است. حشرات، قورباغه‌ها، جوندگان، لاک‌پشت‌ها، مارمولک‌ها، مارها، پرندگان و تخم پرندگان و غذاهای گیاهی از جمله میوه‌ها و ریشه‌ها از دیگر منابع غذایی این حیوان هستند.
رودک‌های عسل‌خوار در محیط‌های طبیعی در هر ساعت شبانه‌روز ممکن است به شکار بروند اما در مناطقی که انسان‌ها حضور دارند بیشتر شب‌گرد هستند. این حیوان حفار ماهری است و در طول ده دقیقه در زمین سخت تونل می‌کند. آنها از این قابلیت خود برای شکار جوندگانی چون [[جربیل]] و [[سنجاب زمینی]] استفاده می‌کنند و آرواره‌های پرقدرتش اجازه خوردن لاک‌پشت را به آن می‌دهد. رودک‌های عسل‌خوار بالغ ۲۳ تا ۲۸ سانتیمتر ارتفاع در ناحیه شانه دارند. طول بدنشان ۵۵ تا ۷۷ سانتیمتر است دمشان هم ۱۲ تا ۳۰ سانتیمتر درازا دارد. نرها ۹ تا ۱۶ کیلو وزن دارند و وزن ماده‌ها ۵ تا ۱۰ کیلوگرم است.
رودک‌های عسل‌خوار بسیار باهوش هستند و از معدود حیواناتی هستند که از ابزار استفاده می‌کنند. در یک برنامه مستند نشان داده شده که یک رودک عسل‌خوار در هند چگونه کنده درخت را به حرکت درآورده و روی آن می‌ایستد تا یک جوجه مرغ ماهیخوار را شکار کند. فیلم دیگری در مرکز بازپروری حیوانات در آفریقای جنوبی هم نشان داده که یک جفت رودک عسل‌خوار که در یک گودال قرار گرفته‌اند با استفاده از چوب، چنگک، پشته‌کردن گل‌ها و سنگ‌ها موفق به بیرون آمدن می‌شوند.
بی‌باکی، سرسختی و درندگی رودک‌های عسل‌خوار مثل دیگر خویشاوندان راسوسان ایشان شهرت دارد. آنها زمانی که فرار غیرممکن باشد با تمام وجود و بدون ترس با هر حیوان مهاجمی وارد نبرد می‌شوند و مشاهده شده که حتی شکارچیان بسیار بزرگتری همچون [[شیر (گربه‌سان)|شیر]] را به عقب‌نشینی واداشته‌اند. حتی دیده شده که به شیرهای تازه‌بالغ حمله کرده و طعمه آنها را ربوده‌اند. پوست آنها که در ناحیه گردن حدود ۶ میلیمتر ضخامت دارد به قدری کلفت است که نیش [[زنبور]]، تیغ [[تشی]] و گاز درندگان به ندرت از آن عبور می‌کنند. حتی حیوانات بزرگی چون اسب، شتر یا گاومیش در صورتی که وارد لانه این حیوان شوند مورد حمله قرار خواهند گرفت. استقامت این حیوان در هنگام درگیری نیز بسیار بالاست و آنقدر به نبرد ادامه می‌دهد که حیوان شکارچی از کار خود پشیمان شود. پرهیز شکارچیان از انتخاب رودک عسل‌خوار باعث مطرح شدن این تئوری شده‌است که رنگ توله‌های [[یوزپلنگ]] به تقلید از رنگ پوست رودک عسل‌خوار [[فرگشت]] پیدا کرده تا شکارچیان را فراری دهد.
در [[ایران]] این موجود در کنار [[خرس سیاه آسیایی]]، [[گربه پالاس]]، [[پلنگ آسیایی]]، [[یوزپلنگ]] و [[گوره خر آسیایی]] زندگی می‌کند. مهم‌ترین عامل در معرض [[انقراض]] قرار گرفتن این حیوان [[خشک‌سالی]] و کمبود خوراک، کشتار توسط کشاورزان و شکارچیان است.<ref>[http://www.mashreghnews.ir/fa/news/284327/ذبح-نتـرس‌ترین-جانـور-در-کرمـانتصاویــر نترس ترین جانور زمین]</ref>
== پانویس ==
| |||