شورای دوم واتیکان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز پروندهٔ JohnXXIII.jpg که در ویکیانبار به دست Natuur12 حذف شده بود، به این علت برداشته شد: Per commons:Commons:Deletion requests/File:JohnXXIII.jpg |
جز ربات: جایگزینی خودکار متن (-برگزار +برگزار) |
||
خط ۱۵:
[[پرونده:Second Vatican Council by Lothar Wolleh 003.jpg|بندانگشتی|پدران شورای واتیکانی دوم]]
[[پرونده:Second Vatican Council by Lothar Wolleh 004.jpg|بندانگشتی|متفرق شدن پدران شورای واتیکانی دوم]]
شورای واتیکانی دوم (به [[لاتین]]: Concilium Oecumenicum Vaticanum Secundum که به صورت غیررسمی با عنوان واتیکان دوم یاد میشود) میان [[کلیسای کاتولیک روم]] و دنیای مدرن ارتباط برقرار نمود. این بیست و یکمین [[شورای عام کلیسای کاتولیک]] و دومین شورای
از کسانی که در جلسه افتتاحیه شورا نقش داشتند، چهار نفر در آینده به مقام پاپی رسیدند: کاردینال [[جیووانی باتیستا مونتینی]]، که بعد از پاپ [[ژان بیست و سوم]] [[پل ششم]] نامیده شد. اسقف [[آلبینو لوسیانی]]، پاپ [[ژان پل اول]]. اسقف [[کارول وجتیلا]] که پاپ [[ژان پل دوم]] شد و [[ژوزف راتسینگر]]، که به عنوان مشاور دینی حاضر بود و بعدها پاپ [[بندیکت شانزدهم]] شد.
خط ۲۶:
در دهه ۱۹۵۰ میلادی، مطالعات دینی و کتاب مقدسی [[کلیسای کاتولیک]] آغاز به دور شدن از تعالیم نئو مدرسی و تفسیر تحتاللفظی کتاب مقدس کرد که واکنشی نسبت به مدرنیسم کاتولیک پس از [[شورای واتیکانی اول]] بود. این تغییر می تواند در متکلمانی از جمله [[کارل رینر|کارل رینر ژزوئیت]]، [[مایکل هربرت]]، و [[جان کورتنی موری|جان کورتنی موری ژزوئیت]] که به دنبال تلفیق تجربه انسان مدرن با اصول کلیسا بر اساس عیسی مسیح بودند، و همچنین دیگران مانند [[ایو کنگر]]، [[جوزف راتسینگر]] و [[هانری دی لوباخ]]، که به دنبال درک دقیق از کتاب مقدس و پدران کلیسای اولیه به عنوان منبع نوسازی کاتولیک بودند.
در همان زمان، [[اسقف|اسقفها]] در جهان با چالشهای فوقالعادهای منبعث از تغییرات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و تکنولوژیکی مواجه شده بودند. برخی از این اسقفها به دنبال راههای جدیدی برای پرداختن به این چالشها بودند. اولین شورای واتیکانی قبل از نزدیک به یک قرن
پاپ [[ژان بیست و سوم]]، از قصد خود برای تشکیل شورا در تاریخ 25 ژانویه سال 1959، کمتر از سه ماه پس از انتخاب خود در اکتبر 1958 خبر داد. این اعلام ناگهانی، که همه را متعجب کرد، باعث کمی اظهارنظر رسمی اولیه از داخل کلیسا شد. واکنش به این فراخوان در خارج از کلیسای کاتولیک گسترده عمدتاً مثبت از هر دو طیف رهبران مذهبی و [[سکولار]] بود. این شورا به طور رسمی در 25 دسامبر سال 1961 احضار شد. در بحث های مختلف قبل از تشکیل شورا ، پاپ ژان اغلب میگفت که زمان بازکردن پنجرههای کلیسا برای ورود هوای تازه فرا رسیده است. او از سایر مسیحیان غیر کاتولیک برای ارسال ناظر به شورا دعوت کرد. این دعوت از هر دو فرقه [[پروتستان]] و [[ارتدوکس شرقی]] پذیرفته شد.
|