عقل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عَقْل''' یا '''خِرَد''' به نیروی درونی [[انسان]] گفته می‌شود که کنترل و مهار کننده امیال او می‌باشد.<ref>ولی‌زاده، روزنامه جام‌جم، ۱۳۸۸</ref> عقل، [[فکر]]، و [[حس]] سه منبع شناخت در [[فلسفه]] هستند. [[افلاطون]]، [[دکارت]] و [[اسپینوزا]] از [[فیلسوف|فیلسوفان]] عقل گرا هستند. در واقع عقل نیروی تشخیص خوب و بد است که در بدن انسان نهاده شده شده است.

در [[علم اصول فقه]] در مذهب [[شیعه اثنی عشری]]، یکی دیگر از ادلّه استنباط احکام‌شرعی و قوانین حقوقی علاوه بر [[قرانقرآن]] و [[سنت]] و [[اجماع]]، «عقل» است. <ref>شب خيز، محمد رضا، اصول فقه دانشگاهي، نشر لقاء، قم - ايران، اول، 1392 ه‍ ش . </ref>

البته بنا بر نظر برخی از دانشمندان متاخر شیعی این مطلب (استفاده از عقل منبعی) عملاً در هیچ موردی اتفاق نیافتاده است.<ref>شهید صدر، الفتاوی الواضحه 1: 98.</ref>