زن در یهودیت: تفاوت میان نسخه‌ها

== عصر تنخ==

برخی محققین نقش زنان را در روایات تنخ یهودی کم‌رنگ دانسته‌اند؛ استانسون کتاب مقدس را کتابی سرتاسر مردانه دانست.<ref>استانسون ص ۲۱</ref> البته در بین اسرائیلیان شکلی از مادرسالاری وجود داشته است، که نشان‌دهنده موقعیت زن در خانواده‌های اسرائیلی‌است. [[ساره]] همسر [[ابراهیم]]، [[راحیل]] و [[لیه]] همسران [[یعقوب]]، [[صفورا]] همسر و [[میریام]] خواهر [[موسی]]و [[استر]] همسر [[خشایارشا]]، مهم‌ترین زنان [[عهد عتیق]] هستند. بنا بر روایت تورات، زن از دنده مرد آفریده شده است،<ref>پیدایش ۲:۲۳</ref> و در [[باغ عدن]] [[حوا]] بود که [[آدم]] را به خوردن از [[میوه ممنوعه]] اغوا کرد؛<ref>پیدایش ۳:۷</ref> و به جزای این گناه شوهرش تا ابد بر وی مستولی شد.<ref>پیدایش ۳:۱۷</ref> در بین اسباط یهود، تنها زنی که به داوری رسید، [[دبوره]] بوده است<ref>داوران: ۴</ref>؛ که بر اساس [[هاگادا]] و متون [[میدراش]]، به وی وحی نمی‌شده است و پیامبری نداشته است.<ref>هاگادا ۲۰:۲؛ شفتیم ربه ۱۲:۴</ref> بر اساس هاگادا، تنها زنی که خدا با او سخن گفته، [[ساره]] بوده است.<ref>هاگادا ۱:۱۸</ref> در عهد عتیق، تنها بخشی که به جای پسران اسرائیل، دختران اسرائیل به کار رفته است، [[اشعیا]] دختران [[صهیون]] را برای تکبر و خودآرایی سرزنش می‌کند.<ref>اشعیا ۳:۱۶</ref>