دسترسی چندگانه تقسیم کدی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hamidreza Silver (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: نیازمند بازبینی ویرایشگر دیداری
ابرابزار+
خط ۱:
{{تمیزکاری}}
{{ویکی‌سازی}}
دسترسی چندگانه تقسیم کدی (به{{مخفف [[انگلیسی]]: |CDMA)}} روش دسترسی کانال استفاده شده توسط فناوری هایفناوری‌های مختلف ارتباطات رادیویی است که نباید با استانداردهای [[تلفن همراه]] به نام cdmaOne و CDMA۲۰۰۰ (که حقیقتااغلب اوقات به عنوان CDMA اشاره می گردد.می‌گردد)اشتباه گرفته شود. .استفاده از CDMA به عنوان یک [[روش دسترسی به کانال]] زمینه ایزمینه‌ای در زیر امده است. یکی از مفاهیم اساسی در ارتباطات [[داده هاداده‌ها]] این ایده یایدهٔ اجازه دادن به فرستنده هایفرستنده‌های مختلف برای ارسال اطلاعات به طور همزمان به بیش از یک کانال ارتباطی واحد است. این اجازه می دهدمی‌دهد تا چندین کاربر یک باند فرکانسی را تقسیم کنند. این مفهوم دسترسی چندگانه نامیده می شودمی‌شود. CDMA تکنولوژی گسترش طیف و طرح ویژه [[برنامه نویسی]] (که در آن برای هر فرستنده یک کد اختصاص داده شده است) را برای اجازه دادن به کاربران متعدد که تسهیمی بیش از همان کانال فیزیکی داشته باشند را بکار گرفته است. در مقایسه، دسترسی چندگانه تقسیم زمانی (TDMA)است که دسترسی توسط زمان تقسیم شده است، در حالی که دسترسی چندگانه تقسیم فرکانس (FDMA) توسط فرکانس تقسیم می شودمی‌شود. CDMA شکلی از طیف علامت دهی گسترده است، در حالیکه سیگنال مدوله شده کدگذاری دارای [[پهنای باند]] بسیار بالایی از داده هاداده‌ها نسبت به داده هاییداده‌هایی است که ارتباط برقرار کرده اندکرده‌اند. در مقایسه با مشکل دسترسی چندگانه اتاق (کانالی) است که در آن مردم مایل به صحبت با یکدیگر به طور همزمان هستند. برای جلوگیری از سردرگمی، مردم می توانندمی‌توانند تغییرات صحبت (تقسیم زمان) رابکار گیرند، با زیر و بمی مختلف صدا صحبت کنند (تقسیم فرکانس)، و یا به زبان هایزبان‌های مختلف صحبت کنند (تقسیم کد). CDMA مشابه به آخرین مثال که در آن افراد به همان زبانی صحبت می کنندمی‌کنند که می توانندمی‌توانند یکدیگر را درک کنند، اما زبان هایزبان‌های دیگر به پر سر و صدا شناخته شده و رد شده است. به طور مشابه، در رادیو CDMA به هر گروه از کاربران یک کد اشتراک داده شده است. بسیاری از کدها اشغال همان کانال است، اما تنها کاربران در ارتباط با یک کد خاص می توانندمی‌توانند ارتباط برقرار کنند.
 
== تلفن همراه CDMA۲۰۰۰ ==
* یکی از برنامه هایبرنامه‌های کاربردی اولیه برای چندگانه تقسیم کدی در GPS می باشد می‌باشد. این قدیمی است و مجزا از cdmaOne.
* استاندارد QUALCOMM IS - ۹۵، به عنوان cdmaOne به بازار عرضه شده.
* استاندارد QUALCOMM IS - ۲۰۰۰، به عنوان CDMA۲۰۰۰ شناخته شده این استاندارد به بازار عرضه شده توسط چندین [[شرکت تلفن]] همراه، از جمله شبکهشبکه‌های های ماهواره ایماهواره‌ای تلفن Globalstar مورد استفاده قرار می گیردمی‌گیرد. • CDMA در سیستمسیستم‌های های ماهواره ایماهواره‌ای OmniTRACS برای تدارکات [[حمل و نقل]] استفاده می شودمی‌شود.
 
== مراحل سی‌دی‌ام‌ای مدل بندی شده ==
CDMA گسترش طیف روش دسترسی چندگانه طیف [۱] است. گسترش روش طیف پهنای باند داده هاداده‌ها یکنواخت برای قدرت انتقال یکسان گسترده می شودمی‌شود. گسترش کد یک کد شبه تصادفی است که یک تابع ابهام باریک، علی‌رغم دیگر کدهای پالس باریک است. در CDMA کد ایجاد شده محلی در میزان بالاتر نسبت به داده هاداده‌ها منتقل می شودمی‌شود. داده هاداده‌ها برای انتقال از طریق بیتی XOR (منحصربه‌فرد OR) با کد سریع تر ترکیب شده است. شکل نشان می دهدمی‌دهد که چگونه گسترش طیف سیگنال تولید شده است. سیگنال داده هاداده‌ها با طول پالسTb برابر XOR'ed با سیگنال کد با طول پالس از Tb است (توجه داشته باشید : پهنای باند متناسب با ۱ / T است در حالی که T = زمان کمی) بنابراین، پهنای باند سیگنال داده هاداده‌ها ۱ / Tb و پهنای باند گسترش طیف سیگنال ۱ / TC است. از آنجا که TC بسیار کوچکتر از تربیم، پهنای باند گسترش طیف سیگنال بسیار بزرگتر از پهنای باند سیگنال اصلی است. نسبت TC / Tb، عامل گسترش یا دستیابی پردازش و یاارزیابی زمینه یزمینهٔ خاصی از محدوده یمحدودهٔ کامل تعداد کاربران نامیده می شودمی‌شود که به طور همزمان توسط یک ایستگاه پایه پشتیبانی می شوندمی‌شوند.
 
هر کاربر در یک سیستم CDMA از یک کد مختلف در [[مدل سازی]] سیگنال‌های خود استفاده می‌کند. انتخاب کدهای مورد استفاده برای مدل سازی سیگنال در عملکرد سیستم‌های CDMA بسیار مهم است. بهترین کارایی زمانی که جدایی بین سیگنال از یک کاربر مورد نظر و سیگنال از کاربران دیگر موجود است روی خواهد داد. تفکیک سیگنال‌های فوق از طریق مرتبط کردن سیگنال دریافت شده با کد محلی تولید شده از کاربر مورد نظر ساخته شده‌است. اگر سیگنال مطابق کد کاربر مورد نظر و سپس از عملکرد همبستگی بالا باشد سیستم می‌تواند این سیگنال را استخراج کند. اگر کد کاربر مورد نظر وجه مشترکی با سیگنال مرتبط نداشته باشد وتا حد امکان نزدیک صفر باشد (از اینرو سیگنال را از بین می‌برد)؛ این به عبور از ارتباط بر می‌گردد. اگر کد با سیگنال در هر زمان غیر از صفر در تعادل باشد، ارتباط بایدتا حد امکان نزدیک به صفر باشد. این به ارتباط خودکار بر می‌گردد و برای رفع تداخل چند مسیر استفاده می‌شود. به طور کلی، CDMA متعلق به دو [[طبقه بندیطبقه‌بندی]] اساسی است : همزمان (کدهای متعامد) و غیرهمزمان (کدهای شبه تصادفی).
CDMA گسترش طیف روش دسترسی چندگانه طیف [۱] است. گسترش روش طیف پهنای باند داده ها یکنواخت برای قدرت انتقال یکسان گسترده می شود. گسترش کد یک کد شبه تصادفی است که یک تابع ابهام باریک، علی‌رغم دیگر کدهای پالس باریک است. در CDMA کد ایجاد شده محلی در میزان بالاتر نسبت به داده ها منتقل می شود. داده ها برای انتقال از طریق بیتی XOR (منحصربه‌فرد OR) با کد سریع تر ترکیب شده است. شکل نشان می دهد که چگونه گسترش طیف سیگنال تولید شده است. سیگنال داده ها با طول پالسTb برابر XOR'ed با سیگنال کد با طول پالس از Tb است (توجه داشته باشید : پهنای باند متناسب با ۱ / T است در حالی که T = زمان کمی) بنابراین، پهنای باند سیگنال داده ها ۱ / Tb و پهنای باند گسترش طیف سیگنال ۱ / TC است. از آنجا که TC بسیار کوچکتر از تربیم، پهنای باند گسترش طیف سیگنال بسیار بزرگتر از پهنای باند سیگنال اصلی است. نسبت TC / Tb، عامل گسترش یا دستیابی پردازش و یاارزیابی زمینه ی خاصی از محدوده ی کامل تعداد کاربران نامیده می شود که به طور همزمان توسط یک ایستگاه پایه پشتیبانی می شوند.
هر کاربر در یک سیستم CDMA از یک کد مختلف در [[مدل سازی]] سیگنال‌های خود استفاده می‌کند. انتخاب کدهای مورد استفاده برای مدل سازی سیگنال در عملکرد سیستم‌های CDMA بسیار مهم است. بهترین کارایی زمانی که جدایی بین سیگنال از یک کاربر مورد نظر و سیگنال از کاربران دیگر موجود است روی خواهد داد. تفکیک سیگنال‌های فوق از طریق مرتبط کردن سیگنال دریافت شده با کد محلی تولید شده از کاربر مورد نظر ساخته شده‌است. اگر سیگنال مطابق کد کاربر مورد نظر و سپس از عملکرد همبستگی بالا باشد سیستم می‌تواند این سیگنال را استخراج کند. اگر کد کاربر مورد نظر وجه مشترکی با سیگنال مرتبط نداشته باشد وتا حد امکان نزدیک صفر باشد (از اینرو سیگنال را از بین می‌برد)؛ این به عبور از ارتباط بر می‌گردد. اگر کد با سیگنال در هر زمان غیر از صفر در تعادل باشد، ارتباط بایدتا حد امکان نزدیک به صفر باشد. این به ارتباط خودکار بر می‌گردد و برای رفع تداخل چند مسیر استفاده می‌شود. به طور کلی، CDMA متعلق به دو [[طبقه بندی]] اساسی است : همزمان (کدهای متعامد) و غیرهمزمان (کدهای شبه تصادفی).
 
تقسیم کدی چندگانه همزمان cdma
CDMA همزمان از مشخصه‌های ریاضی [[متعامد]] بین بردارها برای ارائهٔ رشته‌های داده بهره برداریبهره‌برداری می‌کند. به عنوان مثال، رشته دودویی ۱۰۱۱ توسط بردار (۱، ۰، ۱، ۱) نشان داده شده‌است. بردارها می‌توانند از طریق نقطه حاصلشان. از طریق مجموع اجزا، مربوطه چند برابر شوند. اگر نتیجه، نقطه صفر است، بیان می‌گردد که دو بردار نسبت به یکدیگر متعامد هستند (توجه داشته باشید : اگر U = (A، B) و V = (C، D)، نقطه محصول برابر U • V = AC + BD است). برخی از مشخصه‌های نقطه حاصل به دریافت چگونگی عملکرد W – CDMA کمک می‌کند. اگر بردارهای a و b متعامد هستند پس a=b=۰ و
 
هر کاربر در CDMA نا همزمان از کدهای متعامد برای مدل سازی سیگنال دیگر کدهایش استفاده می‌کند. نمونه‌ای از چهار سیگنال‌های متقابل متعامدهای دیجیتال در شکل نشان داده شده‌است. کدهای متعامد متقابل رابطه برابر با صفر است، به عبارت دیگر، آنها با یکدیگر تداخل ندارد. در مورد IS - ۹۵ ۶۴ کدهای والش بیتی مورد استفاده برای رمزگذاری سیگنال برای جدا کردن کاربران مختلف است. از آنجا که هر یک از کدهای از ۶۴ والش متعامد به یک دیگر است، سیگنال‌ها به ۶۴ سیگنال‌های متعامد مجزا شده‌است. مثال زیر نشان می‌دهد که چگونه سیگنال هر کاربر می‌تواند کد گذاری و رمزگشایی می‌شود.
 
مثال
 
مثال چهار سیگنال‌های متقابل متعامد دیجیتال.
آغاز با یک مجموعه از بردارها است که متقابلاً متعامد هستند. (اگر چه متعامد متقابل تنها موقعیت است، این بردارها معمولاً برای سهولت از رمز گشایی ساخته شده‌اند -برای مثال ستون یا سطر از ماتریس والش.) مثال توابع متعامد در تصویر در سمت چپ نشان داده شده‌است. این بردار به کاربران فردی اختصاص خواهد داشت و کد، کد تراشه، یا کد تراشیده نامیده می‌شوند. توجه داشته باشید، بقیه این مثال از کدهای، V، فقط با ۲ بایت استفاده کرده‌است. هر کاربر با کدهای مختلف همراه است، گفته می‌شود V.A از طریق انتقال یک کد مثبت نشان داده شده‌است، و بیت ۰
توسط یک کد منفی -Vارائه شده‌است. به عنوان مثال، اگر V = (۱، -۱۱،۱) و داده‌هایی که کاربر می‌خواهد انتقال دهد برابر (۱، ۰، ۱، ۱)باشد سپس نشانه‌های انتقال یافته عبارتند از (۱، -۱،۱،۱، ۱، ۱) ⊗ V = (V۰، V۱، V۰، V۱، V۰، V۱، V۰، V۱) = (۱،۱،۱،۱، -۱، -۱،۱،۱، ۱، ۱، -۱، ۱، -۱۱،۱)، که در آن ⊗ محصول کرونکر است. برای اهداف این مقاله، ما این بردارایجاد شده را بردار انتقال نامیده‌ایم.
هر فرستنده دارای بردار متفاوت – منحصربه‌فرد V است که از این مجموعه انتخاب شده‌است. اما روش ساخت بردار انتفال یکسان است. در حال حاضر، به سبب خواص فیزیکی تداخل، اگر دو سیگنال در یک نقطه در فاز هستند، آنها دو برابر دامنه هر یک از سیگنال اضافه می‌شود، اما اگر آنهاخارج از فاز باشند، انها تفریق شده وسیگنالی را معلوم می‌کنند که تفاوت این دامنه‌ها است. بصورت رقمی حالت‌ها می‌تواند از طریق افزایش بردارهای انتقال جز به جز مدل سازی شوند. اگر sender۰ دارای کد (۱، -۱۱،۱) و داده‌های (۱، ۰، ۱، ۱)باشد و sender۱ دارای کد (۱، ۱) و داده‌های (۰، ۰، ۱، ۱) باشد، و هر دو فرستنده به طور همزمان انتقال یابند، از اینرو این جدول مراحل برنامه نویسی را توصیف می‌کند:
 
{| style="border: 1px #aaaaaa solid; background-color:#f7f8ff"
سطر ۳۱ ⟵ ۳۰:
|-
| valign=top | 0
| code0 = (۱، –1–۱)، data0 = (۱، ۰، ۱، 1۱)
| code1 = (۱، 1۱)، data1 = (۰، ۰، ۱، 1۱)
|-
| valign=top | 1
| encode0 = 2۲(۱، ۰، ۱، 1۱) – (۱، ۱، ۱، 1۱)
= (۱، –1،–۱، ۱، 1۱)
| encode1 = 2۲(۰، ۰، ۱، 1۱) – (۱، ۱، ۱، 1۱)
= (–1،–۱، –1،–۱، ۱، 1۱)
|-
| valign=top | 2
|signal0 = encode0 ⊗ code0
= (۱، –1،–۱، ۱، 1۱) ⊗ (۱، –1–۱)
= (۱، –1،–۱، –1،–۱، ۱، ۱، –1،–۱، ۱، –1–۱)
|signal1 = encode1 ⊗ code1
= (–1،–۱، –1،–۱، ۱، 1۱) ⊗ (۱، 1۱)
= (–1،–۱، –1،–۱، –1،–۱، –1،–۱، ۱، ۱، ۱، 1۱)
|}
 
از آنجا که signal۰ و signal۱ در همان زمان به هوا منتقل می‌شود، به آنها سیگنال خام برای تولید اضافه می‌شود : (۱،۱،۱،۱، -۱، -۱،۱،۱، ۱، ۱، -۱، ۱، -۱۱،۱) + (-۱، -۱، -۱، -۱،۱،۱،۱،۱، ۱، ۱، ۱، ۱) = (۰، -۲، -۲،۰،۲،۲، ۰، ۲، ۰، ۲، ۰) این سیگنال خام یک الگوی تداخل نامیده می‌شود. سپس گیرنده سیگنال‌های قابل فهم برای هر فرستنده شناخته شده از طریق ترکیب کد با الگوی تداخل فرستنده را استخراج می‌کند، گیرندهان را با کدهای فرستنده ترکیب می‌کند. جدول زیر چگونگی عملکرد را توضیح می‌دهد و نشان می‌دهد که سیکنال‌ها با یکدیگر مداخله ندارند.
 
{|style="border: 1px #aaaaaa solid; background-color:#f7f8ff"
سطر ۵۶ ⟵ ۵۵:
|align=center bgcolor="#CCCCCC"|Decode sender1
|-
|0۰
|code0 = (۱، –1–۱)، signal = (۰، –2،–۲، –2،–۲، ۰، ۲، ۰، ۲، 0۰)
|code1 = (۱، 1۱)، signal = (۰، –2،–۲، –2،–۲، ۰، ۲، ۰، ۲، 0۰)
|-
|1۱
|decode0 = pattern.vector0
|decode1 = pattern.vector1
|-
|2۲
|decode0 = ((۰، –2–۲)، (–2،–۲، 0۰)، (۲، 0۰)، (۲، 0۰)).(۱، –1–۱)
|decode1 = ((۰، –2–۲)، (–2،–۲، 0۰)، (۲، 0۰)، (۲، 0۰)).(۱، 1۱)
|-
|3۳
|decode0 = ((0۰ + 2۲)، (–2–۲ + 0۰)، (2۲ + 0۰)، (2۲ + 0۰))
|decode1 = ((0۰2۲)، (–2–۲ + 0۰)، (2۲ + 0۰)، (2۲ + 0۰))
|-
|4۴
|data0=(۲، –2،–۲، ۲، 2۲)، meaning (1، ۰، ۱، 1۱)
|data1=(–2،–۲، –2،–۲، ۲، 2۲)، meaning (0، ۰، ۱، 1۱)
|}
 
علاوه بر این، پس از رمزگشایی، تمامی مقادیر بزرگتر از ۰ به عنوان ۱ تفسیر می‌شوند در حالی که تمامی مقادیر کمتر از صفر با ۰ تفسیر می‌شوند.، به عنوان مثال، پس از از رمزگشایی داده‌های صفر برابر(۲، -۲،۲،۲، ۲، ۲)، اما گیرنده ان را به عنوان (۱، ۰، ۱، ۱)تفسیر می‌کند. ارزش دقیق ۰ به این معناست که فرستنده هر داده‌ای را همانطور که در مثال ذیل امده‌است انتقال نمی‌دهد. با فرض اینکه سیگنال ۰ که برابر است با(۱-.۱.۱۱٫۱-.۱.۱.۱۱٫۱٫۱-.۱-.۱)به تنهایی انتقال یافته‌است. جدول ذیل رمز گشایی گیرنده را نشان می‌دهد.
 
{|style="border: 1px #aaaaaa solid; background-color:#f7f8ff"
سطر ۸۴ ⟵ ۸۳:
|align=center bgcolor="#CCCCCC"|Decode sender1
|-
|0۰
|code0 = (۱، –1–۱)، signal = (۱، –1،–۱، –1،–۱، ۱، ۱، –1،–۱، ۱، –1–۱)
|code1 = (۱، 1۱)، signal = (۱، –1،–۱، –1،–۱، ۱، ۱، –1،–۱، ۱، –1–۱)
|-
|1۱
|decode0 = pattern.vector0
|decode1 = pattern.vector1
|-
|2۲
|decode0 = ((۱، –1–۱)، (–1،–۱، 1۱)، (۱، –1–۱)، (۱، –1–۱)).(۱، –1–۱)
|decode1 = ((۱، –1–۱)، (–1،–۱، 1۱)، (۱، –1–۱)، (۱، –1–۱)).(۱، 1۱)
|-
|3۳
|decode0 = ((1۱ + 1۱)، (–1–۱1۱)،(1۱ + 1۱)، (1۱ + 1۱))
|decode1 = ((1۱1۱)، (–1–۱ + 1۱)،(1۱1۱)، (1۱1۱))
|-
|4۴
|data0 = (۲، –2،–۲، ۲، 2۲)، meaning (1، ۰، ۱، 1۱)
|data1 = (۰، ۰، ۰، 0۰)، meaning no data
|}
 
هنگامی که گیرنده برای رمزگشایی سیگنال با استفاده از کد sender۱ تلاش می‌کند، تمام داده‌ها صفر است، در نتیجه ارتباط متقابل برابر با صفر است و واضح است که sender۱ هیچ داده‌ای را انتقال نمی‌دهد.
CDMA ناهمزمان:
مثال قبلی توالی‌های متعامد والش را توضیح می‌دهد چگونه ۲ کاربر می‌توانند با هم در یک سیستم، همزمان با یک تکنیک که معمولاً به عنوان کد تقسیم چندگانه (CDM) است کار کنند. مجموعه‌ای از ۴ توالی والش نشان داده شده که بیش از ۴ کاربر می‌تواند استفاده کندو در کل، NxN والش ماتریس را کاربران [[بی نهایتبی‌نهایت]] می‌توانند استفاده کنند. نیازهای چندگانه همه کاربران هماهنگ شده به طوری که هر یک از انتقال‌ها به توالی اختصاص داده شده (و یا مکمل، - V) بنابراین آنها به گیرنده دقیقاً در همان زمان می‌رسند.می‌رسند؛ بنابراین، این تکنیک استفاده در لینک‌های پایه به تلفن همراه را پیدا می‌کند، که در همهٔ انتقال‌ها از همان فرستنده منشا و می‌تواند کاملاً هماهنگ باشد. به عبارت دیگری، لینک‌های تلفن همراه نمی‌تواند دقیقاً هماهنگ باشد، به خصوص با توجه به تلفن دستی‌ها، و نیاز به چیزی تا حدودی متفاوت از آنجا که ریاضی امکان ایجاد توالی امضا را ندارد هر دو متعامد برای نقطه شروع به صورت تصادفی و باعث استفاده کامل از فضای کد منحصربه‌فرد «شبه تصادفی» و یا «شبه نویز» (PN) توالی در سیستم CDMA ناهمزمان استفاده می‌شود. کد PN دنباله باینری تصادفی به نظر می‌رسد اما می‌تواند به شیوه‌ای قطعی توسط گیرنده در نظر گرفته شده تکثیر شود. از این کد PN برای رمزگذاری و رمزگشایی سیگنال کاربر در CDMA همزمان در روشی مشابه به عنوان کدهای متعامد در CDMA ناهمزمان استفاده می‌شود (در مثال بالا نشان داده شده). این توالی PN از نظر آماری غیر مرتبط و جمع تعداد زیادی از نتایج توالی PN در تداخل دسترسی چندگانه (mai) است که توسط روش نویز گاوسی به صورت تقریبی حاصل شده‌است (فرضیهٔ حد مرکز را در امار دنبال کنید) کدهای طلا، یک مثال مناسب PN برای این منظور همانطور که همبستگی پایین میان کدهای موجود می‌باشد است. اگر همه کاربران با همان سطح قدرت، واریانس (به عنوان مثال، قدرت سر و صدا) را افزایش می‌دهد MAI در نسبت مستقیم به تعدادی از کاربران ارسال شده‌است. به عبارت دیگر، بر خلاف CDMA همزمان سیگنال از کاربران دیگر به عنوان سر و صدا به سیگنال‌هایی که مورد علاقه به نظر می‌رسد و کمی تداخل با سیگنال مورد نظر را در نسبت به تعداد کاربران دارد منتقل می‌شود. همه اشکال از CDMA از طیف گسترده بهرهٔ پردازش به گیرنده اجازه می‌دهد تا حدی که در برابر سیگنال‌های ناخواسته تبعیض قائل است استفاده شود. سیگنال‌های کد گذاری شده با توالی مشخص شده PN را دریافت کرده‌اید، در حالی که سیگنال‌های با کدهای مختلف (یا همان کد اما با زمان بندی‌هایزمان‌بندی‌های مختلف متوازن) با سر و صدا به عنوان پهنای باند توسط بهرهٔ پردازش کاهش داده شده ظاهر شوند. از آنجا که هر یک از کاربر MAIرا تضمین می‌کند، کنترل قدرت سیگنال موضوع مهمی در رابطه با انتقال دهنده‌های CDMA است. CDM (CDMA ناهمزمان) گیرنده TDMA یا FDMA گیرنده می‌تواند در تئوری بطور کامل سیگنال‌های قوی مداری را با استفاده از کدهای مختلف – شکاف‌های زمانی یا کانال‌های فرکانسی به سبب تعامد این سیستم‌ها رد کند. این برای CDMA ناهمزمان درست نیست؛ رد سیگنال‌های ناخواسته جزئی است اگر هر یا همه سیگنال‌های ناخواسته بسیار قوی تر از سیگنال مورد نظر باشد، آنها آن را در هم می‌شکند. این منجر به یک نیاز عمومی در هر سیستم CDMA ناهمزمان با مطابقت با سطوح مختلف قدرت سیگنال همان طور که در گیرنده دیده می‌شود شده‌است. در CDMA سلولی، ایستگاه پایه طرح‌های کنترل سریع [[حلقه بسته]] را برای کنترل هر انتقال نیروی تلفن همراه استفاده می‌کنند.
 
مزایای استفاده از CDMA ناهمزمان با روشهای دیگر :
استفادهٔ موثر از عملکرد طیف فرکانسی ثابت
 
در تئوری، CDMA، TDMA و FDMA دقیقادارای کارایی طیفی مشابه هستند، اما بصورت عملکردی هر کدام دارای چالش‌های خاص خود هستند قدرت کنترل در مورد CDMA، زمان بندیزمان‌بندی در مورد TDMA، و تولید فرکانس / فیلترینگ در مورد FDMA است.
سیستم‌های TDMA باید بصورت دقیق هماهنگ با زمان‌های انتقال همهٔ کاربران برای متقاعد ساختن اینکه در نقاط زمانی درست دریافت می‌گردند و سبب میانجی‌ها نمی‌گردد گردند. از آنجایی که این نمی‌تواند کاملاً در یک محیط تلفن همراه کنترل شود هرشکاف زمانی باید یک نگهبان زمان داشته باشد.باشد؛ که امکاناتی که کاربران با ان مواجه می‌شوند را کاهش می‌دهد.می‌دهد؛ که موجب کاهش احتمال دخالت کاربران است باشد، اما باعث کاهش کارایی طیفی می‌شود به همین ترتیب از سیستم‌های FDMA باید به عنوان یک نگهبان باند بین کانال‌های مجاور، به دلیل تغییر غیر قابلغیرقابل پیش بینی داپلر از طیف سیگنال به دلیل تحرک کاربر استفاده کنید. احتمال است که باند نگهبان تداخل کانال‌های مجاور را افزایش دهد، اما بهره برداریبهره‌برداری از طیف را کاهش می‌دهد.
 
== ویژگی‌های طیف گسترده از سی‌دی‌ام‌ای ==
اکثر روشهای مدل بندی سعی می‌کنند پهنای باند را از این سیگنال به حداقل برسانند از پهنای باند یک منبع محدود با این حال تکنیک طیف انتقال گسترش استفاده از پهنای باند است که سفارشات متعدد از قدر بزرگتر از حداقل پهنای باند سیگنال مورد نیاز است. یکی از دلایل اولیه برای انجام این کار، کاربردهای نظامی، از جمله هدایت و سیستم‌های ارتباطی بود. این سیستم با استفاده از طیف گسترده به دلیل امنیت و مقاومت در برابر آن به صورت متراکم طراحی شده بود. ناهمزمان CDMA دارای میزانی از [[حریم خصوصی]] ساخته شده در سال به دلیل گسترش سیگنال با استفاده از یک کد شبه تصادفی است. این کد با گسترش طیف سیگنال تصادفی به نظر می‌رسد و یا دارای خواص شبه سر و صدا است، یک گیرنده نمی‌تواند این انتقال را بدون آگاهی از دنباله شبه تصادفی که برای رمز گذاری داده‌ها استفاده می‌شود مدل سازی کند. CDMA نیز مقاوم در برابر پارازیت است. سیگنال پارازیت تنها دارای مقدار معینی از قدرت در دسترس پارازیت سیگنال است. پارازیت می‌تواند انرژی خود را بیش از پهنای باند کل پارازیت سیگنال و یا تنها بخشی از کل سیگنال را منتقل کند. CDMA نیز می‌تواند تاثیر تداخل بی باند را رد کند. از آنجا که تداخل باند باریک تنها بر یک بخش کوچک از گسترش طیف سیگنال تاثیر می‌گذارد، می‌توانید ان را به راحتی از طریق فیلتر کردن حذف کنید بریدگی بدون از دست دادن بسیاری از اطلاعات است.است؛ که پیچیدگی را پشتیبانی می‌کند و لایه گذاری می‌تواند برای کمک در دوره نقاهت بعداین اطلاعات از دست رفته مورد استفاده قرار گیرد. سیگنال‌های CDMA نیز در برابر محو شدن چند مسیری مقاوم است. از آنجا که گسترش طیف سیگنال یک پهنای باند بزرگ را اشغال می‌کند فقط یک بخش کوچک از این محو شدن به علت چند مسیری در هر زمان داده شده. مانند تداخل باند باریک است این تنها در از دست دادن کمی از داده‌ها می‌تواند بر طرف شود.
یکی دیگر از دلایل CDMA مقاوم بودن در برابر دخالت چند مسیری است، چرا که نسخه‌های با تاخیر انتقال کد شبه تصادفی همبستگی با کد شبه تصادفی، و در نتیجه به عنوان کاربر دیگری است که در گیرنده نادیده گرفته ظاهر می‌شود. به عبارت دیگر، تا زمانی به عنوان کانال چند مسیری موجب تاخیر حداقل یک تراشه از، سیگنال چند مسیری در گیرنده چنین است که آنها در زمان حداقل یک تراشه از سیگنال در نظر گرفته شده منتقل می‌شود. خواص ارتباط کد شبه تصادفی است به طوری که این تاخیر اندک باعث می‌شود که چند مسیری با سیگنال مجزا در نظر گرفته شده و بنابراین نادیده گرفته شده‌است.
برخی از دستگاه‌های CDMA استفاده از یک گیرنده، که سوء استفاده از اجزاء تاخیر چند مسیری به منظور بهبود عملکرد سیستم بود جمع کرد. گیرنده با جمع کردن ترکیبی از اطلاعات مرتبط، هر یک با تاخیر مسیر متفاوت، تولید یک نسخه قوی تر از سیگنال از یک گیرنده ساده با یک همبستگی تک کوک را مسیر قوی ترین سیگنال تاخیر افتاده.
 
توانایی استفاده مجدد از همان فرکانس کانال‌های رادیویی در سایت‌های دیگر سلول درون یک سیستم سلولی است. در FDMA و TDMAدر نظرگرفتن [[برنامه ریزی]] فرکانس سیستم مهم است. فرکانس‌های مورد استفاده در سلول‌های مختلف باید برنامه ریزی شده به دقت برای اطمینان از سیگنال سلولهای مختلف با یکدیگر تداخل یابند. در یک سیستم CDMA، همان فرکانس را می‌توان در هر سلول استفاده کرد، زیرا کانال کشی انجام شده با استفاده از کد شبه تصادفی است. استفاده مجدد از فرکانس مشابه در هر سلول نیاز به برنامه ریزی فرکانس در یک سیستم CDMA را حذف می‌کند، با این حال، برنامه ریزی‌های مختلف دنباله شبه تصادفی باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که سیگنال‌های دریافت شده از یک سلول با سیگنال از یک سلول مجاور بستگی ندارد.
زمانیکه سلول‌های مجاور را با استفاده از فرکانس‌های مشابه، سیستم‌های CDMA کرده‌اند توانایی انجام خارج از دسترسی آسان نرم‌افزار اجازه می‌دهد تلفن همراه برای برقراری ارتباط به طور همزمان با دو یا چند سلول است. بهترین کیفیت سیگنال تا زمانی است که خارج از دسترس انتخاب شده‌است. خارج از دسترس بودن مورد استفاده در سیستم‌های دیگر تلفن همراه در سخت کردن وضعیت متفاوت است. به عنوان مثال تلفن همراه سیستم خارج از دسترس آسان تقریباً یک دست کردن قدرت سیگنال ناگهان ممکن است متفاوت باشد. در مقابل، سیستم‌های CDMA که استفاده از آن غیر قابلغیرقابل کشف است و کیفیت سیگنال قابل اطمینان تر و بالاتر را فراهم می‌کند.
 
== اشتراک سی‌دی‌ام‌ای ==
در مطالعه اخیر، یک مقاله مشترک چند کاربر انتقال و تشخیص طرح به نام همکاری CDMA [۷] برای اتصال بالا است که تفاوت بین کاربران امضای کانال داده را برای افزایش ظرفیت‌های کاربر و فراتر از طول انتشار در دسترسی چندگانه را مورد سوء استفاده قرار داده و تداخل (MAI) [[محیط زیست]] محدود بررسی شده‌است. نویسندگان نشان می‌دهند که ممکن است برای رسیدن به این افزایش کم در پیچیدگی و [[نرخ بیت]] بالا خطا (BER) عملکرد در کانال‌های صاف محو شده، که چالش تحقیقات عمده‌ای برای سیستم‌های CDMA [[غیر منتظره]] باشد. در این رویکرد، به جای استفاده از یک دنباله برای هر کاربر و همانطور که در CDMA متعارف است، گروه نویسندگان، تعداد کمی از کاربران ترتیب گسترش مشابهی را تسهیم کرده و عملکردهایش را گسترش داده‌اند. مشترک چند کاربر گیرنده جدید شامل دو مرحله‌است : گروه چند کاربر تشخیص (MUD) مرحلهٔ سرکوب((MAIبین گروه‌ها و حداکثر احتمال پیچیدگی مرحله تشخیص برای [[بازیابی داده‌ها]] با استفاده از حداقل ارزیابی فاصلهوابسته به هندسهٔ اقلیدس و ضرایب دستیابی کانال کاربر است.
 
== منابع ==
{{پانویس}}
* ۱. ^ Ipatov، Valeri (۲۰۰۰). Spread Spectrum and = CDMA. =۲۰ John Wiley & Sons، Ltd.
* ۲. ^ Dubendorf، Vern A. (۲۰۰۳). Wireless Data=۲۰ Technologies. John Wiley & Sons، Ltd.
* ۳. ^ «CDMA Spectrum». http://www.activexperts.com/asmssrvr/cellular/cdmaspectrum= /. Retrieved = ۲۰۰۸-۰۴-۲۹.
* ۴. ^ Skylar، Bernard (۲۰۰۱). Digital = Communications:=۲۰ Fundamentals and Applications (Second ed.). Prentice-Hall=۲۰ PTR..
* ۵. ^ Rapporteur، Theodore S. (۲۰۰۲). Wireless=۲۰ Communications، Principles and Practice. Prentice-Hall، = Inc.
* ۶. ^ a=۲۰ b=۲۰ Harte، Levine، Kikta، Lawrence، Richard، = Romans=۲۰ (۲۰۰۲). ۳G Wireless Demystified. McGowan-Hill.
* ۷. ^ Shakya، Indu L. (۲۰۱۱). «High User Capacity=۲۰ Collaborative CDMA». IET Communications
 
[[رده:دسترسی چندگانه تقسیم کدی]]