کوتوله سفید: تفاوت میان نسخه‌ها

در طی زندگی یک [[ستاره]] در دوران پیری برخی از ستارگان که از حد مشخصی پر جرم تر باشند به [[سیاهچاله]] و اگر از این حد کم جرم تر باشند تبدیل به کوتوله سفید می‌شوند

 

 

کوتوله‌های سفید، که تعدادشان در [[کهکشان]] ما نسبتاً زیاد است، آخرین مرحله تکامل بسیاری از ستاره‌ها هستند. ستاره‌هایی که جرمشان تقریباً معادل جرم خورشید (۲/۱ جرم خورشید) و یا کمتر از آن است به احتمال زیاد همگی به کوتوله سفید تبدیل می‌شوند. این اصطلاح برای توصیف مرحله‌ای از تکامل ستاره‌ای به کار می‌رود که ستاره پس از تبدیل شدن به غول سرخ، در آن مرحله از انقباض باز می‌ایستد. در مرحله کوتوله سفید، ماده ستاره‌ای فشرده می‌شود و به جسمی کم نور، به اندازه‌ای بسیار کوچک، به بزرگی زمین، تبدیل می‌شود. از آنجا که ستاره دیگر هیچ منبعی برای تولید انرژی ندارد، سرد می‌شود. پس یک کوتولهٔ سفید، ستاره‌ای است که دیگر سوخت هسته‌ای اش تمام شده و در نتیجه بسیار فشرده و کوچک می‌شود. چنین ستارگانی بسیار داغ هستند ولی آهسته آهسته دمای خود را از دست می‌دهند.

در سال ۱۸۶۲، نخستین بار یک ستاره شناس آمریکایی به نام الوان [[کلارک]] در حال آزمایش تلسکوپ ۵/۱۸ اینچی خود، همدم شباهنگ را دید و اما این همدم که به نام شباهنگ - B خوانده می‌شود خود یک معما است. در طیف سنجی مشخص شد که سطح آن از خورشید ما گرمتر است اما ستاره‌ای بسیار تیره‌تر از [[خورشید]] ما می‌باشد. این موضوع نشانگر آن است که قطر همدم باید کم و در حدود ۲ درصد خورشید یعنی دو برابر زمین باشد. این مقدار از نظر نجومی مقدار بسیار کوچکی است، لذا این ستاره داغ و کوچک نام کوتوله سفید را به خود گرفت.

[[شباهنگ (ستاره)|شباهنگ]]، بهمراه هم‌دمش که یک کوتولهٔ سفید است.

 

== چگالی شباهنگ ==

{{سامانه‌های ستاره‌ای در فاصله ۲۵ تا ۳۰ سال نوری}}

{{سیاه‌چاله}}

[[رده:اجرام آسمانی]]

[[رده:انواع ستارگان]]