ریزپردازنده: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mehr1371 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: نیازمند بازبینی
Mehr1371 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: نیازمند بازبینی
خط ۳۱:
همانطور که تکنولوژی در مدارها پیشرفت میکند ، این امکان وجود دارد تا پردازنده های پیچیده تر و بیشتری را در یک تراشه قرار داد . اندازه ی داده ها میتواند بزرگتر شود ، و در اینصورت ترانزیستورهای بیشتری میتوانند در تراشه قرار داده شوند و در نتیجه اندازه لغات میتواند از 4 بیت به 8 بیت افزایش یابد و در نتیجه به 64 بیت برسد . ویژگیهای بیشتری وجود دارد که میتوان به معماری پردازنده اضافه نمود ، ثبات ها میتوانند سرعت برنامه ها را افزایش دهد ، و از دستورالعمل های پیچیده برای ساخت برنامه های فشرده تر استفاده کنند . برای مثال ، حساب ممیز اغلب در میکرو پردازنده های 8 بیتی در دسترس نیست ،اما میتوان از راه نرم افزارها انرا اجرا نمود . ادغام واحدهای ممیز شناور را در اغاز میتوان بعنوان مدارهای مجتمع جداگانه بررسی کرد و سپس انرا بعنوان بخشی از تراشه های میکرو پردازنده مشابه در نظر گرفت ، و محاسبات ممیز شناور را افزایش داد . گاهی اوقات ، محدودیتهای فیزیکی مدارهای مجتمع میتوانند رویکردهای خاصی بوجود اورند . بجای پردازش تمام کلمات میتوان از یک مدار مجتمع استفاده نمود ، مدارهای متعدد در زیر مجموعه های پردازش داده میتوانند بصورت موازی قرار گیرند . در حالیکه این کار نیازمند اصول منطقی دیگر میباشد ، برای مثال ، در هر بخش میتوان کلمات بیشتری داشت ، در نتیجه یک سیستم 32 بیتی میتواند از مدارهای یکپارچه همراه با ظرفیت 4 بیتی برای هر بخش استفاده کند .
با در نظر گرفتن توانایی قرار دادن ترانزیستورها ی بیشتر در تراشه ، این امکان وجود دارد تا حافظه را به سهولت روی یک Die پردازنده یکپارچه سازی کرد . این حافظه نهان دارای مزیتهای بسیاری است و میتواند دستیابی به حافظه تراشه را آسان تر کند ، و در نتیجه افزایش سرعت پردازش را ممکن سازد ، در گذشته پردازنده با تاخیر و به آهستگی میتوانست به حافظه خارجی دسترسی داشته باشد .
==اهداف حاصخاص طراحی==
یک پردازنده هدف کلی یک سیستم است . ابزار پردازش کننده خاصی وجود دارد که تکنولوژی را دنبال میکنند . میکروکنترل ها ، ریز پردازنده ها را با استفاده از ابزار ثانوی که در سیستم قرار دارند یکپارچه سازی میکنند. پردازش سیگنالهای دیجیتال (DSP) مخصوص واحدهای منفرد پردازش است . واحدهای پردازشی گرافیکی ممکن است محدودیتی در برنامه ها و سهولت استفاده از آنها نداشته باشند . برای مثال ، GPU ها در طول سال 1990 ، بیشتر برنامه پذیر نبودند . امروزه امکانات کمی در مورد انها و برنامه ریزی با انها بوجود آمده است مانند برنامه نویسی شیدر ( Vertex shader) .
پردازنده های 32 بیتی ، دارای منطق دیجیتالی بیشتری هستند ، بنابراین ، پردازنده های 32 بیتی (و گسترده تر) میتوانند سرو صداهای بیشتری ایجاد کنند و از دیگر پردازنده ها مصرف بیشتری دارند . بنابراین پردازنده های 8 و یا 16 بیتی بهتر از پردازنده 32 بیتی برای سیستم دارای ترشه و میکرو کنترلر هستند و در واقع بخشی از سیگنالهای ترکیبی بحساب می آیند که در مدارهای مجتمع قرار دارند و نسبت به صدای ایجاد شده حساس تر میباشند مانند آنالوگ هایی که نسبت به مبدل های دیجیتال رزولوشن بالاتری دارند .
== منابع ==
{{پانویس}}