استان آسکران: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آسکران''' یا '''عسکران''' در ۱۷ کیلومتری شمال شرق [[خان‏کندی]] و در کنار جادة شوشة[[شوشه]] [[یولاخ]] – [[لاچین]] – نخجوان،[[نخجوان]]، ساحل چپ رود [[قارقار]] و در دامنة شمال شرقی سلسله کوههای [[قره‏باغ]] قرار دارد. قلعةقلعه عسکران نیز در ساحل رست و چپ رود قارقار وقع و از سنگ رودخانه ساخته شده است. قلعةقلعه ساحل راست دارای برج و دیوارهای دولایه است. ضخامت دیوار ۲ تا ۳ متر است. اردوی ارتش [[روسیه]] در جنگ اول [[ایران]] و روس در نزدیک قلعه بود. مذاکرات صلح میان دو کشور نیز در این قلعه انجام شد. شهرستان عسکران در ۱۹۳۰ تشکیل شده و تا ۱۹۷۸ '''استپاناکرت''' نامیده می‏شد. ۹۲۰ کیلومترمربع وسعت دارد. یک قصبه کارگری و ۵ روستا دارد. اساساً کوهستانی و در طرف غرب سلسلة قره‏باغ کشیده شده است. کوههای بلند آن [[قیزقالا]] (۲۸۴۳متر) و [[قیرخ قیز]] (۲۸۲۷متر) است. اقلیمش بیشتر گرم ملایم و در کوهها سرد است. میانگین دمای ماهانه در ژانویه -۱ تا ۱ درجه و در ژوئیه ۲۲ تا ۲۴ درجه است. بارندگی سالانه ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیمتر است. رودهایش به حوزه‏های [[کور]] و [[ارس]] می‏ریزند. رودخانةرودخانه مهم آن قارقار است. خاکش قهوه‏ای چمنزاری است. ۴۰٪ اراضی شهرستان را جنگل (بلوط،[[بلوط]]، [[پسته]] و ...) پوشانده است. در کوههای بلند چمنزارهای آلپی وجود دارد. از حیوانات آن می‏توان خرس،[[خرس]]، گربة[[گربه]] جنگلی، گرگ،[[گرگ]]، روباه،[[روباه]]، [[کبک]] و [[کبوتر]] را نام برد. به طور متوسط در هر کیلومتر مربع ۲۱ نفر ساکن هستند. ۹۶٪ اهالی روستایی هستند. مراکز مهم جمعیتی آن باللیجا،[[باللیجا]]، نوراگوغ،[[نوراگوغ]]، خرامورت؛[[خرامورت]]؛ [[داش بولاق،بولاق]]، [[چاناقچی]] و [[خان‏آباد]] است. از اراضی این شهرستان، راههای شوسه یولاخ – لاچین- نخجوان، فضولی - آغ‏‏دره و یولاخ - خان‏کندی می‏گذرند. رقصی نیز به نام [[رقص عسکرانی]] در دستگاه ۸-۶ رقص آذربایجانی وجود دارد که جوانان عسکران در عروسی آن را به صورت تک، دوتایی و جمع اجرا می‏کنند.