اگوست کنت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: نیازمند بازبینی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۷:
[[کنت]] [[جامعه‌شناسی]] را به‌عنوان ملکه علوم معرفی می‌کند، زیرا موجودیت آن ناشی از تکامل سایر علوم بوده و به همین جهت در مرتبه اعلی قرار دارد. در این سلسله مراتب به نظر [[کنت]] هر علمی به علم قبلی متکی است و علاوه بر داشتن مشخصات خود ویژگی‌های علم، بیشتر از آن را نیز دارد. در این طبقه‌بندی هر قدر پایین‌تر می آئیم موضوع علم عینی تر و پیچیده تر، و از نظر پیش بینی دشوارتر می‌شود.<ref>ادیبی، حسین و انصاری، عبدالمعبود؛ پیشین، ص60.</ref>
==مراحل تحول ذهنی==
'''مرحله ربانی خود از سه مرحله گذار تشكیل شده كه عبارت اند از'''
'''[[بت‌پرستی]]'''('''[[Fetishism]]''')؛ در این مرحله، بشر در هماهنگی كامل با محیط پیرامونش به‌سر میبرد. منظور [[كنت]] این است كه در این مرحله، بشر هرآنچه را در اطرافش رخ میداد بدون فكر میپذیرفت.
'''[[چندخدایی]]'''('''[[Polytheism]]''')؛ در این مرحله بشر توضیح میخواست و شروع به تفكر كرد و پدیدهها را به موجودات فراطبیعی گوناگون نسبت داد.
'''[[تك‌خدایی]]'''('''[[Monotheism]]''')؛ انتقال به این مرحله زمانی رخ داد كه بشر تحت سیطره خدایان متعددی قرار گرفته بود كه ظاهراً همواره با یكدیگر در تعارض بودند. یكتاپرستی، آخرین مرحله در مرحله ربانی است.<ref>دیلینی، تیم؛ پیشین، ص48</ref>
'''[[مرحله متافیزیكی]]'''('''[[Metaphysical or Abstract Stage]]''')؛ این مرحله بین سال‌های 1300 تا 1800 میلادی روی داد که هنوز دنباله دوره ربانی است و تنها با آن اختلاف کمی دارد. در این دوره نیروی دیگری به‌نام دولت در کنار خانواده قرار میگیرد که روابط حاکم بین مردم را از حالت عاطفی به‌صورت حقوقی و قانونی در میآورد. این مرحله، شرایط را برای تبدیل جامعه به دوره اثباتی فراهم میآورد.
'''[[مرحله اثباتی]]''' ('''[[Positive Stage]]''')؛ مرحله سوم را کنت دوره اثباتی میخواند که از سده 1800میلادی آغاز شد. در این مرحله انسان‌ها به [[شناخت]] نایل میآیند و در توجیه پدیدهها علل را در خود طبیعت جستجو میکنند. در این دوره انسان بعد جهانی پیدا می‌کند و با پیشرفتهای اجتماعی میتواند نوع رابطه تعاونی را در اجتماعات انسانی جانشین روابط عاطفی و حقوقی حاکم در دوره‌های پیشین کند. در تحقیق به مشاهده و تجربه توجه کافی می‌شود و علتیابی پدیدهها بر مبنای رابطه علت و معلول پیجوئی میشوند.<ref>ادیبی، حسین و انصاری، عبدالمعبود؛ پیشین، ص61</ref>
| |||