آنتی‌هیستامین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳:
هیستامین یکی از مهم‌ترین واسطه‌های شیمیایی آزاد شده در بدن از سلول‌ها است که عملکردهای متفاوت و مهمی دارد. مثلاً [[هیستامین]] در [[حساسیت]]‌ها، التهاب و بیماری‌های ساده مانند [[سرماخوردگی]] آزاد می‌شود. هیستامین در معده با تحریک گیرنده نوع دو هیستامین موجب تحریک ترشح [[اسید معده]] می‌شود. داروهای بلوک کننده این نوع گیرنده مانند [[سایمتیدین]]، [[رانیتیدین]] و... می‌باشند.
 
معمولا منظور از آنتی‌هیستامین‌ها بلوک کننده‌های گیرنده نوع یک می‌باشند. این داروها مانند [[کلرفنیرامین]]، [[دیفن هیدرامین]]، [[پرومتازین]]، [[ترفنادین]]، [[کلماستین]]، [[فکسوفنادین]]، [[ستریزین]] و... در حساسیت، [[التهاب]] و [[بیماری‌های ویروسی تنفسی]] مانند [[سرماخوردگی]] به کار می‌روند. آنتی‌هیستامین‌های غیراختصاصی عوارضی چون خواب آلودگی و عوارض [[آنتی کولینرژیک]] مانند خشکی دهان دارند . نسلهاینسل‌های جدیدتر آنتی هیستامین‌ها مانند [[لوراتادین]] و [[فکسوفنادین]] چون از سد خونی مغزی عبور نمی‌کنند معمولا خواب آور نیستند.
 
به دلیل اثرات مختلف هیستامین در بدن داروهای آنتی هیستامینی نیز کاربردهای متفاوتی دارند مثلا [[پرومتازین]] در درمان سرگیجه و تهوع کاربرد دارد و یا [[سیپروهپتادین]] اشتهاآور است.
 
== انواع آنتی هیستامینها ==
 
بلوک کننده‌های گیرنده نوع یک هیستامین به شش گروه تقسیم می‌شوند:
 
سطر ۱۹ ⟵ ۱۸:
۴. فنوتیازینها مانند پرومتازین
 
۵. پیپرازینها مانند [[سیتیریزین]]، [[سیناریزین]] و [[هیدروکسی زین]]
 
۶. پیپریدیینها مانند لوراتادین، [[سیپروهپتادین]] و ترفنادین