داویت چهارم: تفاوت میان نسخه‌ها

داویت دارای استعداد سیاسی و نظامی زیادی بود و همچنین از دانش آموختن نیز گریزی نداشت. خود دانش‌آموخته بود و در لشکرکشی‌ها با خود کتاب حمل می‌کرد و به انسان‌های عالم با احترام بسیار زیاد رفتار می‌کرد. جوانان با استعداد را به بیزانس برای تحصیل می‌فرستاد. با مساعدت او در شهر [[کوتائیسی]] فرهنگستان گلاتی تشکیل شد. داویت شروع به ساختن بیمارستانهای مختلف در سرتاسر کشور کرد و از آموزش مردم نیز غافل نماند.

 

داویت بانی نسبت به ملتهای غیر گرجی و ادیان دیگر تسامح داشت. در کنار کلیساها مسجد و کنیسه هم ساخته می‌شد. مورخان دیگر کشورها و آزاد اندیشان گرجستان درباره شخصیت محکم و بلند همتی او اشاره بسیار کرده‌اند: [[ایلیا چاوچاوادزه]] خدمت داویت را چنین ارزیابی می‌کند: «این پادشاه واقعاً بزرگوار گرجی‌ها را با هم جمع کرد، کشور ویران شده را ساخت، دشمن را به وحشت انداخت و از کشور فراری داد و اگر ما امروز در سرزمینمان هستیم نتیجه خدمت و نیز بیشتر تلاش وی می‌باشد درود بر ایشان». [[کلیسای ارتدکس گرجی]] داویت را در شمار مقدسان آورده است. ۲۶ ژانویه روز یادبود وی است.