جنگ چریکی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: نیازمند بازبینی افزودن پیوند بیرونی به جای ویکیپیوند (پخ) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴:
[[پرونده:PKK Militant.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|جنگجوی کرد [[پ.ک.ک]]]]
در دوران مدرن از اصطلاح جنگ چریکی معمولا در اشاره به مقاومت مسلحانه گروههای شبهنظامی در مقابل نیروهای اشغالگر استفاده میشود.این اصطلاح همچنین بیانگر تاکتیکهایی است که نیروهای کوچکتر در مقابل نیروهای بزرگتر و مسلحتر و با تدارکات بیشتر اتخاذ میکنند. تاکتیکهای نبرد چریکی معمولا بر جداکردن واحدهای کوچکتر نیروی دشمن از بقیه و سپس حمله به آنها از طریق کمین اتکا دارند.
نیروهای چریکی معمولا از [[جاسوسی]]، خرابکاریهای صنعتی و تبلیغات روانی استفاده میکنند و خود را یک جنبش سیاسی مردمی اما سرکوبشده، معرفی میکنند. در بسیاری از نقاط دنیا گروههای محلی از شیوه جنگ چریکی علیه نیروهای حکومتی بهره میبرند. این تاکتیکها به ویژه در مناطق ناهموار طبیعی مثل جنگلها مئثر هستند که که مکانهای اختفای طبیعی را در اختیار چریکها میگذارند.
==تاریخچه==
جنگ چریکی سابقهای طولانی در تاریخ دارد. آمریکاییها در [[جنگ استقلال آمریکا|جنگ استقلال]] خود علیه نیروهای بریتانیایی شیوههای جنگ چریکی را به کار گرفتند و توانستند کشوری را که به اعتقاد بسیاری قویترین نیوری نظامی دنیا را در آن هنگام داشت وادار به پذیرش استقلال خود کنند. در قرن بیستم هم چریکهای کمونیست با موفقیت از این شیوه علیه نیروهای فرانسوی و آمریکایی مستقر در ویتنام بهره بردند.
هرچند جنگهای چریکی معمولا در مناطق کوهستانی یا جنگلی انجام میشوند اما نیروهای عرب ملهم از [[لورنس عربستان]] به رهبری [[ملک فیصل]] از محیطهای بیابانی برای نبرد موفقیتآمیزی علیه نیروهای قویتر ترکیه در [[جنگ جهانی اول]] بهره بردند.
در [[جنگ جهانی دوم]] نیز گروههای چریکی در فرانسه و نقاط دیگر دنیا در مقابل نیروهای [[آلمان نازی]] مقاومت کردند. معروفترین جنگهای چریکی دوران مدرن نبردهایی هستند که به تغییر دائمی حکومتهای [[چین]]، [[ویتنام]] و [[کوبا]] منجر شدند. چریکهای کمونیست چینی به رهبری [[مائو]] پس از جنگ جهانی دوم بر مخالفان خود چیره شده و قدرت را در پرجمعیتترین کشور دنیا به دست گرفتند. در ویتنام نیز کمونیستهای [[ویتمین]] به رهبری [[هوشی مینه]] و سپس چریکهای [[ویتکنگ]] موفق شدند تا نیروهای فرانسوی و سپس آمریکایی را وادار به خروج از ویتنام کنند. در کوبا نیز [[فیدل کاسترو]] و [[ارنستو چگوارا]] در یک جنگ چریکی سه ساله موفق به سرنگونی حکومت [[فولخنسیو باتیستا]] در سال ۱۹۵۹ شدند.
== جستارهای وابسته ==
سطر ۱۴ ⟵ ۲۲:
== منابع ==
{{پانویس}}
*
{{نظامی-خرد}}
{{چه گوارا}}
|