سپندارمذ (امشاسپند): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
از سپندارمذ |
|||
خط ۱:
'''سپنته آرمیتی''' یکی از [[ایزدبانو]]ان و [[امشاسپندان]] زرتشتی است که در [[زبان اوستایی]]
امشاسپند سپندارمذ، نگهبان و ایزدبانوی زمین سرسبز و نشانی از باروری و زایش است.
== معرفی ==
در فرهنگ پهلوی [[سپندرمت]] یا همان سپندارمذ، نام یکی از امشاسپندان و در عین حال نام پنجمین روز ماه و دوازدهمین ماه سال معرفی شدهاست.<ref> اساطیر ملل آسیایی، جلد اول (اساطیر پارسی و چینی)، اثر: جی. مناسک
[[سپند آرامئیتی]] یا همان [[اسفند]] به معنی بی نقصی و سلامت کامل است. وی محافظ و پاسدار زمین و در عین حال مظهر تمکین، تقوا و عبادت میباشد.<ref> اساطیر ملل آسیایی، جلد اول (اساطیر پارسی و چینی)، اثر: جی. مناسک
== واژهشناسی ==
این واژه که در [[اوستایی]] «سْپِنْتَه آرمَئیتی»(Spenta-Ârmaiti) میباشد و نام چهارمین [[امشاسپند]] است، از دو بخش «[[سپنته]]»(Spenta) یا «[[سپند]]» به مانک پاک و مقدس و «[[آرمئیتی]]»(Ârmaiti) به مانک
فروتنی و بردباری تشکیل شده است و مانک این دو با هم
به لحاظ لغوی، در این تعبیر کلمهٔ ''اَرمَیتی'' به معنای اخلاص و فروتنی و فداکاری و بردباری مقدس میباشد که در [[ویدهها]] نیز به همین نام و در همین معانی به کار برده شدهاست. این تعبیر در [[ریگ وده]] به معنی [[زمین]] و در [[پهلوی]] به معنای فرزانه کامل آمدهاست. امّا ''سپنت''، صفت ارمیتی میباشد که بعدها بدان افزوده شدهاست.<ref> شناخت اساطیر ایران، اثر: جان راسل هینلز، چاپ دوم، صفحهٔ: ۱۳۵
سپندرمذ در جهان معنوی نمودار محبت و بردباری و تواضع [[اهورامزدا]] است و در جهان مادی فرشتهای است که موکّل زمین است. اَرمیتی همواره زمین را خرّم و آباد و بارور میسازد و هر کسی که در زمین به کشت و زرع بپردازد و مزرعهای را آباد کند، خشنودی او را فراهم ساختهاست.<ref> شناخت اساطیر ایران، اثر: جان راسل هینلز، چاپ دوم، صفحهٔ: ۱۳۵
== گاهشماری ==
روز پنجم هر [[ماه]] و ماه دوازدهم هر [[سال]] '''سپندارمذ''' یا '''اسپندارمد''' (= [[اسفند]]) نام دارد.
== جشن سپندارمذگان ==
خط ۳۴:
[[رده:ایزدان مزدیسنا]]
[[رده:فرشتگان]]
[[رده:امشاسپندان]]
|