ماشین تحریر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
[[پرونده:TypewriterHermes.jpg|بندانگشتی|چپ|250px|یک ماشین تحریر قدیمی مدل هرمس]]
 
'''ماشین‌تحریر''' {{به انگلیسی|Typewriter}} یک [[ابزار]] [[مکانیکی]] یا [[الکتریکی]] است که به کاربر اجازه می‌دهد از طریق فشردن یکسری «کلید»، [[نویسه (رایانه)|نویسه‌هایینوشته‌هایی]] را روی چیزی (معمولاً [[کاغذ]]) چاپ کند. برتری نمونه‌های مکانیکی به نمونه‌های الکتریکی این بود که در همه جا قابل استفاده بودند. از تاریخ ۱۸۷۰ که این ابزار معرفی شد تا اواخر قرن[[سده بیستم،۲۰ (میلادی)|سده بیستم]]، ماشین‌تحریر یکی از ابزارهای جدا نشدنی دفاتر و مشاغل مرتبط با نوشتن بوده است. از دهه ۱۹۸۰ به بعد، کم‌کم [[ویرایشگر متن|ویرایشگرهای متن]] که روی [[کامپیوتررایانه شخصی|کامپیوترهای شخصی]] اجرا می‌شدند باعث خروج ماشین‌های تحریر از بازار شدند. دستگاهی که در ورود زنان به جهان کار و استقلال و خودیابی‌ ماجرایی پیچیده را رقم زد.<ref name="A">[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2014/12/141216_history_of_typewriter| ماشین تحریر؛ از رفع تبعیض از زنان تا مقابله با جاسوسی] بی بی فارسی، ۲۵ آذر ۱۳۹۳</ref>
 
شرکت‌های بزرگ سازنده ماشین‌تحریر عبارت بودند از [[ماشین‌تحریر#رمینگتون|رمینگتون و پسران]]، [[آی.بی.ام.]]، [[امپریال تایپ‌رایترز]]، [[شرکت ماشین‌تحریر الیور]]، [[الیوتی]]، [[اسمیت کورونا]] و [[شرکت آندروود]].
 
[[گابریل گارسیا مارکز]]، نویسنده نامدار کلمبیایی و خالق [[صد سال تنهایی]] از ماشین تحریر به عنوان "اسلحه من" یاد می‌کرد. نویسندگان و هنرمندانی مانند [[وودی آلن]]، [[پل استر]] و [[مارتین اسکورسیزی]] هنوز هم با ماشین تحریر می‌نویسند.<ref name="A"></ref>
 
== تاریخچه ==
[[پرونده:Underwoodfive.jpg|بندانگشتی|چپ|250px|ماشین‌تحریر مکانیکی مانند این ماشین‌تحریر شرکت آندروود برای مدت‌های مدید، استاندارد مراکز دولتی، خبرگزاری‌ها و دفاتر بودند. این ماشین‌تحریرها در دهه ۱۹۶۰ با ماشین‌تحریرهای الکتریکی و سپس در دهه ۱۹۷۰ و بعد ۱۹۸۰ با سیستم‌های رایانه‌ای جدید به روز شدند. مزیت نمونه‌های مکانیکی به نمونه‌های الکتریکی این بود که در همه جا قابل استفاده بودند.]]
 
اولین سیستم تایپ جهان توسط [[هنری میل]] در سال ۱۷۱۴ ابداع شد که نمونه‌ای از آن به جای نمانده و تمامی طرح‌های این ماشین ابتدایی نیز مفقود شده‌است. در سال ۱۸۲۹ [[ویلیام بارت]] ماشین چاپی را با نام [[تایپوگراف]] ارائه کرد که با موفقیت مواجه نشد. سر انجام [[کریستوفر لتم شولز]] به همراه دو تن از همکارانش به نام‌های کارلوس گلیدن و ساموئل سول ماشین تایپ خود را در سال ۱۸۶۷ تکمیل کردند و پس از دریافت امتیاز، شولز پروانه تولید ابداع خود را در [[ایالات متحده آمریکا]] به ثبت رساند و اولین ماشین تایپ تجاری با نام [[رمینگتون مدل ۱]] در سال ۱۸۷۳ وارد بازار شد. ایده تولید این ماشین بر اساس اصول ماشین چاپ متحرک [[گوتنبرگ]]، طراحی شد در این شیوه از چاپ، جوهر با استفاده از فشار بر روی کلیشه به کاغذ منتقل می‌شد و شولز نیز با الهام از این شیوه ماشین تایپ خود را بر مبنی ضربه زدن کلیدهای ماشین بر روی نواری سیاه رنگ و جوهری ابداع کرد. [[توماس ادیسون]] نیز در ابداع ماشین تایپ نقش داشته‌است. وی در سال ۱۸۷۲ ماشین تایپ الکتریکی را ابداع کرد که تا سال ۱۹۵۰ هیچ استفاده‌ای از آن نشده و این ابداع تقریباً ناشناخته باقی‌ماند.
.<ref>[http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100910199904 روزنامهٔ جام جم]</ref>
 
[[مارک توین]] نخستین [[نویسنده|نویسنده‌ای]] بود که با مدل‌های اولیه ماشین تحریر شرکت رمینگتون، کتاب [[زندگی بر روی می سی سی پی]] را نوشت و به ناشرش تحویل داد.<ref name="A"></ref>
 
رمینگتون از سال ۱۸۷۴ به دلیل افت تقاضا برای اسلحه بعد از پایان جنگ داخلی در آمریکا به تولید ماشین تحریر روی آورد. چینش کلیدهایش معیار شد، به گونه‌ای که [[صفحه‌کلید]] کامپیوترهای کنونی هم تقریبا مشابه آن است. در این صفحه کلید دقت شده حروفی که بیشتر استفاده می‌شوند در کنار هم قرار نگیرند. ظاهرا تلاش مارکز برای ایجاد قرینه میان ماشین تحریر و اسلحه بی‌مورد هم نبوده است! معروف‌ شدن رمان مارک توین به تبلیغی برای ماشین تحریر رمینگتون بدل شد در حالی که خود تواین نمی‌خواست که استفاده‌ از ماشین تحریر در نوشتن "زندگی روی می سی سی پی" زیاد علنی شود.<ref name="A"></ref>
 
اولین سیستم تایپ جهان توسط [[هنری میل]] در سال ۱۷۱۴ ابداع شد که نمونه‌ای از آن به جای نمانده و تمامی طرح‌های این ماشین ابتدایی نیز مفقود شده‌است. در سال ۱۸۲۹ [[ویلیام بارت]] ماشین چاپی را با نام [[تایپوگراف]] ارائه کرد که با موفقیت مواجه نشد. سر انجام [[کریستوفر لتم شولز]] به همراه دو تن از همکارانش به نام‌های کارلوس گلیدن و ساموئل سول ماشین تایپ خود را در سال ۱۸۶۷ تکمیل کردند و پس از دریافت امتیاز، شولز پروانه تولید ابداع خود را در [[ایالات متحده آمریکا]] به ثبت رساند و اولین ماشین تایپ تجاری با نام [[رمینگتون مدل ۱]] در سال ۱۸۷۳ وارد بازار شد. ایده تولید این ماشین بر اساس اصول ماشین چاپ متحرک [[گوتنبرگ]]، طراحی شد در این شیوه از چاپ، جوهر با استفاده از فشار بر روی کلیشه به کاغذ منتقل می‌شد و شولز نیز با الهام از این شیوه ماشین تایپ خود را بر مبنی ضربه زدن کلیدهای ماشین بر روی نواری سیاه رنگ و جوهری ابداع کرد.
[[توماس ادیسون]] نیز در ابداع ماشین تایپ نقش داشته‌است. وی در سال ۱۸۷۲ ماشین تایپ الکتریکی را ابداع کرد که تا سال ۱۹۵۰ هیچ استفاده‌ای از آن نشده و این ابداع تقریباً ناشناخته باقی‌ماند.
.<ref>[http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100910199904 روزنامهٔ جام جم]</ref>
{{پاک‌کن}}
== ماشین تحریر به زبان فارسی ==
[[پرونده:ISIRI 820 keyboard.jpg|چپ|بندانگشتی|صفحه کلید فارسی ماشین تحریر بر اساس استاندارد ایزیری ۸۲۰]]
سطر ۱۸ ⟵ ۲۳:
 
چون استاندارد کردن تعداد و شکل حروف و اعداد و علامات در ماشینهای تحریر فارسی ضروری بود در سال ۱۳۵۲ کمیسیونی از نمایندگان تولید کنندگان و مصرف کنندگان و برخی اشخاص ذی‌علاقه و خبره تشکیل شد و پس از بررسیهای جامعی که درباره این موضوع به عمل آورد تصمیم گرفت که اولاً حداقل تغییرات ممکن را در ترتیب حروف و اعداد و علامات به عمل آورد تا تایپیست‌هایی که به حروف سابق عادت کرده‌اند دچار سردرگمی نشوند و تعویض سنگین ماشین تحریرهای موجود به مردم و دولت وارد نشود و همچنین حروف، علامات و اعداد در ماشینهای تحریر فارسی از نظر تعداد، شکل و ترتیب استاندارد شوند تا کلیه ماشینهای تحریر که به صورت تجاری وارد کشور می‌شوند از جهات مذکور یکنواخت گردند و در نهایت استاندارد صفحه کلید [[ایزیری ۸۲۰]] شکل گرفت.<ref>http://www.isiri.org/portal/files/std/820.htm</ref>
 
== نابودکننده بخشی از هویت انسان‌ها ==
نویسندگان و شاعرانی مانند بینامین نگران از بین‌رفتن [[نسخه خطی]] به عنوان نشانه‌ای از تمایز هویتی بودند و دغدغه زایل‌شدن شخصیت هر دستخط در نوشته‌ها و مکتوبات را داشتند. یعنی نوشتن با این دستگاه‌های جدید بیش از پیش از بروز فردیت در دوران قلم دور می‌شود.<ref name="A"></ref>
 
[[فریدریش نیچه]] [[فیلسوف]] [[آلمانی]] نیز از جمله کسانی بود که از ماشین تحریر استفاده می‌کرد. به دلیل محدودیت‌های ماشین تحریر، نیچه عملا با آن کلمات قصار تلگرافی می‌نوشت نه زنجیره‌ای به هم‌بافته از استدلالات فکری و فلسفی. او بر این باور بود که دستگاه تحریر بر فکر ما هم تاثیر می‌گذارد.<ref name="A"></ref>
 
== تاثیر در رشد زنان ==
زنان از رهگذر رواج کاربرد ماشین تحریر بیش از پیش به بازار کار وارد شدند. هر چند که در ابتدا شغل ماشین‌نویسی محمل تازه‌ای برای تحقیر زنان بود که "تنها به درد چنین کارهایی می‌خورند".<ref name="A"></ref>
 
زنانه‌شدن شغل ماشین‌نویسی در اوایل و اواسط دوران رواج عمومی ماشین تحریر، که جنبه تازه‌ای از نوع نگاه تبعیض‌آمیز به زنان بود، کار را حتی به آنجا رساند که بسیاری از مدل‌های ماشین‌های تحریر نام زنانه یافتند: "اریکا"، "مونیکا دو لوکس"، "گابریلا".<ref name="A"></ref>
 
با این همه، کار با ماشین تحریر به رغم همه تبعیض‌ها و تحقیرها سبب شد که زنان بیش از پیش وارد جهان کار شوند و تبعید آنها به کنج خانه بیش از پیش ترک بردارد.<ref name="A"></ref>
 
[[رمان]] [[سرنوشت‌های پشت ماشین‌ تحریر]] نوشته [[آنیتا بروک]] (۱۹۳۰)، که با نام "اشکها و لبخندها (خانم ماشین نویس)" به فارسی ترجمه شده شرحی گیرا از رنج زنان در کار با ماشین تحریر به دست داده است.<ref name="A"></ref>
 
== بازگشت دوباره ==
به دلیل افشاگری‌های [[ادوارد اسنودن]] درباره جاسوسی [[آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا]] (NSA) در کامپیوترهای دنیا، شماری از سازمان‌های امنیتی دنیا و حتی افراد حقیقی به خاطر ایمن‌کردن اسناد و آرشیوهایشان دوباره به فکر استفاده از ماشین‌های تحریر قدیمی و قطع ارتباط با جهان دیجیتال افتاده‌اند. به همین دلایل، تقاضا برای دستگاهی‌که با شتاب رو به منسوخ‌شدن کامل می‌رفت دوباره بالا گرفته است. شرکت‌هایی مانند المپیا و تریومپف‌آدلر در [[اروپا]] که هنوز خط تولید محدود ماشین‌های تحریر خود را در آسیا سرپا نگه داشته‌اند حالا دوباره در فکر گسترش تولید آن هستند.<ref name="A"></ref>
 
== نگارخانه ==