پیمان اسلو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحه‌ای تازه حاوی «[[پرونده:Bill_Clinton,_Yitzhak_Rabin,_Yasser_Arafat_at_the_White_House_1993-09-13.jpg|250px|بندانگشتی|[[یاسر عرفات]...» ایجاد کرد
برچسب: عدم استفاده از یادکرد و پانویس (پخ)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
[[پرونده:Bill_Clinton,_Yitzhak_Rabin,_Yasser_Arafat_at_the_White_House_1993-09-13.jpg|250px260px|بندانگشتی|[[یاسر عرفات]]، [[اسحاق رابین]] و [[بیل کلینتون]] در مراسم امضای پیمان اسلو]]
 
'''پیمان اسلو''' با نام رسمی '''بیانیه اعلام اصول اولویت‌های موقت دولت خودگردان ''' نخستین موافقتنامه رودروی حکومت [[اسرائيل]] و [[سازمان آزادیبخش فلسطین]] (ساف) بود که در سال ۱۹۹۳ به امضای دو طرف رسید. پیمان اسلو تلاشی برای تعیین یک چارچوب مشخص بود که به حل‌وفصل کامل منازعه اسرائیل و فلسطین بیانجامد.
خط ۵:
مذاکراتی که منجر به امضای این پیمان شد به طور مخفیانه در [[اسلو]] پایتخت نروژ انجام شده و در ۲۰ اوت ۱۹۹۳ به پایان رسید و این پیمان به طور رسمی در ۱۳ سپتامبر ۹۳ در واشینگتن دی‌سی با حضور [[یاسر عرفات]]، [[اسحاق رابین]] و [[بیل کلینتون]] به امضا رسید.
 
این پیمان تشکیل [[حکومت خودگردان فسلطینفلسطین]] را به عنوان یک نهاد اداری موقت مقرر کرد. قرار بر این بود که پیمان اسلو فقط برای یک دوره پنج سالله اعتبار داشته باشد و سپس جای خود را به یک توافق دائمی بدهد. مسائلی چون وضعیت [[اورشلیم]] (بیت‌المقدس)، آوارگان فلسطینی، [[شهرک‌های اسرائیلی]]، مسائل امنیتی و تعیین مرزها بایستی در توافق دائمی حل‌وفصل می‌شدند.
 
ساف در پیمان اسلو دولت اسرائیل را به رسمیت شناخته و خشونت را محکوم کرد. اسرائیل نیز ساف را به عنوان نماینده قانونی مردم فلسطینی به رسمیت شناخت. و یاسر عرفات اجازه یافت تا به فلسطین بازگردد.
 
در سال ۱۹۹۵ پیمان دیگری با نام «موافقتنامه موقت در مورد کرانه باختری و نواز غزه» معروف به [[پیمان اسلو ۲]] به امضای دو طرف رسید.