فولکه برنادوت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فولک برنادوت''' {{به سوئدی|Folke Bernadotte}} ([[۲ ژانویه]] [[۱۸۹۵ (میلادی)|۱۸۹۵]] - [[۱۷ سپتامبر]] [[۱۹۴۸ (میلادی)|۱۹۴۸]]) [[دیپلماسی|دیپلمات]] ارشد [[سوئدی]]، افسر [[ارتش سوئد]] و رئیس [[سازمان صلیب سرخ]] [[سوئد]] بود. وی تلاش‌های مهمی را برای [[اتوبوس‌های سفید|نجات جان حدود ۱۵هزار زندانی]] [[اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی]] که در حدود ۶٬۵۰۰ تا ۱۱٬۰۰۰ زندانی یهودی را نیز شامل می‌شد، انجام داد.<ref>Sune Persson, Folke Bernadotte and the White Buses, ''Journal of Holocaust Education'', Vol 9, Iss 2-3, 2000, 237-268. Also published in David Cesarani and Paul A. Levine (eds.), ''Bystanders to the Holocaust: A Re-evaluation'' (Routledge, 2002). The precise number is nowhere officially recorded. A count of the first 21,000 included 8,000 Danes and Norwegians, 5,911 Poles, 2,629 French, 1,615 stateless Jews and 1,124 Germans. The total number of Jews was 6,500 to 11,000 depending on definitions. Also see A. Ilan, ''Bernadotte in Palestine, 1948'' (Macmillan, 1989), p37.</ref> در سال [[۱۹۴۵ (میلادی)|۱۹۴۵]] میلادی وی پیشنهاد محرمانه [[هاینریش هیملر]] مبنی بر تسلیم‌شدن بی‌قید و شرط آلمان نازی به [[پادشاهی متحده]] و [[ایالات متحده آمریکا]] را دریافت کرد که این پیشنهاد توسط [[وینستون چرچیل]] و [[دوایت آیزنهاور]] رد شد.