پرهیز از خشونت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{ضدجنگ}}
خط ۱:
'''پرهیز از خشونت'''، '''عدم خشونت'''، '''مبارزه بی‌خشونت''' یا '''مبارزه خشونت‌پرهیز''' فلسفه و استراتژی‌ای برای ایجاد [[تغییرات اجتماعی]] است که استفاده از خشونت را رد می‌کند.می‌کند؛ بنابراین عدم خشونت گزینه‌ای متفاوت از تسلیم شدن در مقابل ظلم و یا مقابله مسلحانه با ظلم است. فعالان عدم خشونت از روش‌های مختلفی برای ایجاد تغییرات اجتماعی استفاده می‌کنند که شامل آموزش و ترغیب کردن، [[نافرمانی مدنی]] (انجام ندادن قوانین خاصی که توسط حکومت وضع شده‌اند)، [[مبارزه منفی]]، فعالیت سیاسی غیرخشن، و ارتباط با عموم مردم از طریق [[رسانه|رسانه‌ها]] می‌باشد.
 
در دوران مدرن، ضدخشونت ابزاری برای اعتراضات اجتماعی بوده‌است. این روش در جنبشی که در طول چند دهه به رهبری [[ماهاتما گاندی]] برای استقلال [[هند]] از [[امپراتوری بریتانیا]] انجامید، استفاده شد.
 
== اسلام ==
محمد ابونیمر در مقاله‌ای که به بررسی نظریه‌ها و اصول و ارزش‌های صلح‌جویانه از دیدگاه اسلامی پرداخته‌است، معتقد به وجود کلیشه‌هایی علیه اسلام در وسایل ارتباط جمعی غربی است که به محافل دانشگاهی غربی نیز سرایت کرده‌است.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= Journal of Law and Religion |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده=Abu-Nimer, {{چر}}Mohammed |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=pp. 217-265 |زبان=en |مقاله= [http://www.jstor.org/stable/1051519?seq=2 A Framework for Nonviolence and Peacebuilding in Islam] |ژورنال= |نشریه=|تاریخ= |دوره=Vol. 15, No. 1/2 |شماره= |شاپا=}} </ref>
 
== آئین بودا ==
تیک نات هان راهب ذن بودایی در مورد عدم خشونت میگویدمی‌گوید: «کسی که طرفدار مقابله به مثل است، در خشونت ماوا دارد، کسی که خواهان رنج بردن دیگری است، دارای انرژی خشونت ورزی است. خشونت، با خشونت پایان نمی‌یابد. بودا گفته است که با نفرت به نفرت پاسخ دادن، فقط نفرت را هزاران برابر افزایش میدهدمی‌دهد. فقط اگر با همدلی به خشونت پاسخ دهیم، میتوانیممی‌توانیم نفرت و کینه را از میان برداریم»
 
او در کتاب آرامش حقیقی نیز خاطره ایخاطره‌ای را تعریف کرده که لزوم پرهیز از خشونت حتی خشونت درون را متذکر میشود،می‌شود، او میگویدمی‌گوید: «روزی در سال ۱۹۶۵ هنگامی که در معبد تروک لم در شهر سایگون ویتنام راهب بودم، برادر راهبم "نات تری" در خیابانهای شهر قدم میزد،می‌زد، یک کامیون ارتش امریکا،آمریکا، از کنارش گذشت و سربازی امریکاییآمریکایی که در پشت کامیون ایستاده بود، بر سر برادر تف انداخت. برادر "نات تری" نزد من آمد و گریست زیرا احساس شرمندگی میکرد،می‌کرد، به او گفتم شاید سرباز امریکاییآمریکایی تبلیغات زیادی شنیده که راهبان مرد و زن بودایی، کمونیست هاییکمونیست‌هایی با لباس مبدل اند، بنابراین وقتی آن سرباز برادر "نات تری" را دید، نفرت را با تف انداختن بر او نشان داد. سرباز امریکاییآمریکایی قربانی سوءبرداشت و جهالت بود. من گفتم "برادر، شما نباید از او متنفر باشید. اگر از او نفرت داشته باشید مفهومش این است که هنوز به درک نرسیده ایدنرسیده‌اید". من برادر "تات تری" را مدتی در آغوش گرفتم و گفتم "عزیزم، ما زاده نشده ایمنشده‌ایم که تفنگ بر دوش بگذاریم، ما برای عشق ورزیدن به یکدیگر زاده شده ایم،شده‌ایم، عشق تنها سلاحی است که حمل میکنیممی‌کنیم» <ref>آرامش حقیقی، تیک نات هان، ترجمه مینا اعظامی، صفحه ۸۸.</ref>
 
== منابع ==