استفراغ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''استفراغ''' یا '''هَراش''' {{نشانه|۱}} خروج با فشار محتویات درون [[معده]] جانداران از راه دهان و گاه از راه بینی به بیرون است. این محتویات می‌تواند غذای خورده شده و یا دیگر مواد درون دستگاه گوارش مانند [[صفرا|زردآب]](صفرا) باشد. هراش یا استفراغ ممکن است به دلیل نوع ماده بلعیده شده (مثلاً غذای فاسد) و یا واکنش مغز به علت وجود [تومور][حاملگی][استرس هایاسترس‌های عصبی] و غیره باشد. به حالتی که پیش از استفراغ (هراش) در بیمار ایجاد می‌شود تهوع (بالا آوردن) می‌گویند. اگر هراش (استفراغ) ادامه داشته باشد٬باشد، برای جلوگیری از پیامدهایی همچون [[دهیدراسیون]](ازدست دادن آب بدن) باید درمان گردد.

معمولاً تهوع منجر به ایجاد استفراغ می‌شود . تهوع با رنگ‌پریدگی، تعریق، و احساس گرگرفتگی همراه است.

استفراغ تخلیه یتخلیهٔ همراه با فشار محتویات معده از دهان است. اوغ زدن انقباضات مکرر [[عضلات دیافراگم]] و دیواره‌یدیوارهٔ شکم است که اغلب منجر به استفراغ می‌شود یا با استفراغ همراه است

بسیاری از اپیزودهای تهوع و استفراغ، بصورت حاد و خودمحدودشونده است و تشخیص بیماری براحتی بر پایه تظاهر بالینی بیمار گذاشته می‌شود. تهوع مزمن واستفراغ برای بیشتراز یک ماه برای پزشکان یک چالش تشخیصی ودرمانی است.

براساس شدت علایم داروهای ضد استفراغ به طریق مختلف (خوراکی، تزریقی، مقعدی) تجویز می‌شود.

داروهای رایج جهت تهوع واستفراغ شامل

آنتی‌هیستامین‌ها: [[دیفن‌هیدرامین]] و [[دیمن هیدرینات]] {{به انگلیسی|Diphenhydramine}}

بوتیروفنون‌ها: [[هالوپریدول]] {{به انگلیسی| Haloperidol}}

آنتاگونیست‌های گیرنده سروتونین :شامل [[اندانسترون]] {{به انگلیسی |Ondansetron}}گرانیسترون {{به انگلیسی

|Granisetron}}، ،دولاستروندولاسترون {{به انگلیسی| Dolasetron}}

اندانسترون،گرانیستروناندانسترون، گرانیسترون و دولاسترون جهت جلوگیری از تهوع واستفراغ متعاقب شیمی‌درمانی و رادیوتراپی استفاده می‌شوند. این داروها همچنین در تهوع و استفراغ بعداز عمل، نیز موثرند. اما داروهای ارزانتر مانند [[دگزامتازون]] و [[دروپریدول]] نیز اثر مشابهی دارند.

آنتاگونیست‌های دوپامین: شامل فنوتیازین‌ها،بوتیروفنون‌هافنوتیازین‌ها، بوتیروفنون‌ها و بنزامیدها از طریق بلوک رسپتورهای دوپامینی عمل می‌کنند.

فنوتیازین‌ها اغلب برای تهوع و استفراغ شدید موثرمؤثر نیستند و عوارض جانبی بالایی نظیر خواب آلودگی، افت فشارخون و [[عوارض اکستراپیرامیدال]] {{به انگلیسی| extrapyramidal}}دارد.

متوکلوپرامید: برای تهوع واستفراغ شدید موثرتر ولی عوارض جانبی بالا یی دارد

* داروهای کموتراپی و نارکوتیک هانارکوتیک‌ها

*عفونت هایعفونت‌های حاد خصوصاً در بچه هابچه‌ها

* علل متابولیک:حاملگی (اول صبح هاصبح‌ها)، اورمی،DKA، ،اورمی،DKA،هایپرکلسمیهایپرکلسمی

* التهاب و تحریک GI

** آپاندیسیت

** کوله سیستیت

** پانکراتیت

** گاستریت حاد یا پریتونئت هاپریتونئت‌ها

**گاستروانتریت هایگاستروانتریت‌های ویروسی یا باکتریایی

* مواد استفراغ آور مثل [[ایپکاک]]

* زخم گوارشی (بلافاصله بعد از خورئن غذا)

* انسداد روده یرودهٔ کوچک یا بزرگ (در شرح حال بیمار استفراغ با بوی مدفوع دارد)

* تنگی پیلور یا [[آشالازی]] و..(استفراغ چند ساعت بعد غذا و حاوی تکه هایتکه‌های هضم نشده)

* افزایش فشار داخل مغزICP

* لابیرنتینیت گوش داخلی

* آسیب سر

* میگرن

* بیماری حرکت

* تصاویر و بوهای زننده

* آنورکسی و بولیمی

* MI

* درد شدید مثل تورشن بیضه هابیضه‌ها

*بدخیمی هایبدخیمی‌های وسیع

* [[ناحیه‌یناحیهٔ پوسترما]]

ویکی‌پدیا انگلیسی: [//en.wikipedia.org/w/index.php?title=Vomiting&oldid=463850221 Vomiting] بازبینی ۳ دسامبر ۲۰۱۱

|نویسنده =