ملانی کلاین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
M-hjs-n (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: نیازمند بازبینی
M-hjs-n (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: نیازمند بازبینی
خط ۵۲:
}}
 
'''ملانی رایزِس کلاین''' {{آلمانی|Melanie Reizes Klein}}، روان شناس مشهور اتریشی (که بعداً به تابعیت بریتانیا درآمد)، یکی از روانکاوان بنام است که بیشتر به خاطر کار با کودکان شهرت دارد. {{سرخط}}او در مطالعات رشد و نمو و درمان کودکان سهمی بسزا داشته است. طریقه ی مداوای او، شاید اولین ابداع مهم درمانی بود که بر اساس روش های روانکاوانه درمورد اطفال به کار گرفته شده است. ملانی کلاین مخصوصا با شیوه بازی درمانی یا روش مداوای کودکان با جلسات بازی، شناخته شده است.
'''ملانی رایزِس کلاین''' {{آلمانی|Melanie Reizes Klein}}، روان شناس مشهور اتریشی (که بعداً به تابعیت بریتانیا درآمد)، یکی از روانکاوان بنام است که بیشتر به خاطر کار با کودکان شهرت دارد. {{سرخط}}البته کار کلاین قابل توجه است ولی "روانکاوی"نیست. فروید در مقاله توضیحات، کاربردها و راهکارها، 1933، اینگونه می نویسد: "آن‌ها خود را از یکی از بارهایی که ما را پایین می‌کشد آزاد کرده‌اند"<ref>http://freudianassociation.ir/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%AA%D9%88%D8%B6%DB%8C%D8%AD%D8%A7%D8%AA%D8%8C-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%AF%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D8%B1%D8%A7%D9%87%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7/</ref> و "توسط محیط‌شان به عنوان آبرومندان گذرا نگاه می‌شوند"<ref>همان</ref>. فروید ادامه می دهد: "مردم دوست دارند ما روانکاوان را به عدم تسامح متهم کنند. تنها تظاهر این ویژگی ناخوشایند دقیقاً جدا شدن ما از آن‌هایی بوده که متفاوت از ما فکر می‌کردند. هیچ زیان دیگری به آن‌ها نرسیده است. در مقابل، آن‌ها روی پای خود ایستاده‌اند و خوشحال‌تر از قبل‌اند. زیرا با جدایی‌شان آن‌ها خود را از یکی از بارهایی که ما را پایین می‌کشد آزاد کرده‌اند – کراهت سکسوالیته کودکی شاید، یا یاوه بودن سمبولیسم – و توسط محیط‌شان به عنوان آبرومندان گذرا نگاه می‌شوند در حالی که آن‌هایی از ما که پشت سر مانده‌اند هنوز چنین تلقی نمی‌شوند."<ref>همان</ref>
== زندگینامه ==
ملانی کلاین<ref>در تلفظ اسم Klein دقت کنید، و آن را کِلِین نخوانید. تلفظ صحیح آن، klaayn است</ref> روز ۳۰ مارس ۱۸۸۲ در وین، اتریش، از والدین یهودی به دنیا آمد. پدرش، دکتر رایزِس ، که فردی ضد قدرت مذهبی بود، به فرزندانش احترام به آداب و رسوم را یاد داد، اما مجبورشان نکرد مذهبی شوند. کلاین آتئیست بود اما احترامی عمیقی برای ریشه‌های یهودی خود داشت. او چهارمین و آخرین فرزند خانواده بود، او نزد پدری که بزرگترین دختر خود را به سایر بچه‌ها ترجیح می‌داد، و پیش مادری سلطه جو و تهاجمی بزرگ شد که به رقمعلیرغم رابطهٔ مبهم و دو-پهلو با وی، به او بسیار نزدیک بود. در خانوادهٔ رایزِس، فرهنگ و یادگیری بسیار ارزش داشت، و ملانی کلاین در جوّی انتلکتوئِل زندگی می‌کرد که بر وی تاثیر بسیار زیادی گذاشت.
 
ملانی کلاین، خیلی زود، و چندین بار، با مرگ عزیزان خود مواجه شد. وقتی فقط چهار سال داشت، خواهرش سیدونی فوت کرد، کسی که به او خواندن، نوشتن، و اصول اولیهٔ ریاضی را یاد می‌داد. در ۱۸ سالگی، پدرش فوت کرد. دو سال بعد، نوبت برادرش امانوئل بود. مرگ برادرش، علاوه بر غم و اندوه بسیار زیاد، در وی احساس مقصر بودن به وجود آورد: "خیلی کارها می‌توانستیم بکنیم، و نکردیم، تا جلوی بیماری وی را بگیریم". به عقیدهٔ بسیاری از روان شناسان، به هنگام فرمولبندی نظریهٔ خود، جایگاهی که ملانی کلاین برای احساس تقصیرکاری، برای عزا، و برای ترمیم و تعمیر قائل می‌شود، به این تعداد زیاد از عزاها و ماتمها، حتماً ربط دارد. کلاین، در تمام طول زندگی، نسبت به اعتمادی که نزدیکانش به تواناییهای انتلکتوئل وی داشتند، حساس بود و وظیفهٔ خود می‌دانست که آنها را نومید و سرخورده نکند.