روان‌درمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

روان درمانی کاربرد آگاهانهٔ [[روشهای بالینی]] و «مواضع میان فردی»<ref>تعریف: خط فرضی مبان دو نفر که عبور از آن تجاوز به قلمرو طرفین محسوب می‌شود . [http://www.aftab.ir/lifestyle/view/124531]</ref> است که از اصول [[روانشناسی]] رایج حاصل شده وهدف آن کمک به درمانگیران است که رفتارها، شناختها، هیجانها، و دیگر ویژگی‌های فردی خود را، در جهت درمان مطلوب تغییر دهند. [[روان درمانی]] دارای سبکهای گوناگونی است به سورت نمونه برای درمان [[ترس مرضی]]<ref>phobia</ref>) روان درمانی به «سبک رفتاری» از چهار شیوهٔ [[حساسیت زدایی منظم]] [[غرقه سازی]]، [[سرمشق گیری]] و [[تنش کاربردی]] کمک می‌گیرد. در درمان [[اختلالهای شخصیت]]، [[روان درمانی تحلیلی]] یا روانکاوانه کاربرد دارد.{{سرخط}}همانطور که ابتدای همین پاراگراف توضیح داده شده "روان درمانی کاربرد آگاهانهٔ روشهای بالینی و مواضع میان فردی" است و با روانکاوی که تقریبا تمام آن بهدر حوزه ناخودآگاه می گذرد تفاوت بنیادین دارد؛ بنابراین ''روانکاوی اصلا یک روش درمانی نیست''. در واقع روانکاوی یک روش ورای درمانی است و به همین دلیل قطعی ترین نوع درمان است".<ref>مکتب لکان، روانکاوی در قرن بیست و یکم، دکتر میترا کدیور، ناخودآگاه را درمان نمی‌کنند،انتشارات اطلاعات، 1381</ref> "باید تأکید کنم که روانکاوی یکی از انواع روان درمانی نیست و اساساً با تمام آنها متفاوت است. درست است که در بسیاری از کتاب‌های معتبر دانشگاهی روانکاوی یکی از انواع روان درمانی قلمداد شده است ولی توجه داشته باشید که این کتاب‌ها را روانکاوان ننوشته‌اند بلکه روانشناسان یا روانپزشکان به رشته تحریر درآورده‌اند و برداشت خودشان را از روانکاوی ارائه داده‌اند."<ref>مکتب لکان، روانکاوی در قرن بیست و یکم، دکتر میترا کدیور، ناخودآگاه را درمان نمی‌کنند،انتشارات اطلاعات، 1381</ref>