اسحاق لوریا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
اصلاح ارقام |
|||
خط ۱:
{{دیگر کاربردها|ARI}}
[[پرونده:GraveOfIsaacLuria.jpg|300px|بندانگشتی|مقبره اسحاق لوریا در صفاد.]]
'''اسحاق بن سلیمان لوریا''' (۱۵۳۴ میلادی -۱۵۷۲ میلادی) {{به عبری|יִצְחָק בן שלמה לוּרְיָא אשכנזי}} که به صورت
== زندگینامه ==
لوریا در سال ۱۵۳۴ در اورشلیم متولد شد. پدر او یک یهودی اشکنازی و مادر او یک یهودی سفاردی بود. در متوان کابالایی ذکر شده است که یک روز پدر او در کنیسه تنها بود که الیاهو هانوی به او ظاهر شد و گفت:"من توسط خداوند چیزی به تو
وقتی لوریا کودکی بیش نبود پدر خود را از دست داد و توسط دایی ثروتمندش موردخای فرانسس که مامور مالیات در مصر بود بزرگ شد. دایی او بهترین استادان یهودی را برای تدریس به او استخدام کرد که یکی از این افراد دیوید ابن زیمرا بود. لوریا شاگردی بسیار قوی بود و تحت نظر دایی دیگرش حاخام بزالل اشکنازی در علوم یهودی بسیار قوی شد.
در سن ۱۵ سالگی با دخترخاله خود ازدواج کرد و چون فردی ثروتمند بود توانست مطالعات خود را ادامه دهد. با اینکه ابتدا او به تجارت پرداخت به سرعت تجارت را برای رسیدن به عرفان یهودی رها کرد. در سن ۲۲ سالگی به مطالعه زوهر پرداخت و زندگی خاصی انتخاب کرد. او هفت سال عمر خود را در تنهایی در کنار رود نیل گذراند و تمامی این زمان را به مدیتیشن
== رهبری کابالا ==
در سال ۱۵۶۹ لوریا به سرزمین اسرائیل که در آن زمان تحت کنترل عثمانی بود رفت. بعد از اینکه در اورشلیم تعالیم کابالایی او چندان مورد توجه قرار نگرفت به شهر صفاد رفته و در آنجا ساکن شد.
صفاد دید مثبتتری نسبت به تعالیم کابالا داشت. از این زمان تمامی افراد مهم در [[کابالا]] از این شهر برخواستند. مهمترین این افراد عبارت بودند از :موسی کردورو، شلومو الکابتز، یعقوب براب، موسی دیترانی، یوسف کارو، حیم ویتال، یوسف ابن تابول، آبراهام بن الیزر، اسرائیل نجارا، الیزر ازیکری، الیاهو دویداس و موسی الشیخ.
در این منطقه لوریا وارد
مهمترین فرد در بین این شاگردان خاص، حیم ویتال بود. ویتال به همراه لوریا از محل دفن [[شمعون بر یوحای]] دیدن کرد. گفته
در این زمان بسیاری از یهودیان که از اسپانیا تازه اخراج شده بودند باور داشتند که به زودی مسیح آنها از گلیله خارج
== تعالیم ==▼
لوریا سخنرانیهای خود را از قبل آماده نمیکرد و همیشه آنها را به صورت شفاهی بیان میکرد. مهمترین شاگرد او حیم ویتال بود. او بیشتر تعالیم لوریا را جمع آوری کرد و نوشت. مهمترین اثر ویتال از تعالیم لوریا کتابی به نام اتز چیم ("[[درخت زندگی]]") است که در هشت جلد میباشد. این اثر بسیار مخفی بود و تنها شاگردانی اجازه داشتند آن را داشته باشند که سوگند میخوردند که آن را در هیچ کشور خارجی پخش نکنند. ولیکن در گذر زمان یک نسخه از این کتاب به اروپا راه یافت و در سال ۱۷۷۲ توسط اسحاق ساتانو در اوکراین چاپ شد. این کتاب منشاء اصلی تعالیم کابالایی لوریا بر پایه تفسیر او از [[زوهر]] است.▼
▲== تعالیم ==
▲لوریا سخنرانیهای خود را از قبل آماده
== پانویس ==
|