دادائیسم: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
اصلاح ارقام |
||
خط ۲:
[[پرونده:دادا.jpg|بندانگشتی|280 px|جلد ویراست اول کتاب ''دادا''. ویرایش شده توسط [[تریستان تزارا]]، زوریخ، ۱۹۱۷.]]
'''دادا'''، '''دادائیسم'''، '''داداگری''' یا '''مکتب دادا''' {{به فرانسوی|Dadaïsme}} مکتبی است پوچ گرا و هیچ انگار که در سالهای پس از [[جنگ جهانی یکم]] رواج داشت. در واقع، دادا واکنشی است انقلابی به پیامدهای ناگوار جنگ جهانی یکم.{{سر خط}}
دادائیسم جنبشی فرهنگی بود که به زمینههای هنرهای تجسّمی، موسیقی، ادبیّات (بیشتر شعر) [[تئاتر]] و طراحی گرافیک مربوط میشد. این جنبش در زمان [[جنگ جهانی اول]] در شهر [[زوریخ]] در کشور [[سوئیس]] پدید آمد.
== ریشه لغوی دادا ==
واژۀ «دادا» در زبان فرانسه به معنی «سرگرمی و مسخرگی» است. کودکان آن را به معنی «اسب چوبی» به کار میبرند. همچنین معنای «همه یا هیچ» نیز از آن استنباط میشود. برخی آن را به معنای «بابا» در مقابل ماما دانستهاند.<ref>{{یادکرد کتاب | تاریخ بازبینی=۲۳ مه ۲۰۱۴ | صفحه=ص
== پیشزمینه و انگیزهها ==
خط ۲۰:
بیرون آورده و در کنار هم قرار میدادند. واضح است که مطلب به دست آمده تا چه حد نامفهوم و بی معنا خواهد بود. قطعه زیر نمونهای از
اشعار دادائیستهاست: «بلوری از فریاد مضطرب میاندازد روی صفحهای که خزان. خواهشمندم گردی نیم بیان مرا به هم نزنید. غیر ذیفقار.
شامگاهان آرامی حسن و جمال دوشیزهای که آب پاشی راه مرداب را تغییر شکل میدهد».<ref name="فرهنگ اصطلاحات ادبی">{{یادکرد کتاب | تاریخ بازبینی=۲۳ مه ۲۰۱۴ | صفحه=ص
نمایشنامههای آنها نیز عجیب و مضحک بود. به گفته یکی از اعضای این مکتب ، در یکی از نمایشها «روی صحنه عدهای با کوبیدن دسته کلید به جعبهای فلزی، موسیقی متن درست میکردند که حاضران را تا سر حدّ جنون به خشم می آورد. صدایی از زیر یک کلاه بزرگ، شعرهای ژان آرپ را میخواند. هولزبنک با فریادی که هر آن شدیدتر میشد، شعرهای خودش را میخواند و تزارا، ریتم یکنواختی را روی طبل مینواخت. بعد او و هولزبنک در حالی که صدای خرس در می آوردند، دور صحنه میرقصیدند.»<ref>{{یادکرد کتاب | تاریخ بازبینی=۲۳ مه ۲۰۱۴ | صفحه=ص
=== مرکز فعالیتها ===
خط ۲۷:
=== پایان و تأثرات ===
اگر چه عقاید و رفتار دادائیستها مبتنی بر ویرانگری و نقض همه امور عقلانی و قوانین اجتماعی بود، اما در پس این ویرانگری، آنها در پی خلق دنیایی زیبا و عاری از جنگ و نفرت بودند. به عقیده آنها هنرمند باید در پی خلاقیت باشد و این خلاقیت را در وجود خود جستجو کند. سنتهای گذشته نباید ذوق و قریحه او را محدود سازد.<ref>{{یادکرد کتاب | تاریخ بازبینی=۲۳ مه ۲۰۱۴ | صفحه=ص
دادا، جنبش هنری که به عنوان طغیانی در برابر سرخوردگیهای ناشی از جنگ جهانی اول بود، تا ۱۹۲۲ ادامه یافت. [[پل ویریلیو]] متفکر فرانسوی دادائیسم را نتیجه واکنش هنرمندان اتریشی به ارزشهای محافظه کارانه در میانه جنگ جهانی اول میداند و معتقد است دادائیسم شورشی علیه ارزشهای مسلط آن زمانه بوده است. پس از مدتی دادائیسم که ریشه در مکتبهایی چون امپرسیونیسم، کوبیسم و فوتوریسم داشت، با تغییراتی که در جهانبینی و نگرش اعضای آن به وجود آمد، زمینه ایجاد مکتب سوررئالیسم را فراهم آوردند. نخستین پایهگذاران مکتب سوررئالیسم کسانی بودند که روزی در مکتب دادائیسم فعالیت داستند. آندره برتون (Andre Breton) یکی از این افراد است. به همین ترتیب، ویریلیو ظهور سوررئالیسم پس از جنگ جهانی اول و در دهه
== گسترش دادا در نقاط دیگر جهان ==
خط ۴۳:
== جستارهای وابسته ==
*[[هنر فاسد]]
*[[فراواقعگرایی]]
*[[آیندهگری]]
*[[نودادا]]
*[[فلوکسوس]]
* [[جنبشهای هنری]]
* [[هنر]]
== پانویس ==
{{پانویس|۲}}
سطر ۵۰ ⟵ ۵۶:
== منابع ==
* {{یادکرد|فصل= |کتاب=تارخ هنر مدرن|نویسنده=لینتن، نوربرت|ترجمه=رامین، علی|ناشر=نشر نی |چاپ=اول |شهر=تهران |کوشش= |ویرایش= |صفحه= |سال=۱۳۸۲ |شابک=}}
*
* ثروت ،
* سید
* مکتب های ادبی و هنری جهان تا پایان قرن
* سفر دادائیسم به دور دنیا، علی امینی نجفی، سایت فارسی بی بی سی
* روزنامه شرق شماره ۸۵۷
|