فرای اتو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: نیازمند بازبینی
MahdiBot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۶:
| nationality = آلمانی
}}
[[Imageپرونده:Olympic park 12.jpg|thumbبندانگشتی|Left|ورزشگاه المپیک مونیخ]]
[[Fileپرونده:Expo 67 Montreal Canada (4).jpg|thumbبندانگشتی|Left|نمای درونی پاویون آلمان غربی، [[اکسپو|اکسپوی]]ی ۶۷، مونترال کانادا]]
[[Imageپرونده:Herzogenriedpark Mannheim Multihalle Deckenkonstruktion.jpg|thumbبندانگشتی|''مولتیهاله'' در [[مانهایم]]]]
 
'''فرای پل آتو''' ({{lang-en|Frei Paul Otto}}؛ زادهٔ {{birth date|1925|05|31}}) مشهور به ''پل اتو'' یک [[معمار]] اهل [[آلمان]] است.
خط ۱۵:
آتو در زیگمار (که از سال ۱۹۵۰ بخشی از [[کمنیتس]] محسوب می‌شود) به دنیا آمد. تا قبل از اینکه به‌عنوان خلبان جنگی در سال های آخر [[جنگ جهانی دوم]] به نیروی هوایی بپیوندد، مشغول تحصیل معماری در [[برلین]] بود. گفته می‌شود که در یک اردوگاه فرانسوی کارآموز بوده است و به خاطر تمرینات مهندسی پرواز و کمبود مصالح و همچنین نیاز مبرم به سکونتگاه، دست به ساختن چادر برای سرپناه شد. بعد از جنگ، به مدت کوتاهی در [[آمریکا]] به تحصیل مشغول شد و [[اریک مندلسون|اریش مندلسون]]، [[لودویگ میس فن در روهه|میس فان در وهه]]، [[ریچارد نویترا]] و [[فرانک لوید رایت]] را ملاقات کرد. در ۱۹۵۲ شرکتی خصوصی را در آلمان به راه انداخت. با ساختن پاویون زین اسبی شکلش در نمایشگاه فدرال گاردن در کاسل اولین توجه‌ها را به خود جلب کرد. در سال ۱۹۵۴ در زمینه سازه‌های کششی دکترای خود را دریاقت کرد.
 
آتو در زمینه سازه‌های غشایی و کششی مهم‌ترین صاحب نظر به شمار می‌رود و یکی از پیشگامان ریاضیات سازه‌ای و مهندسی عمران است. حرفه آتو شباهت بسیاری به آزمایش‌های معماری [[باکمینستر فولر]] دارد؛ هر دو در اواخر دهه ۱۹۵۰ در [[دانشگاه واشنگتن]] در [[سنت لوییس]] به تحصیل پرداختند، هر دو معماران مهمترین پاویون ها در اکسپوی مونترال در سال ۱۹۶۷ بودند، هر دو به سازه‌های فضاکار و کارایی سازه‌ای علاقمندعلاقه‌مند بودند، هر دو تجربه کار با سازه‌های بادی را داشتند. کار هر دو نفر بسیار فراتر از روش‌های سنتی محاسبه تنش‌های سازه‌ای است.
 
آتو در سال ۱۹۶۴ موسسه سرشناس سازه‌های سبک را در دانشگاه [[اشتوتگارت]] پایه‌گذاری کرد و تا زمان بازنشستگی‌اش به عنوان استاد دانشگاه، سرپرست موسسه بود. آثار مهمش از جمله پاویون آلمان غربی در اکسپوی مونترال در سال ۱۹۶۷ و سقف [[ورزشگاه المپیک مونیخ]] در سال ۱۹۷۲ است.
آتو همچنان به عنوان یک معمار و یک مهندس فعالیت می کند. یکی از جدیدترین پروژه‌هایش همکاری او با [[شیگرو بان]] در پاویون [[ژاپن]] در اکسپوی ۲۰۰۰ بود که در آن سقفی را تماماتماماً با سازه‌ای از کاغذ اجرا کردند. همچنین به همراه [[اس ال راش]] سقف بازشویی برای پاویون [[ونزوئلا]] طراحی کرد.
 
وی برنده جایزه پریتزکر در سال 2015 است.
خط ۲۹:
 
== پیوند به بیرون ==
 
* وب‌سایت فرای آتو: http://www.freiotto.com
* {{ArchINFORM|arch|16}}
سطر ۴۶ ⟵ ۴۵:
[[رده:افراد زنده]]
[[رده:اهالی کمنیتز]]
[[رده:برندگان جایزه پریتزکر]]
[[رده:درگذشتگان ۲۰۱۵ (میلادی)]]
[[رده:زادگان ۱۹۲۵ (میلادی)]]
[[رده:سازه‌های غشایی کششی]]