منابع لغوی و تفسیری اسلامی لفظ جالوت را غیرعربی دانستهاند رجوع کنید به<ref>[[راغب اصفهانی]]، ذیل «جلت»؛ زمخشری، ذیل بقره:۲۴۷؛ جوالیقی، ص ۱۰۴؛ [[ابن منظور]]، ذیل «جلت»</ref> تا جایی که گفته شده است دانشمندان مسلمان بر این امر اتفاق نظر دارند.<ref>جفری، ص ۹۷</ref> برخی از خاورشناسان در پژوهشهای زبان شناختی خود درباره قرآن به [[ریشهشناسی]] لفظ جالوت پرداختهاند. به نوشته هوروویتس (ص ۱۰۶) این نام مسلّماً با واژه عبریِ t ¦lu ¦ga یا واژه آرامیِ ¦a ¢t ¦lu ¦ga (به معنای تبعید و آوارگی که در میان یهودیان [[مدینه]] متداول بوده) مرتبط است. جفری نیز معتقد است که جالوت از راه قرآن به [[زبان عربی]] وارد شده است، زیرا اثری از کاربرد آن در پیش از اسلام در دست نیست.<ref>برای چکیدهای از آرای خاورشناسان در این باره رجوع کنید به جفری، ص ۹۷ـ ۹۸</ref>